Case 002 Witnesses, experts and Civil Parties
Witnesses, experts and Civil Parties who have appeared in Case 002. Click on photo for larger version.
លោកស្រី ហួ ចន្ថា | អ្នកស្រី ហួ ចន្ថា បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងអំឡុងពេលសវនាការលើជនរងគ្រោះអំពីព្យសនកម្មដែលនាងបានទទួលរង។ នាងបានរៀបរាប់ទាំងផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗ និងរយៈពេលវែងនៃការជម្លៀសដោយបង្ខំ និងត្រូវបានដាក់នៅក្នុងជំរុំការងារ ដោយបានបាត់បង់ប្តីរបស់នាងដោយសារជំងឺបេះដូងដែលជាលទ្ធផលនៃលក្ខខណ្ឌដ៏លំបាកដែលគាត់បានជួបប្រទះនៅក្នុងជំរុំបែបនេះ។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ២៩ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ២៩ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
អ្នកស្រី ចាន់ សុជាតិ | អ្នកស្រី ចាន់ សុជាតិ បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងអំឡុងពេលសវនាការលើជនរងគ្រោះអំពីព្យសនកម្មដែលនាងបានទទួលរង។ នាងបានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីរបៀបដែលនាងបានបាត់បង់សមាជិកគ្រប់រូបនៃគ្រួសារភ្លាមៗរបស់នាង រួមទាំងបងប្អូនប្រុសស្រីចំនួន ១៣ នាក់ ដោយសារការងារហួសកម្លាំង និងការអត់ឃ្លាន។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៩ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
អ្នកស្រី ឆេង អេងលី | អ្នកស្រី ឆេង អេងលី បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងអំឡុងពេលសវនាការលើជនរងគ្រោះអំពីព្យសនកម្មដែលអ្នកស្រីបានទទួលតាមរយៈប្រព័ន្ធសោតទស្សន៏ពីទីក្រុងប៉ារីស។ នាងបានរៀបរាប់ពីអំពើឃោរឃៅជាច្រើនដែលនាងបានឃើញ រួមទាំងស្ត្រីម្នាក់ត្រូវបានបង្ខំឱ្យជីកផ្នូររបស់នាងមុនពេលបញ្ចុះទាំងរស់ និងឃាតកម្មដ៏ឃោរឃៅលើទារក។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៩ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
អ្នកស្រី ធុច ផាន់ដារាសា ហ្វឺនីញេស | អ្នកស្រី ធុច ផាន់ដារាសា បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងអំឡុងពេលសវនាការលើជនរងគ្រោះអំពីព្យសនកម្មដែលគាត់បានទទួលរង។ គាត់បាននិយាយពីទុក្ខលំបាកដែលគាត់បានស៊ូទ្រាំនឹងការបាត់បង់ឪពុកម្តាយមុនដំបូង បន្ទាប់មកអ្នកនៅសល់ក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ត្រូវបានគេដាក់ក្នុងជំរំពលកម្មដោយបង្ខំ។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ២៩ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
លោក អូន ផល្លី | លោក អូន ផល្លី បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងអំឡុងពេលសវនាការជនរងគ្រោះអំពីព្យសនកម្មដែលគាត់បានទទួល។ គាត់បានផ្តល់សេចក្តីថ្លែងការណ៍នៃការឈឺចាប់ដែលពិពណ៌នាអំពីការស្លាប់របស់គ្រួសាររបស់គាត់ និងការឈឺចាប់ជាបន្តបន្ទាប់របស់គាត់ក្នុងនាមជាក្មេងកំព្រានៅក្នុងអង្គភាពរបស់កុមារ ដែលគាត់ត្រូវបានគេបង្ខំឱ្យធ្វើការដោយគ្មានអាហារ ឬទឹក និងត្រូវបានវាយដំជាប្រចាំ។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៧ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
ស៊ូ សុធាវី | អ្នកស្រី ស៊ូ សុធាវី ជាស្ត្រីកែភេទ បានផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីផលវិបាកដែលនាងបានទទួលរងពីការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ និងផលវិបាក ការបាត់បង់គ្រួសារភ្លាមៗ និងការវាយដំ និងរំលោភជាច្រើនដង ដែលនាងបានទទួលរងជាបន្តបន្ទាប់។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៧ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
អ្នកស្រី សាំង រ៉ាត់ | អ្នកស្រី សាំង រ៉ាត់ បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងអំឡុងពេលសវនាការជនរងគ្រោះអំពីព្យសនកម្មដែលគាត់បានទទួលរង។ នាងបានរៀបរាប់ពីរបៀបដែលគ្រួសាររបស់នាងត្រូវបានបែងចែកតាមអាយុ និងភេទ ហើយបានទៅធ្វើការនៅខេត្តបាត់ដំបង។ ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំ កូនៗទាំងបួននាក់របស់នាង និងស្វាមីរបស់នាងបានស្លាប់ដោយការអត់ឃ្លាន និងហត់នឿយ។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៧ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
