លោក ឆាំង យុ
រហ្សនាម: TCW-793
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០១
ប្រភេទ: សាក្សី
លោក ឆាំង យុ គឺជានាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា (“DC-Cam”)
1
។ គាត់ត្រូវបានកោះហៅឲ្យផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០១ ហើយបានផ្តល់សក្ខីកម្មរយៈពេលបីថ្ងៃ
2
អំពីវិធីដែល DC-Cam ទទួលបានឯកសារ គ្រប់គ្រង និងធ្វើបញ្ជីឯកសារ
3
។ ភាគច្រើនដោយសារការផ្តល់សក្ខីកម្មរបស់គាត់ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានបដិសេធរាល់ការជំទាស់ទៅនឹងប្រភពដើមនៃឯកសាររបស់ DC-Cam ដោយសម្រេចថា វិធីសាស្ត្រដែលប្រើប្រាស់ក្នុងការទទួលបាន រក្សាទុកដាក់ និងការពារឯកសារពីសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ អាចជឿទុកចិត្តបាន ហើយអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងផ្តល់សច្ចាធារណ៍ដែលអាចជំទាស់បានដល់ឯកសាររបស់ DC-Cam ថាមានភាពជាប់ពាក់ព័ន្ធ និងភាពអាចជឿទុកចិត្តបានតាមសេចក្តីបញ្ជាក់ដំបូង
4
។
បេសកកម្ម
គោលដៅរបស់ DC-Cam គឺប្រមូលរាល់ឯកសារសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ និងឯកសារពាក់ព័ន្ធនឹងសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យទាំងអស់ ដោយមានវត្ថុបំណងបី៖ ផ្តល់ឲ្យតុលាការឯករាជ្យ ដើម្បីបញ្ជាក់ការពិត ដើម្បីធានាថាសិស្សានុសិស្សកម្ពុជាបានរៀនសូត្រពីប្រវត្តិសាស្ត្រត្រឹមត្រូវ និងជាមជ្ឈមណ្ឌលចងក្រងព័ត៌មានប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងអស់សម្រាប់ប្រើប្រាស់នាពេលអនាគត
5
។ ឯកសារពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ និងឯកសារពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតត្រូវបានប្រមូលដោយមិនគិតពីខ្លឹមសារ ឬថាតើវាទាក់ទងនឹងជនជាប់ចោទនៅ អ.វ.ត.ក ឬយ៉ាងណា រាល់ឯកសារពីសម័យនោះមានសារៈសំខាន់ដូចគ្នា
6
។
អព្យាក្រឹតភាព / ការផ្តល់ជំនួយដល់ភាគី
DC-Cam ជួយដល់ភាគីទាំងអស់ដោយអព្យាក្រឹត និងប្រព្រឹត្តចំពោះពួកគេដោយស្មើភាពគ្នា ទាក់ទងនឹងការស្នើសុំឯកសារ
7
។ ប្រសិនបើភាគីណាចង់បញ្ជាក់ឯកសារសំណៅថតចម្លើយជាមួយនឹងឯកសារដើម ដែល DC-Cam មានរក្សាទុក នោះ DC-Cam នឹងជួយពួកគេ
8
។ គិតត្រឹមកាលបរិច្ឆេទផ្តល់សក្ខីកម្មនេះ សហព្រះរាជអាជ្ញា និងសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតមិនដែលស្នើសុំបញ្ជាក់សំណៅថតចម្លងទេ តែ DC-Cam បានថតឯកសារទាំងនោះឲ្យការិយាលល័យសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតពីច្បាប់ដើម តាមការស្នើសុំ
