ខឹម បឿន
រហ្សនាម: 2-TCW-979
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
ដោយសារបញ្ហាសុខភាព អ្នកស្រី ខឹម បឿន ផ្តល់សក្ខីកម្មតាមរយៈវីដេអូអនឡាញ ក្នុងនាមជាសាក្សីនៅក្នុងកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីនៃសវនាការសំណុំរឿង ០០២/០២
1
។ អ្នកស្រី រៀបរាប់អំពីឋានានុក្រមរបស់ខ្មែរក្រហមនៅក្នុងតំបន់របស់គាត់ តែគាត់អះអាងថាបានភ្លេចសេចក្តីលម្អិតច្រើនអំពី ហេតុការណ៍រវាងឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩
2
។
អ្នកស្រី ខឹម បឿន ចូលខ្មែរក្រហម នៅឆ្នាំ១៩៧១
3
។ នៅឆ្នាំ១៩៧៣ គាត់ត្រូវបានតែងតាំងជាប្រធានឃុំជាងទង
4
។ នៅខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៨ គាត់ក្លាយជាអនុប្រធានស្រុកត្រាំកក់ ហើយនៅតែធ្វើជាប្រធានឃុំជាងទង
5
។ គាត់បដិសេធថា គាត់មិនមែនជាសមាជិកពេញសិទ្ធិរបស់ ប.ក.ក ឡើយ
6
។
អ្នកស្រី ខឹម បឿន មានបងប្អូនជីដូនមួយឈ្មោះ តា អាន ដែលជាប្រធានមន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់ នៅត្រាំកក់
7
។ គ្រួសាររបស់អ្នកស្រី ខឹម បឿន មានឈ្មោះ ចន ដែលជាប្រធានឃុំពពេល
8
។
រចនាសម្ព័ន្ធថ្នាក់ដឹកនាំ
ក្នុងនាមជាប្រធានឃុំ អ្នកស្រី ខឹម បឿន រៀបចំអង្គប្រជុំជាមួយនឹងប្រធានភូមិ ហើយណែនាំប្រធានភូមិ អំពីការធ្វើកសិកម្ម និងបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចផ្សេងទៀត
9
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន មានអនុចំនួនបីនាក់ ឈ្មោះ ខឹម, ប៉ូ និង តុប
10
។ ខឹម និងអ្នកក្រោមបង្គាប់ឈ្មោះ ចន ទទួលខុសត្រូវខាងឈ្លបឃុំ
11
។
អ្នកស្រី ខឹម បឿន ត្រូវតែអនុវត្តតាមបទបញ្ជាពីថ្នាក់លើនៃឋានានុក្រមរបស់ខ្មែរក្រហម
12
ហើយបញ្ជូនរបាយការណ៍អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងឃុំរបស់គាត់។ ខឹម និង ចន រាយការណ៍មក អ្នកស្រី ខឹម បឿន ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ហើយគាត់នឹងបញ្ជូនរបាយការណ៍បន្តទៅថ្នាក់ស្រុក ដែលជាថ្នាក់លើផ្ទាល់របស់ឃុំនៅក្នុងឋានានុក្រមរបស់ខ្មែរក្រហម។
13
ចំណែកឯ ស្រុក នឹងរាយការណ៍ដោយផ្ទាល់មាត់ទៅថ្នាក់តំបន់
14
។
អ្នកស្រី ខឹម បឿន បានចូលរួមអង្គប្រជុំជាច្រើនក្នុងមួយខែ នៅថ្នាក់ស្រុក ដោយក្នុងនោះ មេដឹកនាំថ្នាក់ស្រុកជាអ្នកចេញសេចក្តីណែនាំ ហើយគាត់បង្ហាញរបាយការណ៍ដែលគាត់បានរៀបចំឡើងក្នុងនាមជាប្រធានឃុំ
15
។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក គាត់បានបញ្ជាក់ថា របាយការណ៍ខ្លះដែលមានឈ្មោះគាត់ ត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយអ្នកផ្សេង ពីព្រោះថា គាត់សរសរអក្សរមិនបានស្អាតទេ
16
។
អង្គប្រជុំថ្នាក់ស្រុកនិយាយអំពីបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច ស្ថានការណ៍ “ខ្មាំង” របស់ខ្មែរក្រហម និងការដាក់វិន័យលើប្រជាជន
17
។ តា អាន ប្រធានមន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់ នឹងរាយការណ៍អំពីខ្សែចារកម្ម និងអំពី ហេតុការណ៍នៅក្នុងមន្ទីរសន្តិសុខនេះ (ឬហៅថា គុក)
18