លោក យស ផល | លោក យស ផល បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងអំឡុងពេលសវនាការជនរងគ្រោះអំពីព្យសនកម្មដែលគាត់បានទទួលរង។ លោក យស ជាប៉ូលិសក្រោមរបប លន់ នល់។ គាត់បានរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលក្រុមរបស់គាត់ទាំងមូលត្រូវបានសម្លាប់ក្រោមការសង្ស័យថាជាសត្រូវផ្ទៃក្នុង របៀបដែលឪពុករបស់គាត់ត្រូវបានសម្លាប់ដោយសារតែគាត់លែងមានប្រយោជន៍សម្រាប់បដិវត្តន៍។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៧ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
លោក ចៅ នី | លោក ចៅ នី បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះនូវអ្វីដែលលោកបានឃើញ និងជួបប្រទះនៅពេលដែលកងកម្លាំងខ្មែរក្រហមចូលមកភ្នំពេញក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ២៣ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ២៣ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ | ||
លោក ពិន យ៉ាថៃ | លោក ពិន ជាវិស្វករម្នាក់បានធ្វើការនៅក្រសួងសាធារណការរហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៥។ គាត់ត្រូវបានសួរសំណួរអំពីការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ និងស្ថានភាពរស់នៅបន្ទាប់ពីការជម្លៀស។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ០៧ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៣ | ||
លោកស្រី ដេនីស អាហ្វុងសូ | អ្នកស្រី Denise Affonço ជាជនជាតិបារាំង ដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញមុនសម័យខ្មែរក្រហម ហើយគ្រួសាររបស់គាត់នៅតែស្នាក់នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ខណៈដែលកងទ័ពខ្មែរក្រហមចូលកាន់កាប់រាជធានីភ្នំពេញនៅថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥។ អ្នកស្រីបានផ្តល់សក្ខីកម្មតាមរយៈប្រព័ន្ធសោតទស្សន៏ពីផ្ទះរបស់គាត់នៅប្រទេសបារាំង។ អំពីបទពិសោធន៍ និងការពិតដែលគាត់បានធ្វើជាសាក្សីក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ។ |
ប្រតិចារឹកនៃសវនាការលើអង្គហេតុក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០១ - ១២ ធ្នូ ២០១២ - សវនាការថ្ងៃទី ១៣៩, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ ថ្ងៃទី១៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោក គឹម វ៉ាន់ឌី | លោក គឹម បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីអ្វីដែលលោកបានឃើញ និងជួបប្រទះនៅពេលដែលកងកម្លាំងខ្មែរក្រហមចូលក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញនៅថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ០៥ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ០៦ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោកស្រី ពេជ ស្រីផល | លោកស្រី ពេជ ស្រីផល ផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីការជម្លៀសក្រុមគ្រួសារលោកស្រី និងហេតុការណ៍ដែលលោកស្រីបានឃើញ នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ពេលដែលខ្មែរក្រហមកាន់កាប់ទីក្រុងភ្នំពេញ។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ០៥ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោកស្រី ទឹង សុខា | អ្នកស្រី ទឹង សុខា កំពុងផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីការជម្លៀសគ្រួសារដោយបង្ខំ និងអ្វីដែលគាត់បានឃើញកាលពីខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ០៤ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ០៤ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោកស្រី អោ រី | អ្នកស្រី រី បានផ្តល់សក្ខីកម្មនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះអំពីអ្វីដែលអ្នកស្រីបានឃើញ និងជួបប្រទះនៅពេលកងកម្លាំងខ្មែរក្រហមចូលទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២២ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ២៣ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២/០១ - ថ្ងៃទី ២៣ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោក មាស សារ៉ន | លោក មាស បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងថា