ឈុយ ហ៊ុយ
រហ្សនាម: 2-TCW-915
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក ឈុយ ហ៊ុយ ធ្វើការក្នុងកងចល័ត និងជាប្រធានកងហារ នៅការដ្ឋានទំនប់ត្រពាំងថ្ម
1
។ គាត់បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងសវនាការសំណុំរឿង ០០២/០២ ស្តីពីលក្ខខណ្ឌការងារនៅការដ្ឋាន ការចាប់ខ្លួន និងកាសម្លាប់ និងបទបញ្ជានៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម។
ការចងចាំ និងសុខភាពរបស់សាក្សី
ក្នុងអំឡុងពេលសវនាការ លោក ឈុយ ហ៊ុយ បានលើកឡើងថា គាត់មានជំងឺដែលប៉ះពាល់ដល់ការចងចាំរបស់គាត់
2
។ ប្រធានអង្គជំនុំជម្រះបានណែនាំឲ្យភាគីតាំងសំណួរច្បាស់ៗ និងធម្មតា ដើម្បីសាក្សីងាយយល់
3
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពិចារណាលើភាពមិនស៊ីចង្វាក់គ្នាជាច្រើននៃសក្ខីកម្មរបស់គាត់ក្នុងតុលាការ ជាមួយនឹងចម្លើយពីមុនរបស់គាត់ ដែលឆ្លើយទៅកាន់អ្នកស៊ើបអង្កេត ហើយបានសន្និដ្ឋានថា អង្គជំនុំជម្រះនឹងផ្អែកលើភ័ស្តុតាងរបស់លោក ឈុយ ហ៊ុយ ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយផ្អែកលើតែចំណុចណាដែលមានការគាំទ្របញ្ជាក់ដោយភ័ស្តុតាងផ្សេងប៉ុណ្ណោះ
4
។
លក្ខខណ្ឌការងារនៅទំនប់ត្រពាំងថ្ម
ពីដំបូង លោក ឈុយ ហ៊ុយ ត្រូវគេចាត់ឲ្យរែកដីលើកទំនប់
5
។ កម្មករធ្វើការនៅម៉ោង ៦ ឬ ៧ ព្រឹក រហូតដល់ម៉ោង ១០ ឬ ១១ ទើបសម្រាក ហើយចាប់ផ្តើមធ្វើការឡើងវិញពីម៉ោង ៣ ដល់ម៉ោង ៥ ល្ងាច
6
។ ក្នុងពេលទឹកជំនន់ កម្មករត្រូវធ្វើការពីម៉ោង ៧ ដល់ម៉ោង ៩ យប់
7
។ កម្មករម្នាក់ត្រូវរែកដីពីរម៉ែត្រគូបក្នុងមួយថ្ងៃ
8
។ តាវ៉ាល់ ជាអ្នកកំណត់បរិមាណនេះ ហើយគាត់ជាប្រធានការដ្ឋាន
9
។ កងនីមួយៗជួយគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីបង្រ្គប់តាមកំណត់
10
។ ប្រធានកងវរៈសេនាតូចឈ្មោះ ឈួង ព្រមទាំង តាវ៉ាល់ ទទួលខុសត្រូវលើការផ្ទៀងផ្ទាត់បរិមាណកំណត់នេះ
11
។
ក្រោយមក មានពេលមួយនោះ លោក ឈុយ ហ៊ុយ ត្រូវបានគេតែងតាំងឲ្យធ្វើជាប្រធានកងហារ
12
។ ពី២០ថ្ងៃ ទៅ២៥ ថ្ងៃ ម្តង មានការខ្វះខាតអាហារ ហើយរបបអាហារត្រូវកាត់បន្ថយពាក់កណ្តាល
13
។ ពេលកម្មករធ្លាក់ខ្លួនឈឺ មានពេទ្យព្យាបាល
14
។ គាត់បានរំលឹកថា មានជំងឺអាសន្នរោគកើតមានក្នុងចំណោមកម្មករ
15
។ កម្មករពីបួន ទៅប្រាំនាក់បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺរាល់ថ្ងៃ ហើយមានថ្ងៃខ្លះចំនួននេះឡើងដល់ ២០ នាក់
16
។ របបអាហារសម្រាប់កម្មករឈឺត្រូវកាត់ពាក់កណ្តាល
17
។
នៅការដ្ឋានមិនសូវមានអនាម័យទេ ហើយពីដំបូងគាត់ឱ្យកម្មករក្នុងកងរបស់គាត់ដាំទឹកផឹក ប៉ុន្តែមួយខែក្រោយមកក៏លែងមានទម្លាប់ដាំទឹកផឹកនេះ