9
។ ចំពោះការស្នើសុំឯកសារនីមួយៗពីការិយាល័យសហព្រះរាជអាជ្ញា DC-Cam ចេញលិខិតបញ្ជាក់ថាតើឯកសារនោះបានថតចម្លងពីច្បាប់ដើម ឬច្បាប់ថតចម្លង
10
។ លោក ឆាំង យុ បានជួបសហព្រះរាជអាជ្ញាលោក Robert Petit ម្តង។ ពួកគេមិនបានពិភាក្សាអំពីឯកសារមួយណា ដែល DC-Cam ផ្តល់ឲ្យសហព្រះរាជអាជ្ញានោះទេ ឬថាតើបុគ្គលណាមួយនឹងត្រូវពិចារណាសម្រាប់ការចោទប្រកាន់នោះទេ
11
។ ទោះជាយ៉ាងណា ចន្លោះឆ្នាំ១៩៩៥ និងឆ្នាំ១៩៩៦ លោក Ben Kiernan គឺជានាយក DC-Cam និងបានបោះពុម្ពបញ្ជីមួយឈ្មោះថា “ប្រវត្តិរូបរបស់មេដឹកនាំខ្មែរក្រហម” ដែលមានមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមចំនួន ២០ នាក់ ដែលគួរចោទប្រកាន់
12
។ DC-Cam បានរៀបចំសំណុំរឿងសម្រាប់ អៀង សារី, ខៀវ សំផន, នួន ជា និងបុគ្គលផ្សេងទៀតតាមការស្នើសុំ។ DC-Cam បានរក្សាឯកសារដែលបានរៀបទុកទាំងនេះ ដោយរំពឹងថាអ្នកស្រាវជ្រាវផ្សេងទៀតនឹងមកធ្វើការស្នើសុំដូចគ្នានេះដែរ
13
។
ដំណើរការពេលទទួលបានឯកសារ
នៅពេល DC-Cam ទទួលបានឯកសារ លោក ឆាំង យុ អានឯកសារទាំងនោះ បន្ទាប់មកប្រគល់វាទៅឲ្យអនុប្រធានរបស់គាត់ដើម្បីរៀបចំ ថតចម្លង និងរក្សាទុកក្នុងបណ្ណសារ
14
។ ឯកសារត្រូវបានអាន សង្ខេប បកប្រែ ប្រសិនបើចាំបាច់ និងផ្ទៀងផ្ទាត់ជាមួយឯកសារផ្សេងទៀត
15
។ បន្ទាប់មកគេធ្វើចំណាត់ប្រភេទជាប្រាំប្រភេទសម្រាប់ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទិន្នន័យ ដែលមានរៀបរាប់ពីប្រភពឯកសារផងដែរ
16
។ គេមិនសរសេរលើឯកសារច្បាប់ដើមទេ លេខកូដសម្រាប់ប្រភេទឯកសារ និងប្រភពរបស់វាគេដាក់តែនៅលើច្បាប់ថតចម្លងប៉ុណ្ណោះ
17
។ ទោះជាយ៉ាងណា មានអ្នកស្រាវជ្រាវខ្លះសរសេរចារលើឯកសារច្បាប់ដើម ហើយក្រសួងមហាផ្ទៃចុះលេខលើឯកសារ
18
។ មានក្រុមបញ្ចូលទិន្នន័យលើក្រដាសស្រង់ទិន្នន័យ បន្ទាប់មកបញ្ចូលវាទៅក្នុងកុំព្យូទ័រ ដោយរក្សាទុកសំណៅរឹងនៃក្រដាសស្រង់ទិន្នន័យ
19
។ ក្រដាសស្រង់ទិន្នន័យមានជួរ សម្រាប់ឈ្មោះ អាសយដ្ឋាន សេចក្តីសង្ខេបឯកសារ ប្រភពឯកសារ និងថាតើវាជាឯកសារសរសេរដោយដៃ បោះពុម្ព ប្រតិចារឹក ឬថតចម្លង
20
។ ឯកសារទាំងអស់អនុវត្តតាមបទដ្ឋានដូចគ្នា
21
។ បន្ទាប់ពីឯកសារបានចុះលេខកូដហើយ គេថតដាក់ហ្វីល (មីក្រូហ្វីល) បន្ទាប់មករក្សាទុកក្នុងទូ ដោយមានដាក់លេខកូដសម្គាល់ បន្ទាប់មកគេចុះបញ្ជីឯកសារក្នុងក្រដាសស្រង់ទិន្នន័យ ហើយបកប្រែ ក្រោយមកបញ្ជូនវាត្រឡប់ទៅទូវិញ
22
។ មានការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយអ្នកជំនាញ ចំពោះវិធីសាស្ត្ររក្សាទុកឯកសារ
23
