លោក ម៉ក់ ធីម
រហ្សនាម: 2-TCW-808
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក ម៉ក់ ធីម ពីមុនឈ្មោះ ម៉ក់ ស៊ីធីម
1
គឺជាកសិករ និងគ្រូពេទ្យដែលធ្វើការនៅ ស-២១
2
។ មុនពេលធ្វើការនៅ ស-២១ គាត់ត្រូវគេបញ្ជូនទៅតាខ្មៅ ដើម្បីរៀនកសិកម្ម ប្រើប្រាស់អាវុធ និងបង្កើតថ្នាំពេទ្យដែលប្រើប្រាស់នៅ ស-២១ ហើយក្រោយមក គេបញ្ជូនគាត់ទៅ ព្រៃស ដើម្បីដាំបន្លែ
3
។ បន្ទាប់មក គាត់ចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលយុទ្ធសាស្ត្រយោធា ហើយគេឱ្យគាត់ចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលគ្រូពេទ្យនៅផ្សារថ្មី រយៈពេលពីរបីខែ
4
។ បន្ទាប់មកទៀត គេបញ្ជូនគាត់ទៅ ស-២១ ដើម្បីធ្វើការជាគ្រូពេទ្យ នៅពេលដែលគាត់មានអាយុប្រហែលជា ១៦ ឆ្នាំ ឬ១៧ឆ្នាំ
5
។ គាត់ផ្តល់សក្ខីកម្មជាសាក្សីម្នាក់នៅក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រព្រឹត្តិមកលើអ្នកទោស និងការព្យាបាលនៅ ស-២១
6
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោកម៉ក់ ធីម ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (i) ការព្យាបាលអ្នកទោសនៅ ស-២១ មិនមានប្រសិទ្ធភាពទេ និង (ii) អ្នកទោសបានស្លាប់ដោយសារកង្វះអាហារ និងរបួសពីការសួរចម្លើយនៅ ស-២១
7
។
កងពេទ្យនៅ ស-២១
លោក ម៉ក់ ធីម មិនដឹងច្បាស់អំពីកាលបរិច្ឆេទដែលគាត់ចាប់់ផ្តើមធ្វើការនៅ ស-២១ ប៉ុន្តែ គាត់នៅទីនោះប្រហែលជារយៈពេលមួយឆ្នាំរហូតដល់ពេលវៀតណាមចូលមក
8
។ កងពេទ្យនៅ ស-២១ មានប្រធានឈ្មោះទ្រី
9
ដែលគ្រប់គ្រងពេទ្យប្រហែលជា ១០ នាក់ ទៅ១៥នាក់
10
ប្រចាំការនៅ ស-២១ ដើម្បីព្យាបាលអ្នកទោស ដូចជា រុំរបួស និងចែកថ្នាំជាដើម
11
។ មានកងពេទ្យមួយក្រុមទៀតសម្រាប់ព្យាបាលបុគ្គលិក ស-២១
12
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ម៉ក់ ធីម នៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចថា៖ (i) លោក ម៉ក់ ធីម ធ្វើការនៅកងពេទ្យនៅ ស-២១ ប្រហែលជាចាប់ពីចុងឆ្នាំ ១៩៧៧ ឬនៅដើមឆ្នាំ១៩៧៨ រហូតដល់វៀតណាមចូលនៅឆ្នាំ១៩៧៩
13
(ii) ឈ្មោះទ្រី គឺជាប្រធានកងពេទ្យ នៅ ស-២១ រហូតដល់ពេលចាប់ខ្លួន
14
និង(iii) ពេទ្យប្រហែលជា ១០ នាក់ ទៅ ១៥នាក់ អាយុចន្លោះពី១៦ឆ្នាំ ទៅ២០ ឆ្នាំ ព្យាបាលអ្នកទោស
15
។
ការប្រព្រឹត្តិមកលើអ្នកទោសនៅ ស-២១
បើយោងតាមលោក ម៉ក់ ធីម អ្នកទោសនៅ ស-២១ មានរូបរាងស្គម ដោយសារខ្វះអាហារ
16
។ ថ្នាំពេទ្យក៏ខ្វះដែរ
17
ហើយអ្នកទោសដែលជាប់ខ្នោះជើងមានជំងឺស្ពឹក ធ្វើឱ្យដៃជើងស្ពឹក និងហើម ទទួលបានការព្យាបាលមានតែការចាក់វីតាមីនពីពេទ្យនៅ ស-២១ តែប៉ុណ្ណោះ
18
។ គាត់លម្អិតអំពីទីកន្លែងដែលអ្នកទោសទទួលការព្យាបាលនៅ ស-២១ និងករណីដែលគេយកអ្នកទោសទៅកងពេទ្យ
19
