Case 002 Witnesses, experts and Civil Parties

Witnesses, experts and Civil Parties who have appeared in Case 002. Click on photo for larger version.

លោក ជិ​ន សារឿន

ជិន សារឿន កើត​នៅ​ខែ​មករា ឆ្នាំ​១៩៥៩ លោក​ជា​ព្រះសង្ឃ​ពី​ឆ្នាំ​១៩៧២-៧៥។

គាត់បានពន្យល់ទៅអង្គជំនុំជម្រះថា នៅថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ គាត់ និងព្រះសង្ឃដទៃទៀតនៅក្នុងតំបន់របស់គាត់ត្រូវបានផ្សឹកដោយសារខ្មែរក្រហមបានប្រាប់គាត់ថានឹងមិនមានព្រះសង្ឃទៀតទេនៅក្នុងរបបថ្មី។ នេះ​ជា​ការ​តូចចិត្ត​សម្រាប់​គាត់​ព្រោះ​គាត់​ស្រឡាញ់​ព្រះពុទ្ធសាសនា ហើយ​មាន​បំណង​ចង់​បួស​អស់​មួយ​ជីវិត​។ ខ្មែរក្រហម​បាន​ជំរុញ​គាត់​ឱ្យ​ទៅ​បណ្តុះបណ្តាល​នៅ​ខេត្តក្រចេះ​រយៈពេល​បី​ខែ បន្ទាប់មក​បាន​ផ្ទេរ​គាត់​ទៅ​អង្គភាព​ចល័ត​នៅ​ខេត្តមណ្ឌលគិរី​ក្នុង​ឆ្នាំ ៧៥ ។ សាក្សី​រូប​នេះ​បន្ត​ថា កាល​គាត់​ជា​ទាហាន គាត់​មាន​តួនាទី​ការពារ​អ្នក​ទោស​វៀតណាម​មិន​ឲ្យ​រត់​គេច​ខ្លួន។ ក្នុង​ពេល​ផ្តល់​សក្ខីកម្ម លោក​ក៏​បាន​ពិភាក្សា​អំពី​រថយន្ត​ដែល​មាន​ស្លាក​លេខ ៥០២។ លោក​បាន​និយាយ​ថា នេះ​គឺ​ជា​ការ​ប្រើ​សម្រាប់​យក​មនុស្ស​ទៅ​ឆ្ងាយ​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​ល្មើស។ គ្រប់​គ្នា​ភ័យ​ខ្លាច​រថយន្ត​នេះ ហើយ​វា​ជា​ញឹក​ញាប់​នឹង​បើក​ចូល​ផ្ទះ​មនុស្ស។ មេ​ស្រុក​ត្រូវ​គេ​ចោទ​ថា​លាក់​មុខ​ជនជាតិ​វៀតណាម។

លោក ជិន បាន​ប្រាប់​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​ថា បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ចាក​ចេញ​ពី​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី ប្រជាជន​ពី​កងពល​ចាស់​របស់​គាត់​ត្រូវ​បាន​បញ្ជូន​ទៅ ភ្នំពេញ ដើម្បី​សម្លាប់ ប៉ុន្តែ​គាត់​មិន​ដឹង​ពី​មូលហេតុ​ទេ។ គាត់បានរៀបការនៅឆ្នាំ ១៩៧៧ តាមការស្នើសុំពីមេបញ្ជាការរបស់គាត់ ដែលចូលចិត្តគាត់ ហើយសួរថាតើគាត់ស្គាល់ប្រពន្ធរបស់គាត់ឬអត់។ គាត់​បាន​ធ្វើ ប៉ុន្តែ​នាង និង​គាត់​មិន​បាន​ដឹង​ថា​ពួកគេ​នឹង​រៀបការ​រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​នោះ​ទេ។ លោក ជិន បាននិយាយថា ការងារដោយដៃដែលពួកគេត្រូវធ្វើ ជួនកាលបានសម្លាប់មនុស្សក្នុងរយៈពេល ១០ ថ្ងៃបន្ទាប់ពីទៅដល់ទីនោះ។ ផ្នែក​របស់​គាត់​មាន​លក្ខណៈស្វ័យយ័ត ហើយ​រាយការណ៍​ផ្ទាល់​មក​ភ្នំពេញ។ 

ប្រ​តិ​ចារឹក​សវនាការ​លើ​អង្គ​សេច​ក្ដី​នៃ​សំណុំ​រឿង ០០២/០២ ថ្ងៃ​ទី ២ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០១៦ , ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៣ សីហា ២០១៦
មុឺង វ៉េត

សាក្សី 2-TCW-1005 - អនាមិកដោយសារតែការជាប់ពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងសំនុំរឿងផ្សេងទៀត - បានផ្តល់សក្ខីកម្មនៅខែកក្កដាឆ្នាំ ២០១៦ លើប្រធានបទនៃការបោសសំអាតផ្ទៃក្នុង និងការបង្ខំឱ្យរៀបការ។ លោក​កើត​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៥៨ នៅ​ស្រុក​ត្រាំកក់ ខេត្ត​តាកែវ។ ឪពុក​របស់​គាត់​បាន​ស្លាប់​នៅ​ប្រហែល​ឆ្នាំ ១៩៦៧ ឬ ៦៨; ទោះបីជាសាក្សីមិនប្រាកដច្បាស់ថានៅពេលណា ឬហេតុអ្វី ដោយសារតែគាត់នៅក្មេង ប៉ុន្តែគាត់ជឿថា វាគឺដោយសារតែការចូលរួមរបស់ឪពុកគាត់នៅក្នុង បក្សកុំម្មុយនីស្តកម្ពុជា ។ តាមពិតទៅ គាត់ជឿថា ចំណងមិត្តភាពរបស់ឪពុកគាត់ជាមួយ សុន សេន គឺជាហេតុផលតែមួយគត់ដែលគាត់នៅមានជីវិតដល់សព្វថ្ងៃ។ ម្ដាយ​របស់​គាត់​ក៏​បាន​ចូល​រួម​បដិវត្តន៍​នៅ​ដើម​ឆ្នាំ ១៩៧០។

សាក្សីបាននិយាយថាគាត់បានចូលរួមជាមួយកងទ័ពខ្មែរក្រហមនៅពេលគាត់មានអាយុ ១៥ ឆ្នាំ។ បើតាមសាក្សី នៅពេលដែលគ្រូបង្រៀនរបស់គាត់ជាច្រើននាក់ត្រូវបានសម្លាប់ ពេលចូលរួមក្នុងបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងរបប លន់ នល់ សាក្សីត្រូវបានបំផុសគំនិតឱ្យប្រយុទ្ធជាមួយ លន់ នល់ ដូច្នេះគាត់បានចូលរួមជាមួយ កងទ័ពជាផ្នែកមួយនៃអង្គភាពនាំសាររបស់កុមារ។ គាត់បានស្នាក់នៅទីនោះរយៈពេលពីរឆ្នាំកន្លះ បន្ទាប់មកបានផ្លាស់ទៅគីរីវង់ក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៥ និងទៅខេត្តក្រចេះក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៧ ខណៈឡើងឋានន្តរស័ក្តិនៅក្នុងអង្គភាពផ្ញើសារក្នុងភូមិភាគទាំងនោះ។

ដោយសារតែតួនាទីសំខាន់កាន់តែខ្លាំងឡើងរបស់គាត់នៅក្នុងអង្គភាពនាំសារ សាក្សីបាននិយាយថា គាត់មានវត្តមាននៅក្នុងកិច្ចប្រជុំជាច្រើននៃថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់។ សក្ខីកម្មសំខាន់របស់គាត់ទាក់ទងនឹងការបោសសំអាតការដឹកនាំរបស់គណបក្សនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហមក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយនៃរបបនេះ។ ការបោសសម្អាតមួយដែលគាត់បាននិយាយជាពិសេសបានកើតឡើងនៅក្នុងភូមិភាគ ១៣ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៧ នៅពេលដែលលេខានៃភូមិភាគនេះត្រូវបានដកចេញពីតំណែងរបស់គាត់ពីដំបូងដោយសារតែហេតុផលសុខភាពហើយបន្ទាប់មកត្រូវបានចាប់ខ្លួនសម្រាប់ការចោទប្រកាន់ថាមានទំនាក់ទំនងជាមួយសត្រូវ។ សាក្សីបានពន្យល់ថា លេខាត្រូវបានជំនួសដោយបងប្អូនជីដូនមួយរបស់សាក្សី ដែលទើបតែកាន់តំណែងមួយរយៈពេលខ្លី មុនពេលគាត់ក៏ត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទមានទំនាក់ទំនងជាមួយសត្រូវ ហើយត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរស-២១។ 