។ ក៏មានអង្គប្រជុំបន្ទាន់ផងដែរ ឧទាហរណ៍ ដូចជានៅឆ្នាំ ១៩៧៥ ដើម្បីរៀបចំកម្មាភិបាលសម្រាប់ទទួលអ្នកជម្លៀសមកពីភ្នំពេញ និងតាកែវ និងក្រោយមក នៅពេលដែលកងទ័ពវៀតណាម បានចូលដល់ស្រុកត្រាំកក់
19
។
សមាជិកគណៈកម្មាធិការស្រុក រួមមាន ពីដំបូង យាយ ខុម និង តា ជឹម បន្ទាប់មក គឺ តា គិត, តា ជ័យ និង តា ញ៉េវ ហើយ តា សាន គឺជាលេខាចុងក្រោយបង្អស់
20
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន បញ្ជាក់ថា យាយ ខុម មានជំងឺផ្លូវចិត្ត
21
។ រ៉ន ទទួលខុសត្រូវស្រុកត្រាំកក់ នៅថ្នាក់តំបន់
22
។ ដន ទទួលបន្ទុកខាងមន្ទីរស្រុកត្រាំកក់ ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច
23
។ ភី និង ឃន ទទួលបន្ទុកខាងឈ្លបស្រុក
24
។ ឌុច ទទួលបន្ទុកខាងបញ្ហាយុវជន
25
។ តា ម៉ុក ជួនកាលចុះមកមើលការងារនៅក្នុងឃុំ និងសហការណ៍ ព្រមទាំងចូលរួមអង្គប្រជុំថ្នាក់តំបន់
26
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានពឹងផ្អែកលើភ័ស្តុតាងរបស់អ្នកស្រី ខឹម បឿន ដែលកំណត់អត្តសញ្ញាណ កម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម និងរៀបរាប់អំពីពេលវេលា និងរបៀបដែលកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមជួបប្រជុំ
27
។
ជីវិតនៅជាងទង
ខ្មែរក្រហមបានរៀបចំប្រជាជននៅជាងទង ទៅជាសហករណ៍ ដើម្បីគ្រប់គ្រងប្រជាជន
28
។ ថ្នាក់ដឹកនាំសហករណ៍ត្រូវតែគោរពវិន័យរបស់ខ្មែរក្រហម
29
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន អនុវត្តសេចក្តីណែនាំរបស់ស្រុក បែងចែកបុរស នារី និងកុមារ ទៅជាសហករណ៍ផ្សេងគ្នា ដើម្បីកុំឱ្យប្រព្រឹត្តកំហុសសីលធម៌
30
។ ហេតុនេះ គ្រួសារមិនអាចរស់នៅជុំគ្នាទេ
31
។ ប្រធានកងនារី ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាម្តាយរបស់នារីទាំងអស់នៅក្នុងកង
32
។
មនុស្សតាមដានគ្នាទៅវិញទៅមក សូម្បីតែ អ្នកស្រី ខឹម បឿន ក៏ខ្លាចគេតាមដានដែរ
33
។ ជួនកាល ខ្វះស្បៀងអាហារ
34
។ កង្វះស្បៀងអាហារ និងកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ធ្វើឱ្យមនុស្សឈឺ
35
។ ជួនកាល អ្នកស្រី ខឹម បឿន លាក់អង្ករ ដើម្បីសន្សំទុកឱ្យប្រជាជននៅក្នុងឃុំរបស់អ្នកស្រី
36
។
មានឈ្លបខ្មែរក្រហមនៅក្នុងឃុំ ដែលមានអាវុធកាន់ក្នុងដៃ ទទួលបានពីថ្នាក់ស្រុក
37
។
ការមកដល់របស់ប្រជាជនជម្លៀសមកពីភ្នំពេញ
នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ថ្នាក់ដឹកនាំម្នាក់មកពីស្រុក ឬតំបន់ ប្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំមូលដ្ឋាន ឱ្យរៀបចំកន្លែងក្នុងភូមិ ដើម្បីឱ្យប្រជាជនជម្លៀសមកពីភ្នំពេញ និងតាកែវ ស្នាក់នៅ
38
។ ដំបូង ប្រជាជនជម្លៀសត្រូវបានប្រមូលផ្តុំនៅវត្តចម្ប៉ា បន្ទាប់មក បញ្ជូនទៅតាមភូមិនានា
39
។ នៅពេលដែលមកដល់ កម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមធ្វើប្រវត្តិរូបប្រជាជន
40
។ ភូមិបានបញ្ជូនប្រវត្តិរូប ទៅថ្នាក់ដឹកនាំឃុំ ដែលជាអ្នកបញ្ជូនបន្តទៅថ្នាក់លើទៀត
41
។
ការប្រព្រឹត្តិលើខ្មាំង
អ្នកស្រី ខឹម បឿន ទទួលសេចក្តីណែនាំពីកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមថ្នាក់ស្រុក ដើម្បីបោសសម្អាតខ្មាំង និងទាហានឋានៈខ្ពស់ៗរបស់ខ្មាំង