។ DC-Cam មានឯកសារប្រមាណ ១ លាន ដែលជាឯកសារច្បាប់ដើម
24
។ DC-Cam ក៏មានច្បាប់ថតចម្លងមួយចំនួន ដែលច្បាប់ដើមមិនអាចរកបាន
25
។ ឯកសារច្បាប់ដើមរួមមានឯកសារមិនមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តែច្បាប់ថតចម្លងនោះគេចាត់ទុកថាពិតប្រាកដតាមច្បាប់ដើម ហើយ DC-Cam ចារប៊ិចក្រហមថា ឯកសារថតចម្លងពីច្បាប់ដើមដែលរក្សាទុកនៅក្រៅប្រទេស
26
។
ការបញ្ជាក់យថាភាពឯកសារ
DC-Cam មិនមានក្រុមដែលមានឯកទេសក្នុងការបញ្ជាក់ភាពត្រឹមត្រូវឯកសារទេ ប៉ុន្តែធ្វើការជាមួយបណ្ណសារដ្ឋានជាតិដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់ភាពត្រឹមត្រូវរបស់ឯកសារ
27
។ DC-Cam អនុវត្តតាមគោលការណ៍ណែនាំរបស់ខ្លួន ក្នុងការទទួលឯកសារ ដូចជាការសាកសួរអំពីប្រភពឯកសារ
28
។ បុគ្គលិក DC-Cam ទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលនៅប្រទេសអូស្ត្រាលី និងមានបទពិសោធន៍ ១៧ ឆ្នាំ
29
។ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាតើឯកសារក្លែងក្លាយឬអត់ DC-Cam ពិចារណាលើពណ៌ កាលបរិច្ឆេទ អ្នកនិពន្ធ ខ្លឹមសារ និងការប្រើប្រាស់ភាសា
30
។ វាមិនមែនជាការធ្វើកោសល្យវិច្ច័យទេ
31
។ DC-Cam មើលទៅលើទិដ្ឋភាពរួមរបស់ឯកសារទាំងមូល និងមើលទៅលើឯកសារនោះរួមជាមួយនឹងឯកសារផ្សេងទៀត
32
។ ខ្លឹមសារ ទិដ្ឋភាពរូបវន្ត និងប្រភពរបស់ឯកសារ DC-Cam អាចបញ្ជាក់ថាតើឯកសារទាំងនោះមកពីសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ឬយ៉ាងណា
33
។ លោក ឆាំង យុ យូរៗម្តងមានការសង្ស័យលើភាពត្រឹមត្រូវរបស់ឯកសារ ដូចជាឯកសារមួយដែលនិយាយអំពីការចាប់ជំរិតជនបរទេសនៅខេត្តកំពត ដែលជាឯកសារក្លែងក្លាយ
34
។ DC-Cam បានព្យាយាមអនុវត្តនីតិវិធីមួយជាមួយ អ.វ.ត.ក. ដើម្បីធានាឲ្យបាននូវភាពត្រឹមត្រូវរបស់ឯកសារ ប៉ុន្តែមន្ត្រីការិយាល័យរដ្ឋបាលមិនបានឆ្លើយតប ឬចាប់អារម្មណ៍នោះទេ
35
។
អ្នកជំនាញការវៀតណាម
ឯកសារមួយចំនួនមានចំណារជាភាសាវៀតណាម។ លោក ឆាំង យុ បានព្យាយាមស្វែងរកអ្នកជំនាញការវៀតណាម ដែលបានប្រមូលឯកសារពីក្រសួងមហាផ្ទៃ ប៉ុន្តែអ្នកជំនាញការនោះបានស្លាប់បាត់ទៅហើយ
36
។ អ្នកជំនាញការវៀតណាមផ្សេងទៀត ធ្លាប់ធ្វើការរួមគ្នាជាមួយប្រជាជនកម្ពុជា
37
។ លោក ឆាំង យុ គិតថាវាមិនអាចទៅរួចទេ ដែលថាអ្នកជំនាញការវៀតណាមបានក្លែងបន្លំឯកសារសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យនោះ
38
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានយោងសក្ខីកម្មនេះ សម្រេចថា ដំណើរការDC-Cam ប្រមូល និងរក្សាទុកឯកសារ “ពុំមានហេតុផលធ្វើឱ្យយល់ឃើញ ថាឯកសារនានាដែល ចេញពី[DC-Cam]នេះ អាចស្ថិតនៅក្រោមការកែ ការក្លែង ការបន្លំ ឬក្លែងក្លាយឡើយ”
