លោក ណេត សាវ៉ាត ហៅ ណេត ថា
រហ្សនាម: 2-TCW-817
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក ណេត សាវ៉ាត ហៅ ណេត ថា គឺជាកសិករ និងជាអតីតអនុប្រធានកងសេដ្ឋកិច្ចតំបន់ ១០៥
1
។ គាត់ផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងនាមជាសាក្សីនៅក្នុងសំណុំរឿង០០២/០២ ពាក់ព័ន្ធនឹងមន្ទីរសន្តិសុខភ្នំក្រោល ការចាប់ខ្លួនគាត់ និងការជាប់ឃុំរបស់គាត់រួមជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសារ និងកម្មាភិបាលផ្សេងទៀតដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹង ខាំ ភូន នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៧
2
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់គាត់ ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) មានការចាប់ខ្លួនជាប្រព័ន្ធលើអ្នកដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹង ខាំ ភូន និង (២) អ្នកទាំងនោះត្រូវគេសួរចម្លើយនៅក្នុងអំឡុងពេលជាប់ឃុំនៅមន្ទីរ ១០៥ ឬហៅថាមន្ទីរ ក-១៧
3
។
មន្ទីរសន្តិសុខភ្នំក្រោល
លោក ណេត ថា បានរៀបរាប់អំពីទីតាំងភ្នំក្រោល នៅស្រុកកោះញែក
4
។ គាត់បង្ហាញអំពីមន្ទីរចំនួនពីរក្នុងចំណោមមន្ទីរនៅភ្នំក្រោល គឺមន្ទីរ ក-១៦ ជាមន្ទីរសេដ្ឋកិច្ច
5
និងមន្ទីរ ក-១៧ ដែលមានទីតាំងនៅផ្លូវទៅក្រចេះ
6
ហើយមានអគារថ្មកម្ពស់ពីរជាន់ ដោយជាន់លើ និងជញ្ជាំងធ្វើពីឈើ ប្រក់ដំបូលស័ង្កសី
7
។ លេខាតំបន់ ១០៥ ទទួលបន្ទុកខាងមន្ទីរតំបន់នៅ ក-១៧
8
។ គាត់បន្ថែមទៀតថា ខាំ ភូន ទទួលបន្ទុកខាងកិច្ចការសេដ្ឋកិច្ចនៅគណៈតំបន់ ១០៥
9
ហើយ សៅ សារុន គឺជាសមាជិកមានតួនាទីបន្ទាប់ពី ឡាំង ជាលេខាតំបន់ ១០៥ និងខាំ ភូន ជាអនុលេខា
10
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ណេត ថា ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) ភ្នំក្រោល មានទីតាំងនៅកោះញែក ដែលសព្វថ្ងៃស្ថិតនៅស្រុកកោះញែក ចម្ងាយប្រហែលជា ១០០ គីឡូម៉ែត្រពីសែនមនោរម្យ
11
(២) មន្ទីរ ក -១៦ គឺជាមន្ទីរសេដ្ឋកិច្ចតំបន់ ១០៥ ដោយមានភារកិច្ច ដូចជា ទទួលរបស់របរពីភ្នំពេញ
12
(៣) មន្ទីរ ក-១៧ មានទីតាំងតាមបណ្តោយផ្លូវពីកោះញែក ទៅក្រចេះ នៅទិសពាយ័ព្យជើងភ្នំក្រោល
13
(៤) ទីតាំងមន្ទីរនេះមានអគារថ្មកម្ពស់ពីរជាន់ ដោយជាន់លើ និងជញ្ជាំងធ្វើពីឈើ ប្រក់ដំបូលស័ង្កសី
14
(៥) លេខាតំបន់ ១០៥ មានសិទ្ធិលើមន្ទីរតំបន់នៅ ក-១៧
15
(៦) ខាំ ភូន ធ្វើជាអនុលេខាតំបន់ ១០៥ ទទួលបន្ទុកខាងកិច្ចការសេដ្ឋកិច្ច
16
និង (៧) សៅ សារុន ត្រូវគេតែងតាំងជំនួស ឡាំង បន្ទាប់ពី ឡាំង ស្លាប់នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៧
17
។
ការចាប់ខ្លួននៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៧
