«ការសម្រេចរបស់អង្គបុរេជំនុំជម្រះរបស់សាលាក្តីខ្មែរក្រហមទទួលយកបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍របស់ខ្ញុំ និង
ទទួលស្គាល់ខ្ញុំជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនៅក្នុងសំណុំរឿង០០២ ប្រឆាំងនឹងជនជាប់ចោទ ៤ រូបមាន នួន ជា ខៀវ សំផន អៀង សារី និងអៀង ធីរិទ្ធនេះ គឺបានផ្តល់យុត្តិធម៌មួយផ្នែកដល់រូបខ្ញុំ និងចំពោះសាច់ញាតិរបស់
ខ្ញុំដែលបានបាត់បង់ជីវិតទៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ ការជំនុំជម្រះលើអង្គសេចក្តីខាងមុខនឹងផ្តល់យុត្តិធម៌បន្ថែម
ទៀតដល់យើងខ្ញុំ»។ នេះគឺជាការគូសបញ្ជាក់របស់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីម្នាក់ កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១១ ពេលលោកចូលរួមក្នុងវេទិការសាធារណៈសម្រាប់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីដែលទើបត្រូវបានទទួល
ស្គាល់ថ្មីៗ រៀបចំឡើងដោយអង្គភាពគាំពារជនរងគ្រោះនៃអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា (អ.វ.
ត.ក) នៅក្នុងខេត្តកំពត។
ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីមកពីស្រុកឈូករូបនេះ គឺជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋម្នាក់ក្នុងចំណោមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្ប
វេណីចំនួន ៤៥០ នាក់ដែលបានចូលរួមក្នុងវេទិការសាធារណៈក្នុងខេត្តកំពត។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីទាំងនេះស្ថិតក្នុងចំណោមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿងចំនួន ១ ៧២៨ នាក់ ដែលទើបត្រូវបានអង្គបុរេជំនុំជម្រះទទួលស្គាល់កាលពីថ្ងៃទី២៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១១ កន្លងទៅ។ ការសម្រេចនេះបានធ្វើឲ្យដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីសរុបក្នុងសំណុំរឿង០០២ ទាំងអស់មានចំនួន ៣ ៨៥០ នាក់។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីទាំងនេះបានសម្តែងការស្វាគមន៍ចំពោះការសម្រេចរបស់អង្គបុរេជំនុំជម្រះ និងបានគូសបញ្ជាក់ថា ការសម្រេចនេះបានធ្វើឲ្យពួកគាត់ធូរស្បើយខ្លះពីការឈឺចាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហមតាមរយៈការចូលរួមដោយផ្ទាល់ជាមួយនីតិវិធីតុលាការ។
ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ក្នុងសំណុំរឿង ០០២ មកពីស្រុកឈូកបានថ្លែងថា៖ «ពីដំបូងឡើយ ខ្ញុំគិតថា គេបោះបង់ចោលពាក្យបណ្តឹងសុំតាំងខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីរបស់ខ្ញុំហើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានក្តីសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងពេលដែលថ្មីៗនេះ អង្គបុរេជំនុំជម្រះបានទទួលស្គាល់ខ្ញុំជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី»។
លោកបន្តថា៖ « ខ្ញុំជឿជាក់លើសាលាក្តីខ្មែរក្រហមនឹងផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែលជាជនរងគ្រោះក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ព្រោះយើងទទួលរងទុក្ខវេទនាបំផុត»។ ចំណែកឯដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីម្នាក់ទៀតមកពីក្រុងកំពត បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សប្បាយនៅពេលបានក្លាយខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ហើយនឹងត្រៀមខ្លួននៅក្នុងការចូលរួមក្នុងការជំនុំជម្រះក្តីក្នុងសំណុំរឿង០០២ ខាងមុខ»។