42
ព្រមទាំង “តាមដាន” និង “អប់រំ” ខ្មាំង
43
។ មេដឹកនាំថ្នាក់លើបារម្ភថា ខ្មាំងនឹងពង្វក់មេដឹកនាំខ្មែរក្រហម ហេតុនេះ គេត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន
44
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន ទទួលបានសេចក្តីណែនាំពីថ្នាក់ស្រុកថា ប្រជាជនថ្មី គឺជាខ្មាំង ហើយមានតម្លៃតិចជាងប្រជាជនចាស់
45
។ ប៉ុន្តែ គាត់បានអះអាងថា ប្រជាជនថ្មី មិនទទួលរងការរើសអើងទេនៅជាងទង
46
។
ប្រសិនបើនរណាម្នាក់មានកំហុសធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកស្រី ខឹម បឿន នឹងរាយការណ៍ទៅថ្នាក់លើរបស់គាត់
47
។ គាត់អះអាងថា កំហុសស្រាល ដូចជា លួចអាហារ អាចត្រូវអនុគ្រោះ
48
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានរកឃើញថា ការលួចអាហារ ត្រូវដោះស្រាយផ្សេងៗគ្នាទៅតាមស្ថានការណ៍ផ្សេងៗគ្នា
49
។
ថ្នាក់ស្រុកនឹងសម្រេចថាតើនរណានឹងត្រូវចាប់ខ្លួន ហើយឈ្លបថ្នាក់ស្រុក និងថ្នាក់ឃុំ នឹងធ្វើការសហការគ្នា ដើម្បីចាប់ខ្លួនអ្នកនោះ
50
។ ឧទាហរណ៍ គេបានរាយការណ៍ទៅអ្នកស្រី ខឹម បឿន ថា មានមនុស្សប្រជុំគ្នាអំពីការបំផ្លាញសហករណ៍ស្រែគ្រួ។ គាត់បញ្ជូនរបាយការណ៍នេះបន្តទៅ ថ្នាក់ស្រុក បន្ទាប់មក ឈ្លបស្រុក មកចាប់ខ្លួនអ្នករៀបចំផែនការទាំងនោះ
51
។
ថ្នាក់ស្រុក ជាអ្នកគ្រប់គ្រងមន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់
52
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន ឮថា មនុស្សដែលជាប់ឃុំ ត្រូវបានសម្លាប់ ប៉ុន្តែ គាត់មិនបានឃើញការសម្លាប់ ដោយផ្ទាល់ទេ
53
។
ការកំណត់អំពីការរៀបការ
អ្នកស្រី ខឹម បឿន ទទួលគោលការណ៍ស្តីពីការរៀបការពីថ្នាក់ស្រុក ហើយផ្សព្វផ្សាយទៅប្រធានភូមិ
54
។ ខ្មែរក្រហមដែលជាថ្នាក់លើរបស់អ្នកស្រី ខឹម បឿន ត្រូវអនុញ្ញាតសិន ទើបការរៀបការអាចធ្វើទៅបាន
55
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន រៀបចំបញ្ជីឈ្មោះមនុស្សដែលត្រូវផ្សំផ្គុំឱ្យរៀបការ ហើយបញ្ជូនទៅថ្នាក់លើសុំការអនុញ្ញាត។ ប្រសិនបើការស្នើសុំរៀបការត្រូវបានបដិសេធ គឺមិនមានរៀបការឡើយ
56
។ ជារឿយៗ មនុស្សរៀបការជាមួយគ្នាដោយមិនបានស្គាល់គ្នាទេ
57
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន អះអាងថា ឪពុកម្តាយខាងកូនកម្លោះ និងកូនក្រមុំ ត្រូវគេសុំយោបល់មុនពេលកូនរបស់ខ្លួន រៀបការ
58
ប៉ុន្តែ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានច្រានចោលភ័ស្តុតាងរបស់អ្នកស្រី ត្រង់ចំណុចនេះ
59
។
មានគោលនយោបាយរឹតត្បិតលើការរៀបការ។ ឧទាហរណ៍ ពិធីរៀបការតាមប្រពៃណី ត្រូវបានលុបចោល
60
ហើយប្រជាជនថ្មី អាចរៀបការបានតែជាមួយប្រជាជនថ្មីតែប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯ ប្រជាជនចាស់ អាចរៀបការបានតែជាមួយប្រជាជនចាស់តែប៉ុណ្ណោះ
61
។ អ្នកស្រី ខឹម បឿន បដិសេធថា មិនមានការរៀបការដោយបង្ខំទេ ប៉ុន្តែ នៅពេលមួយ បានទទួលស្គាល់ថា មានការបង្ខំ ពីព្រោះថា ខ្មែរក្រហមជាអ្នកធ្វើសេចក្តីសម្រេច
62
។
វីដេអូ
