លោក ជុំ ស៊ីរ៉ាត់

លោក ជុំ ស៊ីរ៉ាត់ ជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿង ០០១ ផ្អែកលើការបាត់បង់បងប្អូនពីរនាក់ គឺលោក ជុំ ស៊ីណារ៉េត និងលោក ជុំ ណារិទ្ធ ព្រមទាំងប្អូនថ្លៃស្រីរបស់លោក កឹម សុវណ្ណារី។

នៅពេលដែលខ្មែរក្រហមដណ្តើមអំណាចនៅឆ្នាំ១៩៧៥ លោក ជុំ ស៊ីរ៉ាត់ បាននៅក្រៅប្រទេសនៅទីក្រុងហ្សឺណែវ ជាកន្លែងដែលគាត់បានធ្វើការជាអ្នកតំណាងឱ្យក្រុមហ៊ុនទូរគមនាគមន៍កម្ពុជាតាំងពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៤។ ក្នុងនាមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី លោក ជុំ ស៊ីរ៉ាត់ បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីការស្វែងរកការពិតអំពីជោគវាសនារបស់បងប្អូនរបស់គាត់។ លោក​បាន​រក​ឃើញ​ថា លោក ជុំ ណារិទ្ធ និងភរិយា​ កឹម សុវណ្ណារី និង​កូន​តូច​របស់​ពួក​គេ​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន​បញ្ជូន​ទៅ​មន្ទីរ​ស-២១ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៩ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​១៩៧៦។ លោក ជុំ ណារិទ្ធ ត្រូវបានប្រហារជីវិតនៅថ្ងៃទី ០១ ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៧៧ ។ លោក ជុំ ណារិទ្ធ ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួន ដោយសារតែលោកបានរិះគន់ជាចំហលើផែនការសមូហភាពរបស់ខ្មែរក្រហម។ លោក ជុំ ស៊ីរ៉ាត់ មិនអាចស្វែងរកព័ត៌មានអំពីជោគវាសនារបស់បងប្រុសម្នាក់ទៀតរបស់លោក ជុំ ស៊ីណារ៉េត បានទេ លើកលែងតែរូបថតដែលថតនៅស-២១។ លោក ជុំ ស៊ីរ៉ាត់ បានរៀបរាប់ពីទុក្ខលំបាកដែលលោកមានជាប់លាប់រវាងកាតព្វកិច្ចចងចាំទុក្ខលំបាករបស់បងប្អូនបង្កើត និងការព្យាយាមបំភ្លេចដែលជាកាតព្វកិច្ចមួយចំពោះអ្នករស់រានមានជីវិតដែលលោកត្រូវរស់នៅជាមួយសព្វថ្ងៃ។

ក្នុងពេលផ្តល់សក្ខីកម្ម លោក ជុំ ស៊ីរ៉ាត់ បានច្រានចោលការពណ៌នាខ្លួនឯងរបស់ ឌុច ថាជាអ្នកធ្វើការដោយមិនខ្វល់ខ្វាយពីទុក្ខលំបាកផ្ទាល់ខ្លួន ដោយសំអាងលើកំណាព្យបារាំងដែល ឌុច បានដកស្រង់។ លោក​ក៏​បាន​រិះគន់​ការ​សុំទោស​របស់ ឌុច ថា​មិន​ពិត។

Transcript from testimony

Video recordings