អ្នកស្រី មាស ឡៃហួរ

អ្នកស្រី មាស ឡៃហួរ អាយុ ៥៧ឆ្នាំ ត្រូវបានចាត់ឱ្យទៅអង្គភាពចល័តដើម្បីដឹកដីនៅការដ្ឋានទំនប់ ១ មករា ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៧ ហើយក្រោយមកត្រូវបានបញ្ជូនទៅធ្វើការនៅទំនប់ ៦ មករា។ អ្នកស្រីពន្យល់ថាទំនប់ទី១ មករា គឺជាសមរភូមិដ៏ក្តៅគគុក ដោយសារមានម៉ោងធ្វើការយូរពេក ហើយពួកគេមិនអាចសម្រាកបាន ហើយមានការបាក់ដី ដែលបានសម្លាប់កម្មករមួយចំនួន។ សាក្សីបានរៀបរាប់ពីស្ថានភាពរស់នៅ និងកង្វះសេរីភាពនៅកន្លែងធ្វើការ រួមទាំងការសម្រាកនៅក្នុងព្រៃ រុយជាច្រើននៅពេលពួកគេកំពុងហូបអាហារ អាពាហ៍ពិពាហ៍តាមការរៀបចំ ស្ថានភាពផ្ទះមិនសមរម្យ ជំងឺដូចជាជំងឺគ្រុនចាញ់ និងជំងឺរាកមួល ពុំមានការរៀបចំឱ្យបានត្រឹមត្រូវផ្នែកអង្គភាពវេជ្ជសាស្រ្ត កង្វះអនាម័យ និងយន្តការត្រួតពិនិត្យលើការដ្ឋានទំនប់។ សាក្សីបានពន្យល់ថា នៅពេលមានភ្ញៀវមកការដ្ឋានទំនប់ ១ មករា កម្មករត្រូវបានប្រាប់ឱ្យរត់ពេលរែកដី ដើម្បីបង្ហាញភាពសកម្មក្នុងការងារ ហើយប្រសិនបើកម្មករមិនបានបំពេញកូតា ១ ម៉ែត្រគូបក្នុងមួយថ្ងៃទេនោះ ពួកគេនឹងត្រូវពិន័យ។

Transcript from testimony

Video recordings