ការ​បោស​សម្អាត​មួយ​ទៀត​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧៧ ដែល​សាក្សី​ត្រូវ​បាន​ចោទ​សួរ​បាន​កើត​ឡើង​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​ជនជាតិ​វៀតណាម​យ៉ាង​ខ្លាំង​នៅ​តំបន់​ក្បែរ​ខេត្ត​ក្រចេះ។ ក្នុងនាមជាប្រធានអង្គភាពសារព័ត៍មាន សាក្សីបាននិយាយថា លោកបានប្រគល់លិខិតមួយច្បាប់ពីការិយាល័យកណ្តាល ដែលតម្រូវឱ្យថ្នាក់ដឹកនាំកំពូលចំនួន ១១រូប ក្នុងតំបន់ ៥០៥ មកប្រជុំនៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ពេល​នោះ​គាត់​ថា គាត់​នៅ​ក្មេង ហើយ​គាត់​សប្បាយ​ចិត្ត​ដែល​ថ្នាក់​លើ​គាត់​ទៅ​ឆ្ងាយ​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់ដឹងថាពួកគេត្រូវបាន "បាត់ខ្លួន" នៅពេលដែលមុខតំណែងរបស់ពួកគេត្រូវបានបំពេញដោយកម្មាភិបាលថ្មី។ ឈ្មោះ​របស់​ពួកគេ​ក្រោយ​មក​បាន​បង្ហាញ​ក្នុង​បញ្ជី​អ្នក​ទោស​ស-២១ រួម​ទាំង​ពូ​ម្នាក់​របស់​គាត់។

សាក្សីបាននិយាយជាពិសេសអំពីផលប៉ះពាល់ដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃការមិនទុកចិត្តគ្នារវាងសមមិត្តដែលបានសាបព្រោះដោយគណបក្ស ជាពិសេសតាមរយៈទស្សនាវដ្តីទង់បដិវត្តន៍របស់ពួកគេ ដែលបានប្រាប់អ្នកអានរបស់ខ្លួនថា សត្រូវរបស់គណបក្សមានគ្រប់ទីកន្លែង។ ខ្មាំង​សត្រូវ​ទាំងនេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ហៅ​ថា​ជា "សត្រូវ​ដែល​កំពុង​តែ​ជីក​រណ្តៅ" ហើយ​សក្ខីកម្ម​របស់​សាក្សី​ភាគច្រើន​ទាក់ទង​នឹង​របៀប​ដែល​ភាគី​ដោះស្រាយ​ជាមួយ​នឹង​សត្រូវ​ដែល​កំពុង​ជីក​រណ្តៅ​ទាំងនេះ។ សាក្សីរូបនេះបានចង្អុលបង្ហាញពីរបៀបដែលទស្សនាវដ្ដី និងគណបក្សផ្តោតយ៉ាងខ្លាំងលើការលុបបំបាត់មិត្តភក្តិរបស់ CIA និងជនជាតិវៀតណាមដែលមានទំនាក់ទំនងនឹង KGB ខណៈពេលដែលព្រងើយកន្តើយចំពោះភាពអត់ឃ្លាន និងកង្វះស្បៀងអាហារដែលកំពុងរងគ្រោះដោយប្រជាជនកម្ពុជានៅពេលនោះ។

យោងតាមសាក្សី ខ្មែរក្រហមមានទំនោរផ្លាស់ប្តូរកម្មាភិបាល ដែលមកពីភូមិភាគបូព៌ា ទៅកាន់ភូមិភាគនិរតី ហើយផ្ទុយមកវិញ រាល់ពេលដែលពួកគេផ្លាស់ទីលំនៅ វាពិបាកសម្រាប់សមាជិកគណបក្សក្នុងការជឿទុកចិត្តពួកគេ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ សាក្សីបាននិយាយថា ការមិនទុកចិត្តនេះ មានន័យថា ជនណាដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយទីក្រុងភ្នំពេញ ឬនៅក្រៅប្រទេសត្រូវបានបាត់ខ្លួន ដោយសារតែពួកគេត្រូវបានគេជឿថាជាភ្នាក់ងាររបស់សត្រូវ។ លោក​បាន​លើក​ឧទាហរណ៍​ពី​ករណី​ម្តាយ​របស់​លោក ដែល​តាម​សាក្សី​ត្រូវ​បាន​គេ​សម្លាប់​ដោយ​សារ​ម្តាយមីង​នៅ​ភ្នំពេញ បើ​ទោះ​ជា​នាង​បាន​ចូល​ជា​សមាជិក​បក្ស​តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៧០ មក​ម្ល៉េះ។

សាក្សីរូបនេះបានសង្កត់ធ្ងន់ថា គោលការណ៍របស់គណបក្សគឺត្រឹមត្រូវ ហើយគាត់នៅតែជាសមាជិកនៃខ្មែរក្រហមរហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៩៨។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គោលការណ៍អាស្រ័យលើការប្រតិបត្តិ ហើយនៅក្នុងរឿងនេះ គាត់មានអារម្មណ៍ថាគណបក្សនេះបរាជ័យ។ លោកបាននិយាយថា ភាពជាអ្នកដឹកនាំមិនស៊ីសង្វាក់គ្នាពេញប្រទេស ហើយការបែកបាក់បានកើតឡើងរវាងគោលការសរសេរនៃសង្គមនយោបាយដែលបង្កើតឡើងដោយខ្មែរក្រហម និងការអនុវត្តន៍របស់ពួកគេ។

ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ – ២៦ កក្កដា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៧ កក្កដា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ – ២៨ កក្កដា ២០១៦
លោក មាស សឿន

លោក មាស សឿន កើតនៅឆ្នាំ ១៩៥២ នៅភូមិព្នៅ ឃុំរំចេក ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ហើយរស់នៅជាមួយប្រពន្ធកូននៅភូមិតាខ្មៅ ឃុំតាខ្មៅ ស្រុកតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាល។ គាត់ធ្វើការនៅក្នុងគណៈកម្មាធិការខេត្តកណ្តាល។

គាត់បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២។ លោក មាស បានបញ្ជាក់ថា គាត់បានចូលរួមបដិវត្តន៍ដោយមិនដឹងខ្លួន ដោយរត់ចេញពីភូមិរបស់គាត់ចូលព្រៃក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៨។ គាត់បានរត់គេចខ្លួនរហូតដល់ខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៧០ បន្ទាប់មកគាត់ធ្វើជាអ្នកបើកបរអោយឪពុករបស់គាត់ឈ្មោះ មាស សេងហុង ហៅ ចាន់ ដែលចន្លោះពីឆ្នាំ ១៩៧០ ដល់ ១៩៧៥ គឺ នាយករងបន្ទាប់មកជាប្រធានតំបន់ ២១ បន្ទាប់មកក្លាយជាអនុប្រធានភូមិភាគបូព៌ា។ លោក មាស បាន​ចូល​ជា​សមាជិក​បក្សកុំម្មុយនីស្តកម្ពុជា​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧៤។ គាត់បានរៀបការនៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៦ ។ ក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៥ គាត់បានចូលរៀនវគ្គបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេស ហើយបានក្លាយជាអនុប្រធានរោងចក្រដែកនៅតំបន់បូព៌ា ហើយមិនបានឃើញឪពុកគាត់ទៀតទេ។ ជារឿយៗគាត់បានធ្វើដំណើររវាងការិយាល័យពាណិជ្ជកម្មនៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងរោងចក្ររបស់គាត់ដើម្បីដឹកជញ្ជូនសម្ភារៈ។ បើ​តាម​លោក មាស កម្មាភិបាល​ភូមិភាគ​បូព៌ា​ទាំង​អស់ រួម​ទាំង​ប្រធាន​ភូមិភាគ​បូព៌ា គឺ​លោក សោ ភីម ត្រូវ​បាន​បោស​សម្អាត​នៅ​ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​១៩៧៨។ ពួកគេត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទក្បត់ជាតិ និងឃុបឃិតជាមួយជនជាតិវៀតណាម។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ធ្វើ​សក្ខីកម្ម​របស់​គាត់ គាត់​បាន​ប្រាប់​ឈ្មោះ​ពួកគេ​មួយ​ចំនួន។ គាត់បានពន្យល់ថា នៅពេលដែលប្រធានមួយរូបត្រូវបានក្លែងបន្លំ "បញ្ជូនឱ្យទៅសិក្សា" នោះអ្នកក្រោមបង្គាប់របស់គាត់ទាំងអស់ក៏ដូចគ្នាដែរ។ ឪពុក​របស់​លោក​រក្សា​តំណែង ប៉ុន្តែ​បាន​ទៅ​ភ្នំពេញ ហើយ​បាត់​ខ្លួន​ប៉ុន្មាន​ខែ​មុន​ខែ​មករា ឆ្នាំ​១៩៧៩។ លោក មាស បញ្ជាក់​ថា នៅ​ពេល​នោះ រោងចក្រ​របស់​លោក​បាន​ទទួល​សំបុត្រ​ពី​លោក ភីម ណែនាំ​ឲ្យ​ទប់​ទល់​នឹង​ការ​ចាប់​ខ្លួន។ លោក​ថា ភីម ជឿ​ថា សុន សេន ធ្វើ​ផែនការ​ប្រឆាំង ប៉ុល ពត និង នួន ជា។ លោក មាស ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា មាន​ការ​ចាប់​ខ្លួន​ខ្លះ​មុន​ឆ្នាំ ១៩៧៨ ក្នុង​អង្គភាព​របស់​លោក។ គាត់​បាន​រំឭក​បុគ្គលិក​វៀតណាម​ម្នាក់​ក្នុង​រោងចក្រ​របស់​គាត់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន។