លោក ណេត ថា ទទួលលិខិតអញ្ជើញឱ្យគាត់ទៅប្រជុំនៅមន្ទីរ ក-១៧។ បន្ទាប់មក គាត់ រួមជាមួយនឹងប្រពន្ធ កូន បងប្អូន និងមនុស្សប្រហែល ៦០ នាក់ ឬ ៨០ នាក់ផ្សេងទៀត ត្រូវគេចាប់ខ្លួន និងឃុំខ្លួននៅ ក-១៧
18
នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៧
19
ដោយសារជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងមេរបស់គាត់ឈ្មោះ ខាំ ភូន
20
។ មុនពេលចាប់ខ្លួនគាត់បន្តិច គាត់ទទួលបានសារាចរណែនាំបង្ហាញអំពីប្រភេទខ្មាំង គឺ “ខ្មាំងប្រភេទទី១ ត្រូវ កម្ទេច។ ខ្មាំងប្រភេទទី២ ត្រូវឃុំឃាំង និងខ្មាំងប្រភេទទី៣ ត្រូវបញ្ជូនទៅសហករណ៍”
21
។ យោងតាមលោក ណេត ថា បានឱ្យដឹងថា ខាំ ភូន ត្រូវគេថ្កោលទោសថាជាជនក្បត់ ដោយសារគាត់ជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងវៀតណាម
22
ហើយក៏មានគោលនយោបាយឱ្យចាប់ខ្លួនអ្នកជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងខាំ ភូន ផងដែរ
23
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ណេត ថា ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) មានការចាប់ខ្លួន និងការឃុំខ្លួនជាប្រព័ន្ធលើអ្នកដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងអ្នកដែលត្រូវចាត់ទុកថាជាខ្មាំងនៅតំបន់ ១០៥ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីទប់ស្កាត់កុំឱ្យមានការសហការជាមួយវៀតណាម
24
(២) ខាំ ភូន ត្រូវគេថ្កោលទោសថាជនក្បត់ និងជាអ្នករួមគំនិតជាមួយវៀតណាម
25
(៣) ជាធម្មតា យោធាដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងខ្មាំង ត្រូវគេបោសសម្អាតតាមរយៈខ្សែបញ្ជាការ
26
និង (៤) ខាំ ភូន និង ឡាំង ត្រូវគេកោះហៅទៅរៀនសូត្រនៅភ្នំពេញ ហើយស្លាប់ក្នុងកាលៈទេសៈគួរឱ្យសង្ស័យបន្ទាប់ពីឈ្លោះប្រកែកវាយតប់គ្នានៅចុងឆ្នាំ១៩៧៧
27
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង កត់សម្គាល់ថា លោក ណេត ថា បានផ្តល់ ភ័ស្តុតាងផ្សេងគ្នាពាក់ព័ន្ធនឹងកាលបរិច្ឆេទនៃការចាប់ខ្លួនគាត់ (ដោយបញ្ជាក់ថា គេចាប់ខ្លួនគាត់នៅ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៧ និងបន្ទាប់ពី ឡាំង និង ខាំ ភូន ស្លាប់ ដោយសារថាអ្នកទាំងពីរនេះស្លាប់នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៧)។ ប៉ុន្តែ អង្គជំនុំជម្រះ ទទួលស្គាល់ថា គាត់អាចភាន់ច្រឡំអំពីពេលវេលាពិតប្រាកដដែលគេចាប់ខ្លួនគាត់ ហើយអង្គជំនុំជម្រះ ជឿថា គេចាប់ខ្លួនគាត់ នៅចុង ឆ្នាំ១៩៧៧ ឬនៅដើមឆ្នាំ១៩៧៨
28
។
ការជាប់ឃុំខ្លួន
នៅក្នុងអំឡុងពេលសួរចម្លើយនៅ ក-១៧ គេសួរចម្លើយលោក ណេត ថា អំពីខាំ ភូន ហើយគាត់មិនឃើញមានការធ្វើទារុណកម្មក្នុងរូបភាពណាមួយឡើយ
29