18
។ ទឹកផឹកយកមកពីត្រពាំងក្បែរនោះ
19
។ កម្មករទទួលខុសត្រូវរកត្រី និងបន្លែធ្វើម្ហូបដោយខ្លួនឯង ហើយពេលខ្លះប្រធានផ្តល់ត្រីឆ្អើរឬប្រហុកឱ្យ
20
។
កម្មករសង់រោងជិតការដ្ឋាន និងប្រើស្លឹកត្នោតប្រក់ជាជម្រក
21
។ គេមិនមានផ្តល់មុងឱ្យទេ
22
។
លោក ឈុយ ហ៊ុយ រំលឹកពីហេតុការណ៍មួយ នៅពេលដែលគាត់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ តែបែរជាគេចោទគាត់ថា “ឈឺសតិអារម្មណ៍” និងបានទទួលភារកិច្ចពីប្រធានកងវរៈសេនាតូចរបស់គាត់ឈ្មោះ ឈួង ឱ្យធ្វើបង្គីរែកដី និងទៅបោចរពាក់
23
ហើយគាត់មិនហ៊ានជំទាស់ទេ
24
។ គាត់ពន្យល់ថា គាត់ប្រព្រឹត្តលើកម្មករក្នុងកងរបស់គាត់បានល្អ និងថាកម្មករអាចឈប់សម្រាក ពេលអស់កម្លាំង
25
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានទទួលយកថា ប្រធានខ្លះអនុញ្ញាតឲ្យកម្មករសម្រាក តែការអនុញ្ញាតបែបនេះជាករណីកម្រមាន
26
។
ការចាប់ខ្លួន និងការសម្លាប់នៅទំនប់ត្រពាំងថ្ម
គាត់រៀបរាប់ករណីមួយដែលបុរសម្នាក់មកពីកងរបស់គាត់ ត្រូវគេចាប់ខ្លួន និងសម្លាប់ចោល
27
។ លោក ឈុយ ហ៊ុយ ចង់ជួយ
28
តែទាហានមកពីក្រុម តាវ៉ាល់ ដែលធ្វើការចាប់ខ្លួននោះ បានរុញគាត់ចេញ និងបានបាញ់បុរសដែលត្រូវគេចាប់នោះ
29
។ នៅពេលសហព្រះរាជអាជ្ញាអានចម្លើយពីមុនរបស់លោក ឈុយ ហ៊ុយ ឆ្លើយទៅកាន់អ្នកស៊ើបអង្កេតថាគាត់បានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកការបាញ់សម្លាប់នោះ លោក ឈុយ ហ៊ុយ បានបដិសេធចម្លើយនេះ ដោយពន្យល់ថា គាត់បានឮស្នូរកាំភ្លើង និង បានសន្និដ្ឋានថាបុរសដែលគេចាប់នោះ ត្រូវបាញ់សម្លាប់ហើយ
30
។
បទបញ្ជារៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍
ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវបានអនុញ្ញាតឡើងដោយប្រធានកង
31
បន្ទាប់ពីគូស្រករស្នើទៅប្រធានកង
32
។ នៅពេលពិចារណាភ័ស្តុតាងដែលកម្មាភិបាលថា អនាគតគូស្រករ បានព្រមព្រៀងគ្នារៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានសន្និដ្ឋានថា ការព្រមព្រៀងបែបនោះមិនមែនពិតប្រាកដទេ
33
។ ការសន្និដ្ឋាននេះ ត្រូវបានតម្កល់ដោយអង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល នៅដំណាក់កាលបណ្តឹងសាទុក្ខ
34
។
ការរស់នៅជាមួយគ្នាដោយគ្មានការអនុញ្ញាត ត្រូវចាត់ទុកថាជាកំហុសសីលធម៌
35
ដែលចំណុចនេះអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងទទួលយក
36
។ គូស្រករពី ២០ ទៅ ៣០ គូ រៀបការក្នុងពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍តែមួយ
37
។ តាវ៉ាល់ ដឹកនាំពិធីរៀបការនោះ
38
។
វីដេអូ