លោកកំពុងបំពេញកាតព្វកិច្ចជាគិលានុបដ្ឋាយិកានៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យក្នុងបុរីកីឡា នៅពេលដែលកងកម្លាំងខ្មែរក្រហមចូលរាជធានីភ្នំពេញនៅថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ១៤ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២២ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោកស្រី មុំ សំអឿន | អ្នកស្រី មុំ អតីតគ្រូបង្រៀនត្រូវបានសាកសួរអំពីអ្វីដែលអ្នកស្រីបានឃើញនៅពេលដែលកងកម្លាំងខ្មែរក្រហមចូលទីក្រុងភ្នំពេញនៅថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសា និងអំឡុងពេលការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងជាបន្តបន្ទាប់។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ០៦ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោកស្រី ឡាយ បូនី | លោកស្រី ឡាយ បូនី ផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីអ្វីដែលគាត់បានឃើញក្នុងអំឡុងពេលដែលក្រុមគ្រួសាររបស់លោកស្រីត្រូវជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញបន្ទាប់ពីការកាន់កាប់របស់ខ្មែរក្រហមនៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៣ ខែ តុលា ឆ្នាំ២០១២ , ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៤ ខែ តុលា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោក ជុំ សុខា | លោក ជុំ សុខា ផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីអ្វីដែលគាត់បានឃើញក្នុងពេលកងទ័ពខ្មែរក្រហមវាយលុយចូលទីក្រុងភ្នំពេញនៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ និងអំពីការជម្លៀសប្រជាជននៅពេលបន្ទាប់។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២២ ខែ តុលា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោកស្រី យឹម សុវណ្ណ | លោកស្រី យឹម សុវណ្ណ ផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីការជម្លៀសប្រជាជនដោយបង្ខំចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ១៩ ខែ តុលា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២២ ខែ តុលា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោក អែម អឿន | លោក អែម អឿន បម្រើការជាវេជ្ជបណ្ឌិតក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ |
ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៧ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៨ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារឹកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី ២៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោក រម៉ាំ យុន | លោក រម៉ាំ យុន រស់នៅស្រុងអណ្តូងមាស ខេត្តតរនគិរី។ លោកប្រាប់តុលាការថា បន្ទាប់ពីចូលរួមជាមួយចលនាបដិវត្តន៍ លោកបម្រើការជានិរសារ បន្ទាប់មកត្រូវបានតែងតាំងជាប្រធានភូមិ ហើយក្រោយមកក្លាយជាមេឃុំនិងមេស្រុកជាបន្តបន្ទាប់។
|
ប្រតិចារិកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី១០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារិកសវនាការ សម្រាប់ដំណាក់កាលដំបូងនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី០៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១១ | ||
លោក ក្លាន ហ្វ៊ីត | លោក ក្លាន ហ្វ៊ីត មកពីភូមិតាឡាវ ខេត្តរតនគិរី គឺជាជនជាតិកាចក់។ លោកប្រាប់តុលាការថា បន្ទាប់ពីបានចូលរួមក្នុងចលនាបដិវត្តន៍ លោកធ្វើការជានិរសារ ហើយក្រោយមកក្លាយជាមេឃុំ និងអនុលេខាស្រុក។
|
ប្រតិចារិកសវនាការ សម្រាប់ដំណាក់កាលដំបូងនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី០៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១១, ប្រតិចារិកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី១០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២, ប្រតិចារិកសវនាការលើអង្គសេចក្ដីនៃសំណុំរឿង ០០២ - ថ្ងៃទី១១ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២ | ||