លោក​ក៏​បាន​ពន្យល់​ថា ជនជាតិ​ចាម​នៅ​តំបន់​បូព៌ា​ត្រូវ​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទីលំនៅ និង​ព្យាយាម​បះបោរ។ យោងតាមគាត់ កងកម្លាំងតំបន់បូព៌ាបានវាយបកប្រឆាំងនឹងមជ្ឈឺមនៅឆ្នាំ ១៩៧៨ ។

ប្រ​តិ​ចារឹក​សវនាការ​លើ​អង្គ​សេច​ក្ដី​នៃ​សំណុំ​រឿង ០០២/០២ ថ្ងៃ​ទី ២៩ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៦ , ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ៣០ មិថុនា ២០១៦
កាំង ហ្កេកអ៊ាវ

សាក្សីដែលបានចូលរួមសវនាការ និងត្រូវបានកាត់ទោសដោយអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងក្នុងសំណុំរឿង ០០១ ពីបទជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងឧក្រិដ្ឋកម្មដែលបានប្រព្រឹត្តនៅមន្ទីរសន្តិសុខស-២១ គឺជាអនុប្រធាន ហើយចាប់ពីខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៧៦ ជាប្រធានពន្ធនាគារ។ គាត់ក៏ជាប្រធានមន្ទីរសន្តិសុខ ម -១៣ មុនពេលចាប់ផ្តើមសម័យ កម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ។

គាត់ផ្តល់ភ័ស្តុតាងទាក់ទងនឹងការប្រព្រឹត្តទៅនៃមន្ទីរសន្តិសុខស-២១ រួមមានៈ ការបង្កើតពន្ធនាគារក្រោមការបញ្ជារបស់ ស៊ុន សេន ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិ និងជាប្រធានអគ្គសេនាធិការនៃ RAK ។ ទីតាំង រចនាសម្ព័ន្ធផ្ទៃក្នុង អង្គការ និងប្រតិបត្តិការរបស់ ស-២១ និង ស-២៤; សមាសភាពអ្នកទោស;
ស្ថានភាពនៃការឃុំខ្លួនដ៏អមនុស្សធម៌ និងពលកម្មដោយបង្ខំ; បច្ចេកទេសសួរចម្លើយ និងទារុណកម្មដែលប្រើនៅស-២១; ការចាប់ខ្លួន ការចាប់ដាក់គុក និងការសួរចម្លើយជនបរទេស រួមទាំងជនស៊ីវិលវៀតណាម និងអ្នកទោសសង្គ្រាម។ ការសម្លាប់នៅក្នុងបរិវេណ ស-២១; ការ​បង្កើត​ជើងឯក​ជា​កន្លែង​ប្រហារជីវិត និង​ការ​ប្រហារជីវិត​អ្នក​ទោស​នៅ​ទីតាំង​នេះ។

ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៧ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ១៣ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ១៤ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ១៥ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គសេចក្តីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ – ១៦ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ថ្ងៃទី ២១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គសេចក្តីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ថ្ងៃទី ២២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៣ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៧ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៧ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ១៣ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ១៤ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ១៥ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គសេចក្តីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ – ១៦ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២០ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ថ្ងៃទី ២១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គសេចក្តីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ថ្ងៃទី ២២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៣ មិថុនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៧ មិថុនា ២០១៦
សួស ធី

សាក្សីបានធ្វើការនៅស-២៤ (ព្រៃស) មុនពេលត្រូវបានផ្ទេរទៅបរិវេណ ស-២១ នៅដើមឆ្នាំ ១៩៧៦ ជាកន្លែងដែលគាត់បានក្លាយជាប្រធានអង្គភាពឯកសារ។ គាត់ទទួលខុសត្រូវក្នុងការកត់ត្រាឈ្មោះ ចងក្រងជីវប្រវត្តិ និងថតរូបអ្នកទោសចូល និងចេញទាំងអស់នៅស-២១។ សាក្សីផ្តល់ព័ត៌មានលម្អិតទាក់ទងនឹងទីតាំង រចនាសម្ព័ន្ធ ឋានានុក្រម និងប្រតិបត្តិការរបស់ ស-២១ ហើយពិពណ៌នាលម្អិតអំពីដំណើរការផ្ទៃក្នុងនៃអង្គភាពឯកសារ។ លោកផ្តល់សក្ខីកម្មទៅលើសមាសភាពទណ្ឌិត ដែលរួមមានជនជាតិខ្មែរ អឺរ៉ុប អាមេរិក ជនស៊ីវិលវៀតណាម និងអ្នកទោសសង្គ្រាម ស្ត្រី និងកុមារ កម្មាភិបាលជាន់ខ្ពស់របស់ CPK (រួមទាំងតាណាត និងវ៉ន វ៉េត) និងអតីតបុគ្គលិកមន្ទីរស-២១។ 

គាត់ពិពណ៌នាអំពីស្ថានភាពនៅក្នុងពន្ធនាគារ ហើយផ្តល់សក្ខីកម្មថា អ្នកទោសជាច្រើនបានស្លាប់ដោយសារជំងឺ និងអាហាររូបត្ថម្ភមិនគ្រប់គ្រាន់។ លោកក៏បញ្ជាក់ដែរថា ការសួរចម្លើយ ការធ្វើទារុណកម្ម និងការប្រហារជីវិតបានធ្វើឡើងនៅខាងក្រៅបរិវេណ ស-២១ ហើយអ្នកទោសត្រូវបានបញ្ជូនទៅកន្លែងការប្រហារជីវិតរបស់ពួកគេតាមរថយន្តដែលបិទជិត។ គាត់​ផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីការ​បូម​ឈាម​នៅ​ស-២១។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០៣ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦
ហ៊ឺម​ ហ៊ុយ

សាក្សីដែលជាឆ្មាំនៅ ស-២១ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៦ និងក្រោយមកជាប្រធានអង្គភាពពិសេស ទទួលខុសត្រូវលើការចាប់ខ្លួន ការគ្រប់គ្រងឆ្មាំ សម្របសម្រួលការដឹកជញ្ជូនអ្នកទោសទៅស-២១ និងការផ្ទេរអ្នកទោសពីស-២១ ទៅជើងឯក។ គាត់ពិពណ៌នាអំពីទីតាំង រចនាសម្ព័ន្ធអាជ្ញាធរ និងប្រតិបត្តិការរបស់ ស-២១ រួមទាំងស្ថានភាពរស់នៅដ៏អមនុស្សធម៌ដែលអ្នកទោសត្រូវទទួលរង និងការប្រើប្រាស់ទារុណកម្មអំឡុងពេលសួរចម្លើយ។ គាត់​ផ្តល់សក្ខីកម្មចំពោះ​បច្ចេកទេស​ប្រហារជីវិតដែល​បាន​ប្រើ​នៅ​ជើងឯក។

សាក្សីពិពណ៌នាអំពីឧប្បត្តិហេតុជាក់លាក់មួយដែលអ្នកជាប់ឃុំឃាំងស្ត្រីត្រូវបានចាប់រំលោភ។ គាត់ក៏បានផ្តល់សក្ខីកម្មចំពោះការសួរចម្លើយ ការធ្វើទារុណកម្ម និងការប្រហារជីវិតអ្នកទោសសង្គ្រាមវៀតណាមនៅមន្ទីរស-២១ ព្រមទាំងជនជាតិលោកខាងលិចបួននាក់ និងកុមារជាច្រើននាក់។

ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៣ ឧសភា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៤ ឧសភា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៥ ឧសភា ២០១៦
ម៉ក់ ធីម