39
។
ប្រភពឯសារ
DC-Cam ប្រមូលប្រមាណ ៦០% នៃឯកសារដែលខ្លួនមាន និង ៤០% ទៀត គេបានផ្តល់ជូន DC-Cam
40
។ ជាធម្មតា សាក្សីរូបនេះ ប្រមូលឯកសារដោយខ្លួនឯងពីបរទេស ហើយពេលខ្លះ មានបុគ្គលិកជួយ ក៏ដោយ
41
។ DC-Cam បានទទួលកម្រងឯកសារដើមទាំងអស់ពីលោក David Hawk និងគណៈកម្មការឯកសារកម្ពុជា
42
។ ឯកសារទាំងនេះរួមមានរូបថតអ្នកទោស និងបុគ្គលិកទួលស្លែង រូបថតរណ្តៅសាកសពរួមដែលថតដោយលោក David Hawk ខ្សែអាត់សំឡេងរួមមានបទសម្ភាសន៍ និងឯកសារប្រភេទផ្សេងៗទៀត
43
។ ពួកគេបានចងក្រងបញ្ជីឈ្មោះអ្នកទោសដែលបានទទួលពីទួលស្លែងដាក់ក្នុងកូនសៀវភៅតូចមួយ
44
។ Gunnar Bergstrom ដែលជាសកម្មជនកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ដែលបានមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ១៩៧៨ បានប្រគល់ឲ្យ DC-Cam នូវឯកសារទាំងអស់របស់គាត់ និងបានពន្យល់ពីប្រភពឯកសារនីមួយៗ
45
។ នៅកម្ពុជា ឯកសារបានមកពីក្រសួងមហាផ្ទៃ បណ្ណសារដ្ឋានជាតិ សារមន្ទីរទួលស្លែង មន្ទីរអប់រំនិងឃោសនាមជ្ឈិម (ផ្នែកមួយនៃក្រសួងមហាផ្ទៃ) និងក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ក៏ដូចជាបណ្ណសារបុគ្គលផ្ទាល់ខ្លួន និងការិយាល័យស្រុក និងខេត្តនានា
46
។ ក្រសួងមហាផ្ទៃ៖ ឯកសារទាំងនេះរួមមានឯកសារច្បាប់ដើមប្រមាណ ១០០០ ដែលប្រមូលក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៩ – វីដេអូ រូបថត និងឯកសារក្រដាស រួមមានប្រវត្តិរូបកម្មាភិបាល និងអ្នកជាប់ឃុំ សារឆ្លើយឆ្លង (រួមមាន កំណត់ហេតុការប្រជុំ) និងចម្លើយសារភាព
47
។ គេបានរកឃើញឯកសារទាំងនេះនៅក្នុងផ្ទះមួយជិតលំនៅដ្ឋានរបស់អគ្គរដ្ឋទូតអាមេរិក ប្រហែលជាក្នុងឆ្នាំ១៩៨២ និងឆ្នាំ១៩៨៣ ហើយត្រូវបញ្ជូនទៅដាក់នៅក្រសួង
48
។ មិនមានអ្នកណាដឹងថាអ្នកណាជាម្ចាស់ផ្ទះនោះទេក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ
49
។ លោកសាស្ត្រាចារ្យ Kiernan បានចាត់ទុកឯកសារទាំងនោះថាជាឯកសារ “សន្តិបាល” - ឯកសារពីនគរបាល ឬកងកម្លាំងសន្តិសុខ
50
។ បណ្ណសារដ្ឋានជាតិ៖ DC-Cam បានចាប់ផ្តើមស្រាវជ្រាវនៅទីនោះក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥
51
។ ឯកសារទាំងនោះរួមមាន ឯកសារមន្ទីរពាណិជ្ជកម្ម ប្រវត្តិរូប និងកំណត់ហេតុប្រជុំ ទំនងជាឯកសារច្បាប់ដើម ហើយ DC-Cam បានធ្វើការថតចម្លងឯកសារនោះ
52
។ ដំបូងឯកសារទាំងនោះទុកនៅក្រសួងឃោសនាការនិងព័ត៌មាន រហូតដល់បណ្ណសារដ្ឋានជាតិត្រូវបានបង្កើតឡើង
53