។ នៅពេលដែលជាប់ឃុំនៅ ក-១៧ គាត់ឃើញអ្នកទោសបាត់ខ្លួន
30
រួមមាន កងទ័ពមួយក្រុមតូចនៃកងពលធំ ៩២០ ថ្នាក់ដឹកនាំស្រុកកោះញែក និងអ្នកនៅ ក-២១
31
។ គាត់ឮថា គេដឹកអ្នកទាំងនោះទៅសម្លាប់នៅទិសខាងលិចក្រចេះ
32
។ មានបុរស នារី និងកុមារប្រហែល ៨០ នាក់
33
ជាប់ឃុំនៅជាន់ផ្ទាល់ដីនៅមន្ទីរ ក-១៧ នៅឆ្នាំ១៩៧៧
34
។ គាត់ជាប់តែខ្នោះជើងទេ
35
ហើយអ្នកយាមដោះខ្នោះអ្នកទោស មុនពេលនាំទៅមុជទឹក ឬទៅបន្ទប់ទឹកតែប៉ុណ្ណោះ
36
។ គេអនុញ្ញាតឱ្យគាត់មុជទឹកល្អក់ម្តងមួយអាទិត្យ នៅពេលដែលគាត់ទើបជាប់ឃុំ
37
។ ស្ថានភាពស្បៀងអាហារនៅ ក-១៧ មានការលំបាក
38
ដោយអ្នកជាប់ឃុំ ទទួលបានតែរបបអាហារមួយពេលក្នុងមួយថ្ងៃ គឺបាយមួយកូនចានតូច ជាមួយសម្លល្ពៅ
39
។ បន្ទាប់ពីជាប់ឃុំរយៈពេលមួយខែ គេឱ្យគាត់ និងគ្រួសារគាត់ ធ្វើការនៅការដ្ឋាន រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៩
40
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ណេត ថា ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) មិនមានការធ្វើបាបលើរូបរាងកាយអ្នកជាប់ឃុំនៅ ក-១៧ នៅក្នុងអំឡុងពេលសួរចម្លើយ ប៉ុន្តែ មិនអាចវាយតម្លៃអំពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការឈឺចាប់ផ្លូវចិត្តដែលអាចកើតមានដោយសារការអនុវត្តបែបនេះ ទេ
41
(២) គេផ្លាស់អ្នកទោសចេញពី ក-១៧ ហើយមិនដែលឮថាមកវិញទេ
42
(៣) មានបុរស នារី និងកុមារប្រហែលជា ៨០ នាក់ជាប់ឃុំនៅជាន់ផ្ទាល់ដីនៅមន្ទីរធំ ក-១៧ នៅពេលដែលចាប់ផ្តើមធ្វើការបោសសម្អាតនៅតំបន់ ១០៥ នៅ ឆ្នាំ១៩៧៧
43
(៤) អ្នកជាប់ឃុំ មានដាក់ខ្នោះពេលនៅ ក-១៧
44
(៥) មានកុមារមួយចំនួនតូចនៅ ក-១៧
45
(៦) អ្នកទោសស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពអនាម័យមិនល្អ និងស្ថានភាពការឃុំខ្លួនមិនល្អពេលដែលជាប់នៅ ក-១៧
46
(៧) អ្នកទោសទទួលបានតែអាហារមួយពេលក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយផ្តល់ឱ្យមិនទៀងទាត់ អាចនៅថ្ងៃត្រង់ ឬពេលល្ងាច មានបាយមួយកូនចានតូច និងសម្លល្ពៅ
47
និង (៨) អ្នកទោសស្រាលនៅ ក-១៧ ត្រូវធ្វើការនៅការដ្ឋានលត់ដំ ឬអប់រំឡើងវិញ
48
។ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល ក៏យោងលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ណេត ថា ផងដែរ ដើម្បីបដិសេធការអះអាងរបស់ខៀវ សំផន ក្នុងបណ្តឹងសាទុក្ខ
49
ដែលថា មិនត្រឹមត្រូវទេ ដែលអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ធ្វើសេចក្តីសម្រេចអំពីការបាត់ខ្លួននៅ ក-១៧ ដោយពឹងផ្អែកលើសាក្សីដែលមិនធ្លាប់ជាប់ឃុំនៅទីនោះ។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ណេត ថា ដែលតាមពិតធ្លាប់ជាប់ឃុំនៅ ក-១៧ ហើយនិយាយអំពីការបាត់ខ្លួនដែលគាត់បានឃើញពី ក-១៧
50
។
វីដេអូ