លោក ម៉ក់ ធីម ពីមុនលោក ម៉ក់ ស៊ីធីម កើតនៅថ្ងៃទី៥ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៦២ នៅភូមិតាសុខ ឃុំសែប ស្រុកកំពង់តាឡាច ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ បច្ចុប្បន្ន​គាត់​ជា​កសិករ​រស់នៅ​ឃុំ​សែប ស្រុក​កំពង់ត្រឡាច ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង។ គាត់បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ អំពីការងាររបស់គាត់ជាពេទ្យនៅមន្ទីរសន្តិសុខស-២១។ បើតាមលោក ម៉ក់ ធីម មុនពេលលោកធ្វើការនៅស-២១ លោកត្រូវបានបញ្ជូនទៅក្រុងតាខ្មៅ ដើម្បីរៀនពីរបៀបធ្វើស្រែចម្ការ និងប្រើប្រាស់អាវុធ។ គាត់​ថា​ក្រោយ​មក គាត់​ក៏​ទៅ​ព្រៃ​ស​ដើម្បី​ដាំ​ឆៃថាវ។ បន្ទាប់មកគាត់បានចូលរួមក្នុងវគ្គហ្វឹកហ្វឺនយុទ្ធសាស្ត្រយោធា បន្ទាប់មកគាត់ត្រូវបានបញ្ជូនទៅទីតាំងផ្សេងទៀតជាច្រើន មុនពេលបញ្ជូនទៅមន្ទីរស-២១។ បន្ទាប់ពីវគ្គហ្វឹកហ្វឺនយុទ្ធសាស្ត្រយោធា លោក ម៉ក់ ធីម មានប្រសាសន៍ថា លោកត្រូវបានចាត់ឲ្យទៅចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ដនៅតំបន់ផ្សារថ្មីរយៈពេលពីរឬបីខែ។ បន្ទាប់ពីការបណ្តុះបណ្តាលផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ដ គាត់បាននិយាយថា គាត់ត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរស-២១ ដើម្បីធ្វើការជាពេទ្យនៅអាយុប្រហែល ១៥ ឬ ១៦ឆ្នាំ។ បើតាមលោក ម៉ក់ ធីម គាត់បានបង្កើតថ្នាំគ្រាប់នៅតាខ្មៅ ដែលប្រើនៅស-២១។ ភារកិច្ច​ទទួលខុសត្រូវ​របស់​គាត់​រួម​មាន​ការ​សម្អាត​បង់​រុំ​របួសអ្នក​ទោស និង​ចែក​ថ្នាំ​គ្រាប់។ លោក​បាន​រាយការណ៍​ថា ជា​ញឹកញាប់​ថ្នាំ​ដែល​ប្រើ​សម្រាប់​អ្នក​ទោស​មិន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព។ លោក​បន្ត​ថា បង់​រុំរបួស​ភាគ​ច្រើន​ធ្វើ​ឡើង​ពី​មុង និង​ក្រណាត់។ គាត់​បាន​រៀបរាប់​ពី​របៀប​ដែល​ពួកគេ​នឹង​សម្អាត​របួស​ដោយ​ទឹក​អំបិល​ដែល​ពួកគេ​ធ្វើ​ក្នុង​បរិវេណ​នោះ។ បន្ថែមពីលើនេះ គាត់បានរាយការណ៍ម្តងម្កាលដោយប្រើការចាក់ថ្នាំលើអ្នកទោសសម្រាប់ការហើម និងស្ពឹក ទោះបីជាគាត់មិនច្បាស់អំពីសារធាតុជាក់លាក់ណាមួយដែលថ្នាំចាក់ទាំងនោះមាន។ គាត់​បាន​អះអាង​ថា គាត់​បាន​ឃើញ​ស្នាម​របួស​ដោយ​ការ​វាយ​ដំ ការ​ឆក់ និង​ការ​ដក​ក្រចកចេញ។ លោក​ក៏​បាន​និយាយ​ថា វា​ជា​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​លោក​ក្នុង​ការ​បញ្ចុះ​សព​អ្នក​ទោស​នៅ​ខាង​ក្រៅ​បរិវេណ ស-២១។ 

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៣ ឧសភា ២០១៦
ប្រាក់ ខន

សាក្សីជាអ្នកយាមនៅមន្ទីរស-២១ តាំងពីចុងឆ្នាំ១៩៧៥ និងជាអ្នកសួរចម្លើយពីចុងឆ្នាំ ១៩៧៦ បន្ទាប់មកគាត់បានធ្វើជាប្រធាន "អង្គភាពអង្គាម" រហូតដល់ថ្ងៃទី ៧ ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៧៩។ សាក្សីបានចូលរួមក្នុងការសួរចម្លើយ និងធ្វើទារុណកម្មអ្នកទោសនៅស-២១។ គាត់ផ្តល់ការពិពណ៌នាអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំ រចនាសម្ព័ន្ធ និងប្រតិបត្តិការរបស់ពន្ធនាគារ ក៏ដូចជាទំនាក់ទំនងរបស់ ឌុច ជាមួយ ប៉ុល ពត និង នួន ជា។ គាត់រៀបរាប់ពីស្ថានភាពរស់នៅដ៏អមនុស្សធម៌ដែលអ្នក​ទោស​ត្រូវ​បាន​គេ​ដាក់​ទោស និង​ការ​ប្រហារ​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ។ គាត់​ក៏​ផ្តល់​ភស្តុតាង​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ​នៅ​មន្ទីរ​ស-២១។ 

សាក្សីរៀបរាប់លម្អិតអំពីវិធីធ្វើទារុណកម្មដែលប្រើនៅមន្ទីរស-២១ រួមទាំងការឆក់ខ្សែភ្លើង និងអ្នកទោសត្រូវបានបង្ខំអោយស៊ីលាមក។ លោក​បញ្ជាក់​ពី​វត្តមាន​ជន​ស៊ីវិល​វៀតណាម អ្នក​ទោស​សង្គ្រាម ស្ត្រី​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ និង​ជន​ជាតិ​លោក​ខាង​លិច​នៅ​មន្ទីរ ស-២១។ លោក​ក៏​បញ្ជាក់​ថា លោក​បាន​ឃើញការបូម​ឈាម​អ្នក​ទោស​ផ្សេង​ៗ​រហូត​ដល់​ស្លាប់ ហើយ​ឈាម​ត្រូវ​បាន​បញ្ជូន​ទៅ​មន្ទីរពេទ្យ​១៧ មេសា និង​មុនីវង្ស។ សាក្សីផ្តល់ភស្តុតាងនៃការចាប់ខ្លួនបុគ្គលិក ស-២១។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២៨ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៦
ឡាច មាន

លោក ឡាច មាន ត្រូវបានជ្រើសរើសជាសមាជិកទាហ៊ានខ្មែរក្រហមក្នុងឆ្នាំ១៩៧៤ មុនពេលដែលលោកបានក្លាយជាយោធា ខ្មែរក្រហម។ លោកត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅហ្វឹកហ្វឺននៅសាលាយោធានៅទីក្រុងតាខ្មៅ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥។ ក្រោយមកលោកត្រូវ បានចាត់តាំងឲ្យធ្វើការជាសន្ដិសុខនៅពន្ធនាគារតាខ្មៅ ហើយក្រោយមកនៅពន្ធនាគារដើម ផេងក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ។ នៅពេល ដែលពន្ធនាគារនេះត្រូវបានប្ដូរទៅជាមន្ទីរស២១ លោកបានធ្វើការនៅទីនោះជាសន្ដិសុខ និងជាអ្នកកត់ត្រា។ នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៨ លោកត្រូវបានផ្ទេរទៅឲ្យយកការរហូតដល់ពេលលោកទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាលនៅពីក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ កាក់។

ក្នុងពេលជាសាក្សី លោក ឡាច មាន បានពណ៌នាពីស្ថានភាពការងារនៅមន្ទីរស២១ ដោយលោកបានលើកឡើងថា បុគ្គលិក នៅមន្ទីរស២១បានបាត់ខ្លួនជាបន្ដបន្ទាប់។ លោកពណ៌នាអំពីស្ថានភាពនៃការឃុំឃាំង និងការសួរចម្លើយផងដែរ ដើម្បីសម្រង់ បានព័ត៌មាន ពីអ្នកទោស និងកំណត់មុខសញ្ញាបណ្ដាញរបស់ពួកគេ។ ការបណ្ដុះបណ្ដាលលោកគឺដើម្បីក្លាយជាអ្នកសួរចម្លើយ ដែលផ្ដល់នូវភាពងាយស្រួលក្នុងការពិនិត្យទៅលើចម្លើយរបស់អ្នកទោស។ លោកបានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះថា លោកត្រូវបានតែងតាំងដើម្បីស៊ើបការណ៍ទៅលើអ្នកទោសជាប្រចាំថ្ងៃ ហើយគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើទារុណកម្មលើពួកគេឡើយ។ លោក បានសារភាពនៅមុខអង្គជំនុំជម្រះថា លោកបានសួរចម្លើយតែលើអ្នកទោសបីឬបួននាក់ប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានធ្វើការពិសោធន៍ លើវិធីសាស្ដ្រដែលត្រូវបានប្រើនៅមន្ទីរស២១ ដូចជាការវាយអ្នកទោសជាមួយដំបងដើមត្របែកនិងភ្ជាប់ខ្សែភ្លើងទៅនឹងត្រចៀករបស់ពួកគេ។ លោកបានប្រាប់ផងដែរថាលោកបានជួបជនជាប់ចោទ(ឌុច)ជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅពេលលោកធ្វើជាអ្នកសួរចម្លើយ។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦
លោក តយ តេង ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២១ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦
ផាន វ៉ាន