។ គេណែនាំពេទ្យឱ្យប្រយ័ត្នប្រយែងជាមួយនឹងការព្យាបាលអ្នកទោស និងរបួសអ្នកទោសនៅពេលដែលការសួរចម្លើយមិនទាន់បញ្ចប់
20
ប៉ុន្តែ សុខភាពជាទូទៅរបស់អ្នកទោស មានសភាពទន់ខ្សោយ ដោយសារថ្នាំពេទ្យមិនមានប្រសិទ្ធភាព
21
។ នៅពេលដែលធ្វើការជាគ្រូពេទ្យ គាត់ឃើញអ្នកទោសស្លាប់នៅ ស-២១ ជារៀងរាល់បីបួនថ្ងៃម្តង ឬរៀងរាល់អាទិត្យ
22
ហើយបុគ្គលិកពេទ្យសែងសាកសព និងកប់សាកសពនៅក្រៅបរិវេណគុក ស-២១
23
។ បន្ទាប់ពីសួរចម្លើយរួច របួសអ្នកទោសត្រូវសម្អាតដោយប្រើទឹកអំបិល ហើយរុំរបួស ដោយប្រើក្រណាត់ និងមុង ពីព្រោះថា បុគ្គលិកមិនមានបង់រុំរបួសគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយកងពេទ្យ អស់ “ថ្នាំក្រហម” ជាថ្នាំអង់ទីប៊ីយូទីកដែលកងពេទ្យប្រើប្រាស់ដើម្បីព្យាបាលរបួស ដូចជា ករណីដកក្រចកអ្នកទោស ជាដើម
24
។ គាត់ព្យាបាលអ្នកទោសដែលគេបូមឈាម
25
។ ពេទ្យត្រូវរាយការណ៍ទៅប្រធានពេទ្យប្រសិនបើអ្នកទោសឈឺធ្ងន់ធ្ងរ
26
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ម៉ក់ ធីម នៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចថា ៖ (i) អ្នកទោសកាន់តែស្គមទៅៗ ដោយសារខ្វះអាហារ
27
(ii) អ្នកទោសដែលជាប់ខ្នោះដៃ ឬជាប់ខ្នោះជើងរយៈពេលយូរ មានអាការៈហើម និងស្ពឹកដៃជើង ចំណែកឯអ្នកទោសផ្សេងទៀតមានជំងឺស្ពឹក ហើយអ្នកទោសទទួលបានថ្នាំគ្រាប់ និងការចាក់វីតាមីនតែប៉ុណ្ណោះដើម្បីព្យាបាលអាការៈផ្សេងៗដោយសារខ្វះថ្នាំពេទ្យ
28
(iii) គេណែនាំគ្រូពេទ្យឱ្យជួយថែទាំសុខភាពអ្នកទោសសំខាន់ៗឱ្យបានល្អដើម្បីសួរចម្លើយ បន្ទាប់មកទើប អ្នកទោសនោះត្រូវបញ្ជូនទៅសម្លាប់
29
(iv) អ្នកទោសជួនកាលទទួលបានការព្យបាល ប៉ុន្តែថ្នាំពេទ្យមិនមានប្រសិទ្ធភាព
30
ធ្វើឱ្យអ្នកទោសមួយចំនួនស្លាប់
31
(v) គេបញ្ជាបុគ្គលិកពេទ្យនៅ ស-២១ ឱ្យសែងសាកសពអ្នកទោស និងកប់សាកសពនៅក្រៅបរិវេណ ស-២១
32
(vi) ខ្វះសម្ភារៈពេទ្យដើម្បីព្យាបាលរបួស និងដំបៅដែលកើតឡើងនៅក្នុងអំឡុងពេលសួរចម្លើយ
33
និង (vi) ប្រសិនបើអ្នកទោសមិនអាចព្យាបាលបានក្រោយពេលសួរចម្លើយ គេត្រូវរាយការណ៍ទៅប្រធានពេទ្យដែលត្រូវដោះស្រាយជាមួយអ្នកទោសដែលស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ
34
។ ប៉ុន្តែ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង រកឃើញថា សក្ខីកម្មរបស់លោក ម៉ក់ ធីម ពាក់ព័ន្ធនឹង (i) ទីកន្លែងដែលអ្នកទោសទទួលការព្យាបាលនៅ ស-២១ និងថាតើគេយកអ្នកទោសទៅកងពេទ្យដែរឬអត់
35
និង (ii) ការបូមឈាមអ្នកទោស
36
មានភាពផ្ទុយគ្នា ច្របូកច្របល់ភាន់ច្រឡំ ហើយការចងចាំមិនបានល្អ ហេតុនេះ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង មិនបានពឹងផ្អែកលើភ័ស្តុតាងរបស់គាត់ ពាក់ព័ន្ធនឹងចំណុចទាំងនេះទេ។
វីដេអូ
