សេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិ

នៅថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១ នេះ សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិ លោក អាន់ឌ្រូ ឃេលី បានដាក់ឡើងវិញនូវ    សំណើសុំបំពេញកិច្ចស៊ើបសួរទាំងបី និងសំណើសុំពន្យារពេលវេលាកំណត់ សម្រាប់ការដាក់ពាក្យសុំតាំងខ្លួនជា    ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿងលេខ០០៣ ទៅការិយាល័យសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ។

ការដាក់សំណើឡើងវិញទាំងនេះ គឺបន្ទាប់ពីមានសេចក្តីសម្រេចរបស់សហព្រះរាជអាជ្ញា កាលពីថ្ងៃទីសុក្រ ទី១០    ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១ ដើម្បីធ្វើកំណត់ហេតុនៃការខ្វែងយោបល់គ្នាចំនួនបួន អនុលោមតាម វិធាន ៧១(១) នៃ    វិធានផ្ទៃក្នុងរបស់តុលាការ។ ការខ្វែងយោបល់គ្នាទាំងនេះត្រូវបានធ្វើឡើងជាការឆ្លើយតបទៅនឹងសេចក្តីសម្រេច    របស់សហចៅក្រមស៊ើប    អង្កេតដែលថា វិធានផ្ទៃក្នុង មិនទុកចន្លោះប្រហោងណាមួយឲ្យមានសកម្មភាពតែម្នាក់    ឯងទេ ហេតុដូច្នះបានជាតម្រូវឲ្យមានការផ្ទេរអំណាចតាមវិធាន ១៣(៣) នៃវិធានផ្ទៃក្នុង ឬកំណត់ហេតុអំពី    ការខ្វែងយោបល់គ្នា ស្របតាមវិធាន ៧១(១) ។

ទោះបីសហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិ បានអនុវត្តតាមលក្ខខណ្ឌតម្រូវរបស់សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត និងបានដាក់ចូលក្នុងសំណុំឯកសារនៃការខ្វែងយបល់គ្នានេះចំនួនបួន រួចហើយក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែប្តឹងឧទ្ធរណ៍ប្រឆាំងនឹងសេចក្តីសម្រេចរបស់សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ចុះថ្ងៃទី៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១ ដដែល ។ គាត់មិនទទួលយកនូវការបកស្រាយច្បាប់របស់សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ដូច្នេះដោយអនុលោមតាមវិធាន ៧៤(២) និង ៧៥(១) សេចក្តីជូនដំណឹងមួយអំពីបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ត្រូវបានដាក់នៅថ្ងៃសុក្រ ទី១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១ ។

ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការដាក់ជូនសារជាថ្មីឡើងវិញនូវសំណើទាំងបួន សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិ សូមស្នើដោយ     សេចក្ដីគោរពថា សូមឲ្យលោកចៅក្រមប្រើឆន្ទានុសិទ្ធិរបស់ខ្លួន ដោយអនុលោមតាមវិធាន ៣៩.៤.ខ ហើយនិង     សូមទទួលយកការដាក់ជូនសារជាថ្មីដែលហួសពេលកំណត់ទាំងនេះ ។ វិធាន៣៩.៤.ខ បានអនុញ្ញាតឲ្យសហ    ចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ទទួលស្គាល់ថាមានសុពលភាព ចំពោះកិច្ចទាំងឡាយណាដែលបានធ្វើក្រោយពីពេល    កំណត់ ។ ពីពេលមុន សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ធ្លាប់បានពឹងផ្អែកលើវិធាន ៣៩.៤.ខ ដើម្បីពន្យារពេលកំណត់    សម្រាប់ការដាក់ពាក្យរបស់ដើមបណ្ដឹងរដ្ឋប្បវេណី នៅក្នុងសំណុំរឿងលេខ ០០៣  ។

សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត មានកាតព្វកិច្ចទៅតាមវិធាន ៥៥ និងច្បាប់ អវតក ដើម្បីធ្វើការដឹកនាំកិច្ចស៊ើបសួរ    របស់ខ្លួន ដែលប្រកបទៅដោយអនាគតិភាព និងដើម្បីចាត់វិធានការស៊ើបសួរដែលនាំទៅរកការបង្ហាញការពិត។     គោលការណ៍ជាសារវ័ន្តនានាដែលអង្គជំនុំជម្រះនេះពឹងផ្អែកទៅលើ ហើយគឺនៅលើគោលការណ៍ជាសារវ័ន្តនោះ    ហើយ ដែលសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតធ្លាប់បានពឹងផ្អែករួចហើយដែរនោះ  គឺមាន វិធាន ២១ ។ វិធាននេះ     និយាយអំពីភាពត្រឹមត្រូវ ភាពប្រាកដប្រជានៃច្បាប់ និងកិច្ចធានាការពារនូវផលប្រយោជន៍របស់ជនរងគ្រោះ     ក៏ដូចជាគ្រប់ភាគីទាំងអស់នៅក្នុងកិច្ចដំណើរការនីតិវិធី ។ អង្គបុរេជំនុំជម្រះ ធ្លាប់បានសម្រេចថា នៅពេលដែល    ធ្វើការពិចារណាថាតើត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យមានសំណើសុំឲ្យបំពេញកិច្ចស៊ើបសួរ ឬមួយយ៉ាងណានោះ វាជា    “កាតព្វកិច្ច” ទាំងរបស់សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត និងទាំងរបស់អង្គបុរេជំនុំជម្រះ ដើម្បីធ្វើការពិចារណាលើ    គោលការណ៍ជាសារវ័ន្តនានា ដែលបានចែងនៅក្នុងវិធាន ២១ របស់អង្គជំនុំជម្រះនេះ  ។  


1- សេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ កសចស ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សេចក្ដីថ្លែងការណ៍​របស់​សហ​ចៅក្រម​ស៊ើបអង្កេត ទាក់ទងនឹងសំណើនានាក្នុងសំណុំរឿងលេខ ០០៣ របស់ សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិ កាលពីថ្ងៃទី៧ មិថុនា ២០១១ ។
2- ឯកសារលេខ D20/3, ដីកាសម្រេចស្ដីអំពីសំណើសុំពន្យារពេលកំណត់ និងសំណើសុំឲ្យបំពេញកិច្ចស៊ើបសួរ ស្នើ​ឡើង​ដោយ​សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិ ពាក់ព័ន្ធនឹងសំណុំរឿង ០០៣, ថ្ងៃទី៧ មិថុនា ២០១១, លេខ ERN 00702797-00702802, កថាខណ្ឌទី ១១ ។
3- ឯកសារលេខ D365/2/17, សាលដីកា​ស្តី​ពី​ការ​ពិចារណាឡើងវិញទៅលើបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍របស់សហព្រះរាជអាជ្ញា ប្រឆាំង​នឹង​ដីកា​សម្រេច​របស់​សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតទៅលើសំណើសុំដាក់បញ្ចូលឯកសារភស្តុតាងបន្ថែមទៅក្នុងសំណុំរឿង ដែល​នឹង​ជួយ​ដល់​ការ​បញ្ជាក់​ពី​ការ​ដឹងឮ​របស់​ជន​ត្រូវ​ចោទ​ចំពោះ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ឡើង, ២៧ កញ្ញា ២០១០, ERN 00597907-00597951, កថាខ័ណ្ឌទី៤៧ ។