សាក្សីគឺជាកូនប្រុសរបស់តា ហម ហៅ ឡាំង លេខាធិការតំបន់ ១០៥ ដែលត្រូវបានសម្លាប់នៅខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៧៧ នៅភ្នំពេញ។ សាក្សីគឺជាអ្នកបើកបរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ អៀង ធីរិទ្ធ ពីចុងឆ្នាំ ១៩៧៧ ដល់ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៧៩ ហើយពិពណ៌នាអំពីតួនាទី សិទ្ធិអំណាច និងអំណាចរបស់នាង ក្នុងឋានៈជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសង្គមកិច្ច រួមមានៈ អំណាចរបស់ អៀង ធីរិទ្ធ ក្នុងការស៊ើបការណ៍ បណ្តេញចេញ ឬបោសសម្អាតបុគ្គលិក ជំនួបញឹកញាប់ជាមួយ ខៀវ សំផន នួន ជា និង អៀង សារី ការចាប់ខ្លួនកម្មាភិបាលជាន់ខ្ពស់ ក្រសួងសង្គមកិច្ ក្រោមការណែនាំរបស់ អៀង ធីរិទ្ធ ដែលត្រូវបានបន្តដោយការប្រកាសរបស់នាងថាអ្នកចាប់ខ្លួនគឺជាជនក្បត់។ ការផ្សព្វផ្សាយរបស់ អៀង ធីរិទ្ធ អំពីគោលនយោបាយ CPK នៅក្នុង ក្រសួងសង្គមកិច្; និងការជ្រើសរើសបុគ្គលិកដែលមិនមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់របស់នាងដើម្បីជំនួសបុគ្គលិកជាច្រើនដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនពីកន្លែងធ្វើការ ក្រសួងសង្គមកិច្ ។ សាក្សីក៏បានផ្តល់ព័ត៌មានលម្អិតអំពីរចនាសម្ព័ន្ធ និងអង្គការផ្ទៃក្នុងរបស់ ក្រសួងសង្គមកិច្ និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួនជាមួយមន្ទីរពេទ្យយោធា។ 

សាក្សីពីមុនធ្លាប់ធ្វើការជាអ្នកបកប្រែទូរលេខ លេខា និងអ្នកនាំសាររបស់តា ហម ពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ ១៩៧៧ ហើយផ្តល់សក្ខីកម្មចំពោះ៖ ការទំនាក់ទំនងរវាងតំបន់ ១០៥ និងភូមិភាគឦសានជាមួយការិយាល័យកណ្តាលគណបក្ស CPK; ការទំនាក់ទំនងជាមួយ ខៀវ សំផន ទាក់ទងនឹងគ្រឿងបរិក្ខារ និងការថែទាំសុខភាព និង នួន ជា ទាក់ទងនឹងបញ្ហាសន្តិសុខ។ ការណែនាំរបស់ នួន ជា ដល់កម្មាភិបាលជាន់ខ្ពស់ (រួមទាំងតា ហម) ឱ្យទៅប្រជុំនៅភ្នំពេញ និងការបាត់ខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់នៃកម្មាភិបាលទាំងនោះ។ លោក​ក៏​រៀបរាប់​អំពី​រចនាសម្ព័ន្ធ និង​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ការិយាល័យ​មន្ទីរសន្តិសុខ​ភ្នំក្រោល និង​សមាសភាព​អ្នក​ទោស​របស់​ខ្លួន។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦
សៅ សារុន

សាក្សីជាលេខាធិការគណៈបក្សកម្មុយនីសកម្ពុជា ស្រុកពេជ្រចិន្តា ខេត្តមណ្ឌលគិរី ពីឆ្នាំ ១៩៧២ ដល់ ១៩៧៧ ហើយត្រូវបានតែងតាំងជាលេខាតំបន់ ១០៥ នៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៧។ គាត់បានចូលរួមកិច្ចប្រជុំនៅខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដែលប៉ុល ពត និង នួន ជា បានណែនាំ ភូមិភាគ តំបន់ ស្រុក និង មេដឹកនាំផ្នែកយោធាលើគោលនយោបាយ គណៈបក្សកម្មុយនីសកម្ពុជា ដែលពួកគេត្រូវអនុវត្តរួមទាំងការបិទវត្តទាំងអស់ និងការរៀបចំសហករណ៍។ លោកក៏បានចូលរួមក្នុងវគ្គអប់រំនយោបាយ ដែលធ្វើឡើងដោយ នួន ជា និងថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ដទៃទៀត។ ក្នុងនាមជាលេខាធិការតំបន់ទី១០៥ សាក្សីជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើភ្នំក្រោល និងការិយាល័យសន្តិសុខតំបន់ផ្សេងទៀត ហើយរាយការណ៍ដោយផ្ទាល់ទៅគណៈកម្មាធិការអចិន្ត្រៃយ៍អំពីបញ្ហាសន្តិសុខ និងស្ថានភាបឌក្នុងតំបន់នោះ។ គាត់ផ្ទៀងផ្ទាត់ និងពិភាក្សាទូរលេខដែលគាត់បានផ្ញើទៅការិយាល័យ ៨៧០ ហើយបញ្ជាក់ថា ប៉ុល ពត ឬ នួន ជា នឹងឆ្លើយតបតាមទូរលេខរបស់គាត់ និងផ្តល់ការណែនាំ។ 

គាត់រៀបរាប់ពីរបៀបដែលគាត់ និងកម្មាភិបាលតំបន់ ១០៥ ផ្សេងទៀត (រួមទាំងមេបញ្ជាការយោធាទទួលបន្ទុកភ្នំក្រោល) បានធ្វើដំណើរមកទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងឱកាសជាច្រើនដើម្បីជួបជាមួយ ប៉ុល ពត នួន ជា សុន សេន និងខៀវ សំផន និងរាយការណ៍ពីសកម្មភាពតាមតំបន់់នោះ។ (ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរទាំងនោះ កម្មាភិបាលផ្នែកខ្លះដែលមកជាមួយសាក្សីត្រូវបានចាប់ខ្លួន ហើយបញ្ជូនទៅស-២១។ សាក្សីពិពណ៌នាអំពីការណែនាំដែលគាត់បានទទួលពីមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់នៃ CPK រួមទាំងការណែនាំពី ប៉ុល ពត ឱ្យធ្វើអាពាហ៍ពិពាហ៍ទ្រង់ទ្រាយធំ និងគោលនយោបាយថ្មីស្តីពីការចាប់ខ្លួន និងសត្រូវ ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៧៨ ។ គាត់ទទួលស្គាល់ថាគាត់ត្រូវបានជូនដំណឹងដោយមជ្ឈឺមបក្សនៃកម្មាភិបាលមូលដ្ឋានដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងចម្លើយសារភាពរបស់ ស-២១ ថាការចាប់ខ្លួនត្រូវបានបញ្ជាដោយមជ្ឈឺម ហើយថាគាត់ត្រូវការការយល់ព្រមពីមជ្ឈឺមដើម្បីដោះលែងអ្នកទោសដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទឧក្រិដ្ឋនយោបាយ ដូចជាក្បត់បក្ស ឬ ចូលដៃជាមួយវៀតណាម។ 

ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៩ មីនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ៣០ មីនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ៣០ មីនា ២០១៦
ជិន គីមថុង