។ សារមន្ទីរទួលស្លែង៖ DC-Cam បានធ្វើការថតចម្លង មិនមែនឯកសារច្បាប់ដើមទេ
54
។ លោក ឆាំង យុ បានសុំសម្អាតបន្ទប់ដាក់ឯកសារនៅទួលស្លែងដោយខ្លួនគាត់ ដើម្បីពិនិត្យរកមើលឯកសារ ហើយបានរកឃើញសៀវភៅសរសេរចំនួន ៤០០ របស់កម្មាភិបាលដែលបានចាប់ខ្លួន និងឃុំខ្លួននៅ ស-២១ និងឯកសារផ្សេងៗទៀត
55
។ នៅទួលស្លែង Cornell បានថតឯកសារដាក់ហ្វីល ហេតុដូច្នេះគេជឿជាក់ថាឯកសារទាំងនោះមានភាពត្រឹមត្រូវពិតប្រាកដ
56
។ លោក ឆាំង យុ ជឿថា ទាំងនោះជាឯកសារពិតប្រាកដពីសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ
57
។ ឯកសារមកពីក្រសួងមហាផ្ទៃ សារមន្ទីរទួលស្លែង និងបណ្ណសារដ្ឋានជាតិ ត្រូវបានប្រមូល ឬថតចម្លងទាំងស្រុង។ DC-Cam មិនបានរើសយកតែឯកសារណាដែលសំខាន់នោះទេ
58
។
ប្រភេទឯកសារ
ចម្លើយសារភាព៖ DC-Cam មិនជឿថាខ្លួនមានគ្រប់ចម្លើយសារភាពទាំងអស់ពី ស-២១ នោះទេ និងនៅតែស្វែងរកចម្លើយសារភាពដែលនៅសល់
59
។ មានចម្លើយសារភាពប្រហែល ៤០០០ ពីទួលស្លែង ពីអ្នកជាប់ឃុំប្រមាណ ១២.០០០ នាក់ នៅគុកនោះ
60
។ DC-Cam បានទទួលចម្លើយសារភាពប្រហែល ១០០០ ពីក្រសួងមហាផ្ទៃ ដែលមិនស្ទួនគ្នាទៅនឹងចម្លើយសារភាព រកឃើញនៅទួលស្លែង ហើយជាឯកសារមកពី ស-២១ និង មន្ទីរឃុំឃាំងផ្សេងទៀត
61
។ ទស្សនាវដ្តីកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ៖ នេះគឺជាព្រឹត្តិបត្របោះពុម្ពក្នុងសម័យរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ
62
។ DC-Cam មានទាំងច្បាប់ដើម និងច្បាប់ថតចម្លង
63
។ ច្បាប់ថតចម្លងមួយចំនួនបានមកពី Gunnar Bergstrom និងសាកលវិទ្យាល័យ Lund ហើយច្បាប់ដើមបានមកពីប្រទេសបារាំង ពីដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី និងអ្នកផ្សេងទៀត
64
។ ទស្សនាវដ្តីទង់បដិវត្តន៍៖ ច្បាប់ដើមមួយចំនួនមាននៅ DC-Cam ហើយមួយចំនួនទៀតមាននៅសារមន្ទីរទួលស្លែង
65
។ DC-Cam មានទស្សនាវដ្តីទង់បដិវត្តន៍ជាច្រើនពីឆ្នាំ១៩៧៦ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៨ ហើយអាចមានច្បាប់ដើមប្រហែលជា ២០ ទៅ ២៥ ក្បាល តែ DC-Cam មិនមានគ្រប់លេខទេ
66
។ ក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានយោងសក្ខីកម្មរបស់លោក ឆាំង យុ ក្នុងការលើកឡើងថា អង្គជំនុំជម្រះឯកភាពថា ច្បាប់ចម្លងនៅក្នុងសំណុំរឿងគឺជាច្បាប់ចម្លងត្រឹមត្រូវពីទស្សនាវដ្តីច្បាប់ដើមរបស់បក្ស
67