វេទិកាថ្នាក់តំបន់សម្រាប់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីដែលជាសកម្មភាពដ៏សំខាន់មួយក្នុងចំណោមសកម្មភាពនានារបស់អង្គភាពគាំពារជនរងគ្រោះ បានឱកាសឲ្យដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីចំនួន៤៥០នាក់ មកពីខេត្តកំពត កែប កោះកុង ព្រះសីហនុ និងខេត្តកំពង់ស្ពឺជួបជាមួយមេធាវីដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ដើម្បីពិភាក្សាអំពីសិទ្ធិក្នុងការដាក់ពាក្យបណ្តឹងនីតិវិធីចូលរួមនៅក្នុងដំណើរការកាត់ក្តី ក៏ដូចជាប្រមូលគំនិតដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសំណងដែលស្នើឡើងដោយដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ដើម្បីរៀបចំគម្រោងសំណង និងស្នើទៅកាន់ អ.វ.ត.ក ។ វេទិកានេះក៏បានអនុញ្ញាតឲ្យដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីជួបជាមួយមន្រ្តីមកពីការិយាល័យនានានៃអ.វ.ត.ក និងតំណាងសង្គមស៊ីវិល ដើម្បីស្វែងយល់ពីការវិវឌ្ឍថ្មីៗរបស់តុលាការ។ ជាមួយគ្នានេះដែរដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនៃសំណុំរឿង០០១គឺលោកស្រី ជិន ម៉េត និងសាក្សីក្នុងសំណុំរឿង០០១គឺលោក វ៉ាន់ ណាត ក៏បានចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់ពួកគាត់ដល់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿង ០០២។
មន្ត្រីសាលាក្តី បានបញ្ជាក់ប្រាប់ដល់អ្នកចូលរួមថា ការបានក្លាយខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីគឺមានតម្លៃស្មើនឹងការតំណាងឲ្យជនរងគ្រោះខ្មែរទូទៅនៅក្នុងដំណើរការនីតិវិធីច្បាប់របស់អង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា។ ការអនុញ្ញាតឲ្យមានដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនេះគឺជាលើកទី១ នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តពិភព លោក សម្រាប់តុលាការដែលបានធ្វើការជំនុំជម្រះក្តីក្នុងសំណុំរឿងក្តីព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិធំៗ។ មន្ត្រីសាលាក្តីខ្មែរក្រហមបានធ្វើការពន្យល់អំពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី និងការទាមទារសំណង។ សំណងដែលមានពីរប្រភេទគឺសំណងជាសមូហភាព និងសំណងផ្លួវចិត្ត គឺមិនមានសំណងជាថវិកាសម្រាប់បុគ្គលឡើយ។
ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីមកពីស្រុកដងទុង ខេត្តកំពត បានថ្លែងថា៖«ក្នុងនាមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ខ្ញុំចង់បានសំណងជាសហភាពដូចជាការកសាងស្តូបសម្រាប់រំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធដល់ជនរងគ្រោះក្នុងរបបខ្មែរក្រហម និងចង់ឲ្យមានការកសាងកន្លែងតម្កល់ឯកសារមួយក្នុងសហគមន៍ខ្ញុំដើម្បីឲ្យក្មេងៗជំនាន់ក្រោយអាច អានឯកសារពីរបបខ្មែរក្រហមបាន។ គឺធ្វើយ៉ាងណាឲ្យក្មេងៗទាំងនោះដឹងពីប្រវត្តិសាស្ត្រខ្លួន និងមិនប្រព្រឹត្ត អំពើឃោរឃៅ កាប់សម្លាប់មនុស្សដូចក្នុងរបបខ្មែរក្រហមទៀត»។ រីឯជនជាតិខ្មែរឥស្លាមម្នាក់ទៀតដែលជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីម្នាក់ដែរ បានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំចង់បានសំណងជាលក្ខណៈសមូហភាព គឺមិនចង់បានសំណងជាលក្ខណៈឯកជនទេ ហើយសំណងដែលខ្ញុំចង់បានគឺស្តូបរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធជនរងគ្រោះ និងសំណងជាចេតិយតម្កល់អិដ្ឋធាតុជាដើម»។
គួរបញ្ជាក់ថា រាល់សំណងទាំងឡាយដែលបានលើកឡើងដោយដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី និងមេធាវីការពារក្តីនៅក្នុងវេទិកាថ្នាក់តំបន់នៅខេត្តកំពត នឹងត្រូវធ្វើការចងក្រងនិងរៀបចំឡើងជាគម្រោងសំណងដោយមន្ត្រីក្នុងអង្គភាពគាំពារជនរងគ្រោះ និងដាក់ជូនទៅអង្គជំនុំជម្រះ៕
ទទួលស្គាល់ខ្ញុំជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនៅក្នុងសំណុំរឿង០០២ ប្រឆាំងនឹងជនជាប់ចោទ ៤ រូបមាន នួន ជា ខៀវ សំផន អៀង សារី និងអៀង ធីរិទ្ធនេះ គឺបានផ្តល់យុត្តិធម៌មួយផ្នែកដល់រូបខ្ញុំ និងចំពោះសាច់ញាតិរបស់
ខ្ញុំដែលបានបាត់បង់ជីវិតទៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ ការជំនុំជម្រះលើអង្គសេចក្តីខាងមុខនឹងផ្តល់យុត្តិធម៌បន្ថែម
ទៀតដល់យើងខ្ញុំ»។ នេះគឺជាការគូសបញ្ជាក់របស់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីម្នាក់ កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១១ ពេលលោកចូលរួមក្នុងវេទិការសាធារណៈសម្រាប់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីដែលទើបត្រូវបានទទួល
ស្គាល់ថ្មីៗ រៀបចំឡើងដោយអង្គភាពគាំពារជនរងគ្រោះនៃអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា (អ.វ.