សាក្សីដែលជាអនុប្រធានមន្ទីរសន្តិសុខ អូកន្សែង ពិពណ៌នាអំពីរចនាសម្ព័ន្ធ ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងប្រតិបត្តិការរបស់ពន្ធនាគារ រួមទាំងទំនាក់ទំនងរវាងពន្ធនាគារ និងកងពលលេខ ៨០១។ គាត់ផ្តល់ភស្តុតាងដែលថាលេខាកងពលលេខ ៨០១ បញ្ជូនបញ្ជាឱ្យប្រហារជីវិតអ្នកទោសជនជាតិចារ៉ាយជាង ១០០ នាក់ និងក្រុមអ្នកទោសសង្រ្គាមវៀតណាមប្រាំនាក់។ សាក្សី​ក៏​រៀប​រាប់​អំពី​ការ​ប្រើ​ចម្លើយ​សារភាព ស-២១ នៅ​អូរកន្សែងផងដែរ។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ - ថ្ងៃទី ២១ ខែ មីនា ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៦
នេត សាវ៉ាត

សាក្សីដែលបម្រើការជាអនុប្រធានអង្គភាពសេដ្ឋកិច្ចតំបន់ ១០៥ រៀបរាប់ពីការចាប់ខ្លួនរបស់គាត់ដាក់ពន្ធនាគារ រួមជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់ និងកម្មាភិបាលផ្សេងទៀតដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយអនុលេខារងតំបន់់លោក ខាំ ភួន ដែលបានស្លាប់ទៅនៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៧។ ដំបូងគាត់ត្រូវបានឃុំខ្លួននៅការិយាល័យតំបន់ ( ក-១៧) ហើយក្រោយមកបានបញ្ជូនខ្លួនទៅធ្វើការលត់ដែកនៅការដ្ឋាន ណងឃីលីក។ លោក​ក៏​រៀប​រាប់​អំពី​មន្ទីរសន្តិសុខ​ភ្នំ​ក្រោលផងដែរ។ សាក្សីកំណត់អត្តសញ្ញាណកម្មាភិបាលជាន់ខ្ពស់តំបន់ ១០៥ និងកងពលលេខ ៩២០ ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងដាក់គុកនៅស-២១ ឬការិយាល័យសន្តិសុខតាមតំបន់ និងផ្ទៀងផ្ទាត់ជីវប្រវត្តិរបស់ កម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ មួយចំនួនពីកម្មាភិបាលទាំងនោះ។ លោក​ក៏​ពន្យល់​ពី​មូលហេតុ​នៃ​ការ​ចាប់​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដែល​រួម​មាន​ការ​សង្ស័យ​ថា​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ជា​ជនជាតិ​វៀតណាម។ គាត់ពិពណ៌នាអំពីចំណាត់ថ្នាក់នៃសត្រូវរបស់គណៈបក្សកម្មុយនីសកម្ពុជា។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី១១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៦
ចាន់ ទូយ

សាក្សី ដែលជាអ្នកនាំសាររបស់លេខាធិការស្រុកកោះញែក រៀបរាប់អំពីរចនាសម្ព័ន្ធអាជ្ញាធរតំបន់ ១០៥ និងការចាប់ខ្លួនគាត់ដាក់ពន្ធនាគារ និងសួរចម្លើយនៅមន្ទីរសន្តិសុខភ្នំក្រោល។ សាក្សីគឺជាផ្នែកមួយនៃក្រុមមនុស្សជាង ៨០ នាក់ដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយលេខាធិការរងតំបន់ លោក ខាំ ភួន ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៧ ។ គាត់រៀបរាប់អំពីស្ថានភាពអមនុស្សធម៌ និងគ្មានអនាម័យដែលអ្នកទោសត្រូវបានឃុំខ្លួន ការយកអ្នកទោសចេញជាច្រើននាក់សម្រាប់ការប្រហារជីវិត និងការផ្ទេរជាបន្តបន្ទាប់របស់គាត់ទៅ កន្លែងធ្វើការ ណងខីលិក ។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ - ថ្ងៃទី ១០ ខែ មីនា ឆ្នាំ២០១៦
មឿង ចាន់ឌី

សាក្សី មឿង ចាន់ឌី បាន​ផ្តល់​សក្ខីកម្ម​អំពី​ស្ថានភាព​រស់​នៅ និង​ជីវិត​អ្នក​ទោស​ក្នុង​មណ្ឌល​សន្តិសុខ​អូរកន្សែង។ នាង​បាន​ផ្តល់​សក្ខីកម្ម​ថា​ត្រូវ​បាន​គេ​ឱ្យ​ត្រឡប់​ទៅ​ធ្វើ​ការ​វិញ​ភ្លាមៗ​បន្ទាប់​ពី​សម្រាល​កូន។ ឆ្មាំប្រដាប់អាវុធតែងតែត្រួតពិនិត្យអ្នកទោសខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងធ្វើការ។ អ្នក​ទោស​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​ការ​មិន​ហ៊ាន​ដើរ​ដោយ​គ្មាន​ការ​អនុញ្ញាត​ព្រោះ​ខ្លាច​គេ​បាញ់​សម្លាប់។ ពួក​គេ​ត្រូវ​បាន​បង្ខាំង​ដោយ​ដើម​ឫស្សី​ដែល​ឡោម​ព័ទ្ធ​ពន្ធនាគារ និង​រារាំង​មិន​ឱ្យ​រត់​គេច​ខ្លួន។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៦ , Transcript of hearing on the substance in Case 002/02 – 07 March 2016, Transcript of hearing on the substance in Case 002/02 – 07 March 2016
លោក ផន ថុល

2-TCW-933 លោក ផន ថុល កើត​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៦ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​១៩៥០ នៅ​ភូមិ​រុង​ឿន ស្រុក​ស្វាយ​រៀង ខេត្ត​ស្វាយរៀង បច្ចុប្បន្ន​លោក ផន ថុល រស់នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី។ គាត់​ជា​អតីត​ប្តី​របស់​សាក្សី អ្នកស្រី មឿង ចាន់ឌី  2-TCW-867 ។ ពួកគេ​បាន​បែក​គ្នា​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៨៦ ហើយ​លោក ផន ថុល បាន​រៀបការ​ជាមួយ​ស្ត្រី​ម្នាក់​ទៀត។ ប្តីប្រពន្ធនេះបានធ្វើការនៅក្នុងចម្ការកៅស៊ូពីឆ្នាំ ១៩៦២ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៧៧ ។ បន្ទាប់ពីការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានបង្កើតសហជីពមួយដើម្បីគ្រប់គ្រងចំការកៅស៊ូ។ សាក្សីត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី ១៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៧៧ ហើយបញ្ជូនទៅមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំឡើងវិញ អូរកន្សែង ជាមួយកម្មករសហជីពផ្សេងទៀត និងភរិយារបស់គាត់ គឺអ្នកស្រី មឿង ចាន់ឌី។ លោក ផន ថុល ត្រូវ​បាន​គេ​សួរ​ចម្លើយ​ដោយ​មិន​មាន​របួស​ដល់​រាង​កាយ។ គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ថ្នាក់​លើ ហើយ​ប្រើ​បច្ចេកទេស​ទំនើប​នៃ​វណ្ណៈ​សក្តិភូមិ​ជំនួស​ឲ្យ​បច្ចេកទេស​កសិករ។ ប្រពន្ធ​គាត់​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​នៅ​ពេល​ចាប់​ខ្លួន ហើយ​កូន​ស្រី​គាត់​កើត​ក្នុង​គុក។ 