។ កំណត់ហេតុប្រជុំគណៈកម្មាធិការអចិន្ត្រៃយ៍៖ ក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង “កត់សម្គាល់ថា បណ្ណសារដ្ឋានមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានរក្សាទុកសំណៅឯកសារដើមជាច្រើន ជាពិសេស សំណៅឯកសារដើមនៃកំណត់ហេតុនៃកិច្ចប្រជុំគណៈកម្មាធិការអចិន្ត្រៃយ៍ [និងថាឯកសារទាំងនោះ] ភាគីអាចស្នើសុំពិនិត្យមើលសំណៅឯកសារដើមទាំងនេះ ដែលមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានរក្សាទុក” ដោយដកស្រង់សក្ខីកម្មលោក ឆាំង យុ ក្នុងការបញ្ជាក់លើចំណុចនេះ
68
។ អង្គជំនុំជម្រះក៏បានលើកឡើងថា “វាមិនច្បាស់ថាតើកំណត់ហេតុប្រជុំគណៈកម្មាធិការអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងទម្រង់ច្បាប់ដើមប៉ុន្មានច្បាប់ត្រូវបានលោក ខៀវ កាញារីទ្ធ បានប្រគល់ជូនមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជានោះទេ” ដោយបានយោងទៅសក្ខីកម្មរបស់លោក ឆាំង យុ ដែលថាលោក ខៀវ កាញារីទ្ធ បានប្រាប់គាត់ថា ច្បាប់ដើមនៃកិច្ចប្រជុំគណៈអចិន្ត្រៃយ៍ត្រូវបានប្រគល់ឲ្យលោក Ben Kiernan ប៉ុន្តែគាត់មិនដឹងទេថាតើលោក ខៀវ កាញារីទ្ធ នៅមានឯកសារច្បាប់ដើមមួយចំនួនពីសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យដែរឬទេ
69
។ ទូរលេខ៖ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ បានយោង ក្នុងចំណោមសក្ខីកម្មផ្សេងទៀត ទៅសក្ខីកម្មរបស់លោក ឆាំង យុ នៅពេលលើកឡើងថា អង្គជំនុំជម្រះមាននៅចំពោះមុខខ្លួននូវ “ឯកសារទំនាក់ទំនងការងារជាផ្លូវការក្នុងទម្រង់ជាទូរលេខរវាងសមាជិក ប.ក.ក. រួមមាន របាយការណ៍ផ្ញើជូនថ្នាក់លើនិងការណែនាំមកថ្នាក់ក្រោម។ ភាគច្រើននៃឯកសារទាំងនេះត្រូវបានរកឃើញដោយអ្នកជំនាញការវៀតណាមមួយក្រុម នៅក្នុងភូមិគ្រឹះមួយកន្លែង ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅលើផ្លូវលេខ ២៤០ នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ចន្លោះពីឆ្នាំ១៩៧៩ ដល់ឆ្នាំ១៩៨៣”
70
។ កំណត់ត្រារបស់ស្រុកត្រាំកក់៖ នៅក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានកត់សម្គាល់ថា លោក ឆាំង យុ មិនត្រូវបានសួរដេញដោលអំពីកំណត់ត្រារបស់ស្រុកត្រាំកក់ទេ
71
ប៉ុន្តែបានពិចារណាថា គាត់ “បានបញ្ជាក់ថា មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានគ្រប់គ្រង [កំណត់ត្រារបស់ស្រុកត្រាំកក់] នៅក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៥។ គាត់បានចុះទស្សនកិច្ចជាមួយនឹងBen Kiernan នៅសារមន្ទីរទួលស្លែងនិងបានរកឃើញឯកសារមួយគំនរនៅក្រោម ‘ទូឈើមួយ’”
72
។ អង្គជំនុំជម្រះពិចារណាថា សក្ខីកម្មនេះពិចារណារួមគ្នាជាមួយនឹងចម្លើយរបស់សាស្ត្រាចារ្យ Ben Kiernan ពន្យល់ពីប្រភពដើមរបស់ឯកសារជាក់លាក់មួយចំនួន ប៉ុន្តែមិនទាំងអស់ទេ
73
។
វីដេអូ
