លោក ជាល ជឿន

លោក ជាល ជឿន កើតនៅឆ្នាំ១៩៥២ នៅភូមិពោធិសាត់។ គាត់ជាអ្នកស្រែ។

គាត់ជាទាហានខ្មែរក្រហមរហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៧៥ ។ បន្ទាប់មកគាត់បានទៅខេត្តបាត់ដំបង ដោយសារជីវភាពរស់នៅមិនសូវល្អ។ គាត់បានផ្ដល់សក្ខីកម្មអំពីការសម្លាប់រង្គាលលើទាហាន លន់ នល់ ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើពុទ្ធសាសនិក និងការបង្ខំឱ្យរៀបការ។ គាត់បានប្រាប់ឈ្មោះមេដឹកនាំមួយចំនួន ហើយបញ្ជាក់ថាគាត់បានឮអំពីលោក រស់ ញឹម។ គាត់មិនដែលបានឮអ្វីមួយអំពីគម្រោងការបះបោរទេ គឺគ្រាន់តែអំពីការហ្វឹកហ្វឺនយោធាដោយមិនដឹងពីគោលបំណងរបស់ខ្លួន។គាត់បានអមដំណើរអតីតទាហាន លន់ នល់ ទៅជួបសម្តេចភ្លាមៗបន្ទាប់ពីជ័យជម្នះរបស់ខ្មែរក្រហមនៅភ្នំពេញ។ សាក្សីបញ្ជាក់ថា ទាហាន លន់ នល់ ៥០នាក់ ត្រូវបានគេដឹក។ គាត់មិនដែលដឹងថាមានអ្វីកើតឡើងចំពោះខ្លួនរបស់ពួកគេទេ បន្ទាប់ពីគាត់បានឃើញការស្លាប់ដោយការបាញ់ប្រហារ។ គាត់ត្រូវបានគេសុំឲ្យបាញ់កាំភ្លើង ប៉ុន្តែគាត់ញ័រខ្លាំងពេក។ មុនសម័យនេះ លោកកំពុងសិក្សាបួសជាព្រះសង្ឃ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ១៩៧៥ លោកបានចាកសិក្ខាបទ។

ខ្មែរក្រហមបានណែនាំពួកគេឲ្យធ្វើស្រែចម្ការ និងដាំកប្បាស។ គាត់បានរៀបការក្នុងអំឡុងពេលនោះក្រោមការបញ្ជាពីអ្នកមើលការខុសត្រូវផ្ទាល់របស់គាត់ឈ្មោះ ភាព។