តាមរយៈស្នាមប្រេះនៅក្នុងជញ្ជាំងឬស្សីនៃបន្ទប់ឃុំខ្លួនរបស់គាត់ លោក ផន ថុល បានឃើញការមកដល់នៃក្រុមជនជាតិចារ៉ាយទៅកាន់មជ្ឈមណ្ឌលអប់រំឡើងវិញ។ លោក​ប៉ាន់​ប្រមាណ​ថា មាន​បុរស ស្ត្រី និង​កុមារ​ប្រមាណ ១០០​នាក់ ត្រូវ​បាន​ដឹក​តាម​រថយន្ត​ពីរ​គ្រឿង។ ក្រុមនេះបានស្នាក់នៅមិនដល់មួយសប្តាហ៍ទេ ហើយតាមរយៈការប្រេះជញ្ជាំងបន្ទប់ឃុំខ្លួនរបស់គាត់ គាត់បានឃើញពីរបៀបដែលពួកគេត្រូវបានបណ្តើរចេញពីពន្ធនាគារដោយឆ្មាំសន្តិសុខអូរកន្សែង។ ពីរ​ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក សាក្សី​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ចម្ការ​ខ្នុរ​ចម្ងាយ ១ គីឡូម៉ែត្រ​ពី​បរិវេណ​មណ្ឌល​អប់រំ។ នៅក្រោមដើមត្នោត គាត់បានឃើញផ្នូរមួយដែលមានសាកសពពាក់កណ្តាល។ នៅ​មាត់​ផ្នូរ​នោះ មាន​ឈាម និង​របស់​របរ​ផ្ទាល់ខ្លួន​ដែល​គាត់​ជឿ​ថា​ជា​របស់​ក្រុម ចារាយ ដែល​នៅ​ពេល​នោះ គាត់​សង្ស័យ​ថា​ត្រូវ​បាន​គេ​សម្លាប់។ ខណៈពេលដែលកំពុងធ្វើការនៅចំការខ្នុរដែលរក្សាមនុស្សនៅឆ្ងាយពីដីនោះសាក្សីបានឃើញពីរបៀបដែលមនុស្សត្រូវបានសម្លាប់ដោយសន្តិសុខនៃមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំ។ សាកសពត្រូវបានទម្លាក់ចូលទៅក្នុងលេណដ្ឋានជីកដោយអតីតទាហាន លន់ នល់។ មានពេលមួយ សន្តិសុខម្នាក់បានសុំឱ្យលោក ផន ថុល បញ្ចុះសពអ្នកទោសដែលព្យាយាមរត់គេចខ្លួន។ ក្នុង​ឱកាស​ផ្សេង​គ្នា សាក្សី​បាន​ឮ​ឆ្មាំ​ម្នាក់​ប្រាប់​មនុស្ស​ពី​របៀប​ដែល​គាត់​បាន​កាត់​ខ្នង​របស់​ស្ត្រី​ម្នាក់ ហើយ​យក​ថង់ទឹកប្រមាត់​ចេញ ហើយ​ព្យួរ​វា​ក្នុង​ផ្ទះបាយ។ ស្ត្រី​នោះ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ចម្ការ​កៅស៊ូ ហើយ​ត្រូវ​បាន​គេ​ចោទ​ប្រកាន់​ពី​បទ​អសីលធម៌។ 

លោក ផន ថុល មិន​បាន​រង​គ្រោះ​ក្នុង​ពេល​សួរ​ចម្លើយ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​លោក​បាន​ឃើញ​ពី​របៀប​ដែល​អ្នក​ទោស​ផ្សេង​ទៀត​ត្រូវ​បាន​គេ​វាយ និង​ឆក់​ខ្សែ​ភ្លើង។ លោក​បាន​រៀបរាប់​ពី​ស្ថានភាព​រស់នៅ​ក្នុង​មណ្ឌល​អប់រំ​ឡើងវិញ និង​ការ​ប្រព្រឹត្តិលើ​អ្នក​ទោស។ គាត់​បាន​រត់​គេច​ពី​មជ្ឈមណ្ឌល​នេះ​ក្នុង​ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៨ អំឡុង​ការ​វាយលុក​របស់​វៀតណាម។

Transcript of hearing on the substance in Case 002/02 – 07 March 2016, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០២ មីនា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០៣ មីនា ២០១៦
មាស វឿន

លោក មាស វឿន កើត​នៅ​ភូមិ​ស្រែ​ខ្លុង ស្រុក​ភ្នំស្រុក ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ។ មុន​ពេល​ផ្តល់​សក្ខីកម្ម​ក្នុង​សំណុំរឿង ០០២/០២ គាត់​ក៏​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ជា​សាក្សី​ក្នុង​សំណុំរឿង ០០២/០១ ដែរ។ សាក្សី​រូប​នេះ​ជា​មេ​បញ្ជាការ​កងវរសេនាធំ​នៅ​ពេល​ដែល​កង​កម្លាំង​ខ្មែរក្រហម​ចូល​កាន់កាប់​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ​ក្នុង​ខែ​មេសា ឆ្នាំ​១៩៧៥។ ក្រោយឆ្នាំ១៩៧៥ លោកបានឈរជើងនៅខេត្តកោះកុងរយៈពេល៣ឆ្នាំ ជាមេបញ្ជាការរងកងពលលេខ១។ នៅឆ្នាំ១៩៧៨ លោកត្រូវបានផ្ទេរទៅខេត្តព្រះវិហារ។ គាត់បានពិពណ៌នាអំពីឋានានុក្រម និងរចនាសម្ព័ន្ធបញ្ជារបស់ CPK នៅក្នុងផ្នែករបស់គាត់ និងនៅតំបន់ខាងលិច។ សក្ខីកម្មរបស់គាត់គ្របដណ្តប់លើការប្រព្រឹត្តិលើអតីតទាហាន លន់ នល់ និងការប្រព្រឹត្តិលើជនជាតិវៀតណាម ក៏ដូចជាសត្រូវផ្ទៃក្នុង និងផែនការធ្វើរដ្ឋប្រហារផ្ទៃក្នុង។ សាក្សី​បាន​រំឭក​ពី​ការ​ណែនាំ​ថា អតីត​ទាហាន លុន នល់ ដែល​លើក​ទង់​សនឹងមិន​ត្រូវ​រង​គ្រោះ​ឡើយ។ បើតាមសាក្សី ជនជាតិវៀតណាម និងខ្មែរគឺជាសត្រូវមុនពេលគាត់កើត ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងរបបដែលមិនមានអាវុធ ជនស៊ីវិលវៀតណាមមិនត្រូវបានចាត់ទុកថាជាសត្រូវឡើយ។ នៅពេលដែលជនជាតិវៀតណាមត្រូវបានចាប់ខ្លួនក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៥ បើយោងទៅតាមសាក្សីថាពួកគេត្រូវបានបញ្ជូនទៅថ្នាក់លើហើយគាត់មិនដឹងថាមានអ្វីកើតឡើងចំពោះពួកគេទេ។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៦ , Transcript of hearing on the substance in Case 002/02 – 03 February 2016, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គសេចក្តីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ – ០៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៦
លោក សៅ វ៉ន

លោក សៅ វ៉ន កើត​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៤១ ខេត្តតាកែវ ស្រុក​ត្រាំកក់ ជា​សមាជិក​បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​កម្ពុជា​។ មុនពេលផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ គាត់ក៏ត្រូវបានកោះហៅធ្វើជាសាក្សីក្នុងសវនាការលើបណ្តឹងសាទុក្ខក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០១ ក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៥។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៦ គាត់ត្រូវបានតែងតាំងជាមេឃុំកំពង់ស្វាយ ស្រុកកៀនស្វាយ។ គាត់ត្រូវបានគេសួរអំពីរបបអាហារនៅកន្លែងផ្សេងៗគ្នាដែលគាត់រស់នៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ។ បើ​តាម​សាក្សី​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា កន្លែង​ខ្លះ​មាន​អាហារ​មិន​គ្រប់គ្រាន់ ចំណែក​កន្លែង​ខ្លះ​ទៀត​មាន​អាហារ​គ្រប់គ្រាន់។ ក្នុងនាមជាមន្ត្រី បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​កម្ពុជា គាត់បានចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាច្រើន រួមទាំងកិច្ចប្រជុំមួយ ដែលគាត់បានរំលឹកពីកន្លែងដែលមានការណែនាំមិនឲ្យធ្វើបាបដល់អតីតទាហាន លន់ នល់ ដែលមានឋានៈជាក់លាក់មួយ។ គាត់មិនដែលបានឃើញការធ្វើបាបទាហានពីអតីតរបបនេះទេ។ លោក​បាន​ពន្យល់​លម្អិត​បន្ថែម​ទៀត​អំពី​រចនាសម្ព័ន្ធ​បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​កម្ពុជា​ក្នុង​ខេត្ត​របស់​លោក។ នៅពេលសួរអំពីការប្រព្រឹត្តិលើជនជាតិវៀតណាមនៅឆ្នាំ ១៩៧៥ សាក្សីបានពន្យល់ថាគ្រួសារជនជាតិវៀតណាមទាំងប្រាំគ្រួសារដែលរស់នៅក្នុងឃុំរបស់គាត់ត្រូវប្រមូលផ្តុំនៅវត្តមួយហើយបញ្ជូនទៅប្រទេសវៀតណាមវិញហើយមានការណែនាំកុំឱ្យប៉ះពាល់ដល់ពួកគេឬទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ។ លោក​ក៏​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ដែរ​ថា ប្អូន​ប្រុស​របស់​លោក​ត្រូវ​បាន​គេ​កំណត់​អត្តសញ្ញាណ​ថា​ជា​អតីត​មន្ត្រី លន់ នល់ ហើយ​ត្រូវ​បាន​បញ្ជូន​ទៅ​មណ្ឌល​អប់រំ​ឡើងវិញ។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី០១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៦ , ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៦
លោក សាន់ ឡន