លោកស្រី តូច មុន្និន | តូច មុន្និន គឺជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿង ០០១ ដោយបានរងទុក្ខដោយសារការបាត់បង់បងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់ឈ្មោះ ជា ខាន់ ហៅ ជិន។ លោកបានចូលរួមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងដំណើរការក្នុងនាមឪពុកម្តាយបងប្អូនជីដូនមួយរបស់លោកដែលបានស្លាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ គោលបំណងរបស់គាត់គឺចង់បង្ហាញការដឹងគុណរបស់គាត់ចំពោះបងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់។ ក្នុងនាមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី តូច មុន្និន បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីរបៀបដែលគ្រួសាររបស់គាត់ត្រូវបានជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ។ បងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់ ជា ខាន់ បានចាកចេញទៅប្រទេសរុស្ស៊ីនៅឆ្នាំ ១៩៦៥ ប៉ុន្តែបានត្រលប់មកប្រទេសកម្ពុជាវិញនៅឆ្នាំ ១៩៧៥ បីខែបន្ទាប់ពីខ្មែរក្រហមបានដណ្តើមអំណាច។ លោក ជា ខាន់ អាចចូលរួមជាមួយសាច់ញាតិរបស់គាត់បាន ប៉ុន្តែគាត់អាចនៅជាមួយពួកគេបានរហូតដល់ចុងឆ្នាំ ១៩៧៦ ពេលគាត់ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទីលំនៅ។ គ្រួសាររបស់គាត់បានបាត់ដានរបស់គាត់។ បន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃរបបខ្មែរក្រហម តូច មុន្និន បានធ្វើការស្រាវជា្រវនៅគុកទួលស្លែង ប៉ុន្តែមិនអាចស្វែងរកព័ត៌មានទាក់ទងនឹងបងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់បានទេ។ មានតែនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៩០ ប៉ុណ្ណោះដែលគាត់អាចរកឃើញឯកសារបញ្ជាក់ពីការឃុំខ្លួនរបស់បងប្រុសគាត់នៅក្នុងស-២១។ លោក ជា ខាន់ ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី ២ ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៧៧ ហើយផ្ទេរទៅមន្ទីរ ស-២១ ជាកន្លែងដែលលោកត្រូវបានគេសម្លាប់។ តូច មុន្និន បានសួរជនជាប់ចោទថា តើបងប្រុសរបស់គាត់ត្រូវបានប្រហារជីវិតនៅស-២១ ឬជើងឯក។ |
កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៏អក្សរ នៃកិច្ចដំណើការនីតិវិធី ជំនុំជម្រះក្ដី ”ឌុច” ( សវនាការលើអង្គសេចក្ដីលើកទី៦៣ ) | ||
អ្នកស្រី ឈិន ណាវី | អ្នកស្រី ឈិន ណាវី ដាក់ពាក្យស្នើសុំដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ដោយសំអាងលើការស្លាប់របស់ស្វាមីអ្នកស្រី ទៀ ហាវតឹក។ ក្នុងនាមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ឈិន ណាវី បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីជីវិតរបស់នាងក្រោមរបបខ្មែរក្រហមបន្ទាប់ពីការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ ក៏ដូចជាការចាប់ខ្លួនប្តីរបស់នាង។ ទៀ ហាវតឹក ដែលធ្លាប់បម្រើការជាប្រធានអង្គភាពអាកាសចរស៊ីវិលរាជធានីភ្នំពេញ ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី ២២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៧៦។ គាត់ត្រូវបានប្អូនស្រីរបស់ ឈិន ណាវី បរិហារថាជា "ភ្នាក់ងារ CIA"។ ឈិន ណាវី រៀបរាប់ពីរបៀបដែលនាងរកឃើញជោគវាសនាប្តីរបស់នាង។ ក្រោយរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំនៅឆ្នាំ១៩៧៩ អ្នកស្រីបានត្រឡប់មកភ្នំពេញវិញជាមួយកូនៗ។ នាងចង់នៅក្បែរអតីតកន្លែងធ្វើការរបស់ប្តីនាង ដើម្បីឱ្យគាត់អាចរកនាងឃើញក្នុងករណីដែលគាត់ត្រឡប់មកវិញ ។ នាងកំពុងធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យ៧មករា ពេលនាងទៅមើលសារមន្ទីប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង ជាផ្នែកនៃដំណើរទស្សនៈកិច្ចបុគ្គលិកក្នុងឆ្នាំ ១៩៨០។ នៅទីនោះនាងត្រូវបានលោក ហ៊ឹម អឿងពេជ្រ ប្រាប់ថា ប្តីរបស់នាងត្រូវបានឃុំខ្លួននៅស-២១ ហើយត្រូវបានប្រហារជីវិតនៅថ្ងៃទី ២៥ ឧសភា ១៩៧៦។ ឈិន ណាវី បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះថា នាងមានអារម្មណ៍ថាត្រូវខ្មែរក្រហមក្បត់។ ឈិន បានពន្យល់ថា នាងអាចយល់បានថា ហេតុអ្វីបានជាបងស្រីរបស់នាង បរិហារប្តីរបស់នាង ខណៈដែលនាងត្រូវបានរបបខ្មែរក្រហមបញ្ច្រាបមនោគមវិជ្ជា។ នាងបានរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍នៃភាពទទេស្អាត គ្មានសង្ឃឹម និងភាពអស់សង្ឃឹមដែលនាងបានជួបប្រទះចាប់តាំងពីការបាត់ខ្លួនរបស់ស្វាមី និងការលំបាកពិសេសៗដែលនាងបានរងទុក្ខក្នុងនាមជាស្ត្រីមេម៉ាយ។ |
កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៏អក្សរ នៃកិច្ចដំណើការនីតិវិធី ជំនុំជម្រះក្ដី ”ឌុច” ( សវនាការលើអង្គសេចក្ដីលើកទី៦៣ ) |