ត.ក) នៅក្នុងខេត្តកំពត។
ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីមកពីស្រុកឈូករូបនេះ គឺជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋម្នាក់ក្នុងចំណោមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្ប
វេណីចំនួន ៤៥០ នាក់ដែលបានចូលរួមក្នុងវេទិការសាធារណៈក្នុងខេត្តកំពត។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីទាំងនេះស្ថិតក្នុងចំណោមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿងចំនួន ១ ៧២៨ នាក់ ដែលទើបត្រូវបានអង្គបុរេជំនុំជម្រះទទួលស្គាល់កាលពីថ្ងៃទី២៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១១ កន្លងទៅ។ ការសម្រេចនេះបានធ្វើឲ្យដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីសរុបក្នុងសំណុំរឿង០០២ ទាំងអស់មានចំនួន ៣ ៨៥០ នាក់។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីទាំងនេះបានសម្តែងការស្វាគមន៍ចំពោះការសម្រេចរបស់អង្គបុរេជំនុំជម្រះ និងបានគូសបញ្ជាក់ថា ការសម្រេចនេះបានធ្វើឲ្យពួកគាត់ធូរស្បើយខ្លះពីការឈឺចាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហមតាមរយៈការចូលរួមដោយផ្ទាល់ជាមួយនីតិវិធីតុលាការ។
ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ក្នុងសំណុំរឿង ០០២ មកពីស្រុកឈូកបានថ្លែងថា៖ «ពីដំបូងឡើយ ខ្ញុំគិតថា គេបោះបង់ចោលពាក្យបណ្តឹងសុំតាំងខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីរបស់ខ្ញុំហើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានក្តីសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងពេលដែលថ្មីៗនេះ អង្គបុរេជំនុំជម្រះបានទទួលស្គាល់ខ្ញុំជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី»។
លោកបន្តថា៖ « ខ្ញុំជឿជាក់លើសាលាក្តីខ្មែរក្រហមនឹងផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែលជាជនរងគ្រោះក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ព្រោះយើងទទួលរងទុក្ខវេទនាបំផុត»។ ចំណែកឯដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីម្នាក់ទៀតមកពីក្រុងកំពត បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សប្បាយនៅពេលបានក្លាយខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ហើយនឹងត្រៀមខ្លួននៅក្នុងការចូលរួមក្នុងការជំនុំជម្រះក្តីក្នុងសំណុំរឿង០០២ ខាងមុខ»។
មន្ត្រីសាលាក្តី បានបញ្ជាក់ប្រាប់ដល់អ្នកចូលរួមថា ការបានក្លាយខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីគឺមានតម្លៃស្មើនឹងការតំណាងឲ្យជនរងគ្រោះខ្មែរទូទៅនៅក្នុងដំណើរការនីតិវិធីច្បាប់របស់អង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា។ ការអនុញ្ញាតឲ្យមានដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនេះគឺជាលើកទី១ នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តពិភព លោក សម្រាប់តុលាការដែលបានធ្វើការជំនុំជម្រះក្តីក្នុងសំណុំរឿងក្តីព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិធំៗ។ មន្ត្រីសាលាក្តីខ្មែរក្រហមបានធ្វើការពន្យល់អំពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី និងការទាមទារសំណង។ សំណងដែលមានពីរប្រភេទគឺសំណងជាសមូហភាព និងសំណងផ្លួវចិត្ត គឺមិនមានសំណងជាថវិកាសម្រាប់បុគ្គលឡើយ។
ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីមកពីស្រុកដងទុង ខេត្តកំពត បានថ្លែងថា៖«ក្នុងនាមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ខ្ញុំចង់បានសំណងជាសហភាពដូចជាការកសាងស្តូបសម្រាប់រំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធដល់ជនរងគ្រោះក្នុងរបបខ្មែរក្រហម និងចង់ឲ្យមានការកសាងកន្លែងតម្កល់ឯកសារមួយក្នុងសហគមន៍ខ្ញុំដើម្បីឲ្យក្មេងៗជំនាន់ក្រោយអាច អានឯកសារពីរបបខ្មែរក្រហមបាន។ គឺធ្វើយ៉ាងណាឲ្យក្មេងៗទាំងនោះដឹងពីប្រវត្តិសាស្ត្រខ្លួន និងមិនប្រព្រឹត្ត អំពើឃោរឃៅ កាប់សម្លាប់មនុស្សដូចក្នុងរបបខ្មែរក្រហមទៀត»។ រីឯជនជាតិខ្មែរឥស្លាមម្នាក់ទៀតដែលជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីម្នាក់ដែរ បានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំចង់បានសំណងជាលក្ខណៈសមូហភាព គឺមិនចង់បានសំណងជាលក្ខណៈឯកជនទេ ហើយសំណងដែលខ្ញុំចង់បានគឺស្តូបរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធជនរងគ្រោះ និងសំណងជាចេតិយតម្កល់អិដ្ឋធាតុជាដើម»។
គួរបញ្ជាក់ថា រាល់សំណងទាំងឡាយដែលបានលើកឡើងដោយដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី និងមេធាវីការពារក្តីនៅក្នុងវេទិកាថ្នាក់តំបន់នៅខេត្តកំពត នឹងត្រូវធ្វើការចងក្រងនិងរៀបចំឡើងជាគម្រោងសំណងដោយមន្ត្រីក្នុងអង្គភាពគាំពារជនរងគ្រោះ និងដាក់ជូនទៅអង្គជំនុំជម្រះ៕