លោក​សាន់ ឡន អាយុ​៧៣​ឆ្នាំ មាន​ស្រុកកំណើត​នៅ​ភូមិ​ប្រ​គាប ស្រុក​ត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ ។ បច្ចុប្បន្ន​គាត់​រស់នៅ​ភូមិ​ស្រែជ្រៃ ឃុំ​ចក​រកា ស្រុក​សំឡូត។ សក្ខីកម្ម​របស់​លោក ឡន បាន​លើក​ឡើង​ពី​ចំណេះដឹង​របស់​លោក​លើ​ការ​និរទេស​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ក្នុង​ចំណោម​ជនជាតិ​វៀតណាម​ក្នុង​របប​ខ្មែរ​ក្រហម។ គាត់​បាន​និយាយ​ថា គាត់​បាន​ប្រមូល​និង​ដឹក​ជញ្ជូន​ជនជាតិ​វៀតណាម​អស់​រយៈពេល​បួន​ថ្ងៃ​ក្រោយ​ឆ្នាំ ១៩៧៥ ក្រោយមក​គាត់​មិន​ដែល​ឃើញ​មនុស្ស​ទាំងនេះ​ម្តង​ទៀត​ទេ។ លោក ឡន ក៏បានបញ្ជាក់ដែរថា គាត់គឺជាប្អូនថ្លៃរបស់តាម៉ុក ដែលគាត់ជឿថាជាមេដឹកនាំកំពូល និងជាជួរទីពីរនៅពីក្រោយ ប៉ុល ពត។ សាក្សីរស់នៅក្នុងស្រុកត្រាំកក់ពេញមួយពេលដល់ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដែលគាត់ធ្វើការជាអ្នកផ្ញើសារនៅថ្នាក់ឃុំ និងសម្រាប់គណៈកម្មាធិការស្រុក។ លោកបានបន្ថែមទៀតថាលោកធ្លាប់ធ្វើការជាអ្នកនាំសារអោយយាយខុមដែលជាកូនស្រីរបស់តាម៉ុក។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី២៨ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៦
អ្នកស្រី អ៊ិន យឿង

ទោះបីជាអ្នកស្រី អ៊ិន យឿង មិនអាចបញ្ជាក់ឆ្នាំកំណើតពិតប្រាកដក៏ដោយ ក៏អ្នកស្រីប៉ាន់ស្មានថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើតរបស់គាត់ថាជាឆ្នាំ ១៩៦០ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកស្រីមានអាយុប្រហែល ១៥ ឆ្នាំ នៅពេលដែលទីក្រុងភ្នំពេញធ្លាក់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ កើត​នៅ​ភូមិ​ឈើ​ភ្លើង ខេត្ត​ស្វាយរៀង អ្នកស្រី​ត្រូវ​បាន​ផ្ទេរ​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​អង្គភាព​ចល័ត​នៅ​ដើម​របប​កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ។ អ្នកស្រី អ៊ិន យឿង បានផ្តល់សក្ខីកម្មលើប្រធានបទជាច្រើន រួមទាំងការប្រព្រឹត្តិលើជនជាតិវៀតណាម ទោះបីយ៉ាងខ្លីក៏ដោយ ការផ្តោតសំខាន់នៃសក្ខីកម្មរបស់នាងបានបង្ហាញពីស្ថានភាពរស់នៅទាំងនៅក្នុងអង្គភាពចល័ត និងសហករណ៍ និងទាក់ទងនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលត្រូវបានគេរៀបចំ។ នាងបានបញ្ជាក់នៅក្នុងសក្ខីកម្មរបស់នាងថា នាងត្រូវបាន "អង្គការ" (របប) តម្រូវឱ្យរៀបការ ក្រែងនាងត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរឃុំឃាំង។ នាងក៏ត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យរៀបការសម្រាប់ការពិតដែលថានៅពេលរៀបការនាងនឹងត្រូវបានផ្ទេរពីអង្គភាពចល័តរបស់នាងទៅសហករណ៍ - ដែលជាកន្លែងដែលជីវភាពត្រូវបានគេចាត់ទុកថាប្រសើរជាង។ ក្នុងពេលផ្តល់សក្ខីកម្ម អ្នកស្រី អ៊ិន យឿង បញ្ជាក់ថា មានការបាញ់កាំភ្លើងធំនៅជិតកន្លែងដែលអ្នកស្រីធ្វើការក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ នៅជិតព្រំដែនវៀតណាម និងកម្ពុជា។

ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៧ មករា ២០១៦, Transcript of hearing on the substance in Case 002/02 – 03 February 2016, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គសេចក្តីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ – ០៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៦
លោក ព្រំ សារ៉ាត

លោក ព្រំ សារ៉ាត់ អាយុ ៦៧ ឆ្នាំ ធ្វើការជាកងវរសេនាធំ និងជាមេបញ្ជាការនាវាសមុទ្រ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ សក្ខីកម្ម​របស់​លោក​ផ្តោត​លើ​ភ័ស្តុតាង​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ខ្សែសង្វាក់​បញ្ជាការ ឥស្សរជន​ដែលមានអំណាច​ក្នុង​កងពល​របស់​លោក ព្រម​ទាំង​សេចក្តីថ្លែងការណ៍​របស់ ប៉ុល ពត និង​ខៀវ សំផន។ លោក​បាន​លើក​ឡើង​ថា លោក​ធ្លាប់​ធ្វើ​ការ​ឲ្យ​លោក ខៀវ សំផន កាលពី​ឆ្នាំ​១៩៩១ ក្នុង​នាម​ជា​សមាជិក​ក្រុម​សន្តិសុខ​របស់​លោក។ លោក សារ៉ាត់ បានផ្តល់សក្ខីកម្មថា មានដីកាសម្លាប់ជនជាតិវៀតណាមទាំងអស់ រួមទាំងម្តាយ និងទារកក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ពីព្រោះពួកគេត្រូវបានចាត់ទុកថាជាសត្រូវតំណពូជ។ លោក​ក៏​បាន​បញ្ជាក់​ផង​ដែរ​ថា​ឮ​អំពី​ការ​សម្លាប់​ទាហាន លន់ នល់ អំឡុង​​ឆ្នាំ ១៩៧៥ ឬ ១៩៧៦ ពី​កម្មាភិបាល​មួយ​ចំនួន។

ប្រតិចារឹកសវនាការបឋម មុនចាប់ផ្តើមសវនាការលើសំណុំរឿង០០២/០២ - ថ្ងៃទី២៥ ខែមករា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៦ មករា ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ២៧ មករា ២០១៦
ប្រាក់ យុត

ការធ្វើសក្ខីកម្មរបស់សាក្សីនៅក្នុងពេលសវនាការអសាធារណៈនេះ មិនមានព័ត៌មានណាមួយបង្ហាញជាសាធារណៈ ទាក់ទងនឹងការធ្វើសក្ខីកម្មរបស់សាក្ខីរូបនេះឡើយ។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី១៨ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៦
យ៉ូ វ៉ាន់

ការធ្វើសក្ខីកម្មរបស់សាក្សីនៅក្នុងពេលសវនាការអសាធារណៈនេះ មិនមានព័ត៌មានណាមួយបង្ហាញជាសាធារណៈ ទាក់ទងនឹងការធ្វើសក្ខីកម្មរបស់សាក្ខីរូបនេះឡើយ។

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី ១៤ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៦, ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ - ១៨ មករា ២០១៦
អ្នកស្រី ម៉ាត់ ស

ជា​ជនជាតិ​ចាម អ្នកស្រី ម៉ាត់ ស កើត​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៦១ នៅ​ខេត្ត​កំពង់ចាម។ សក្ខីកម្ម​របស់​អ្នកស្រី ម៉ាត់ ផ្តល់​នូវ​ការ​យល់​ដឹង​ផ្ទាល់​ខ្លួន​អំពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅលើជនជាតិ​ចាម​ក្នុង​របប​កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ។ នាងពិពណ៌នាអំពីការត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងឃុំខ្លួន និងពីរបៀបដែលនាងអាចជៀសវាងការត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់ការប្រហារជីវិត – ការរស់រានមានជីវិតដោយការកុហកអំពីដើមកំណើតជាតិសាសន៍របស់នាង។ សាក្សីក៏រំលឹកឡើងវិញនូវព័ត៌មានលម្អិតនៃការប្រហារជីវិត រួមទាំងជនរងគ្រោះដែលអង្វរកម្មាភិបាលរបស់ ខ្មែរក្រហម កុំឱ្យមានការរំលោភ។ ព័ត៌មានលម្អិតបន្ថែមជុំវិញការប្រព្រឹត្តិជនជាតិចាមត្រូវបានបង្ហាញ រួមទាំងការបង្ខំឱ្យបរិភោគសាច់ជ្រូក។ 

ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០២ ថ្ងៃទី១៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៦

Pagination