នង ណេត
រហ្សនាម: 2-TCW-913
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក នង ណេត បានបួសជាសង្ឃពីឆ្នាំ១៩៧៣ រហូតដល់ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ នៅស្រុករមាសហែក ខេត្តស្វាយរៀង
1
។ ពេលខ្មែរក្រហមកាន់កាប់អំណាចក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ គេបង្ខំគាត់ឱ្យសឹក ហើយបង្ខំឲ្យធ្វើចម្ការ និងស្ទូងស្រូវ
2
។ ពីរឬបីខែក្រោយមក គេបញ្ជូនគាត់ទៅធ្វើការនៅភ្នំពេញ ចិញ្ចឹមសត្វ និងធ្វើម្ហូបនៅសាលាបណ្តុះបណ្តាលកម្មាភិបាលនៅបុរីកីឡា
3
។
បន្ទាប់ពីមានការបោសសម្អាតផ្ទៃក្នុងនៅភូមិភាគបូព៌ា គេចាត់ទុកគាត់ជាខ្មាំង ដោយសារទំនាក់ទំនងគាត់ជាមួយភូមិភាគបូព៌ា ហើយគេបានបញ្ជូនគាត់ទៅលត់ដំនៅកន្លែងសាងសង់ផ្លូវរទេះភ្លើងនៅត្រពាំងក្រឡឹង ស្ថិតនៅខាងជើងផ្លូវជាតិលេខ៤ ក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ
4
។ ក្រោយមក គេបញ្ជូនគាត់ទៅស្ទឹងហាវ នៅកំពង់សោម ធ្វើការខាងផ្នែកផ្លូវរទេះភ្លើង និងប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកស្អុយ
5
រហូតដល់គេចាប់ខ្លួនគាត់យកទៅសម្លាប់
6
។
ការប្រព្រឹត្តប្រឆាំងនឹងពុទ្ធសាសនិក
ក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ គាត់និងព្រះសង្ឃចំនួន ១៩ អង្គផ្សេងទៀត នៅវត្តតាសួស ក្នុងឃុំត្រស់ ខេត្តស្វាយរៀង ត្រូវខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យសឹក ហើយមិនអនុញ្ញាតឲ្យនៅក្នុងវត្តទៀតទេ
7
។ គាត់បានរំលឹកថា “គេមិនអនុញ្ញាតឲ្យយើងនៅជាសង្ឃទេ ដោយសារគេចង់បំបាត់សាសនាព្រះពុទ្ធរបស់យើង”
8
។ ព្រះសង្ឃដែលគេផ្សឹកទាំងនោះ គេមិនបានធ្វើតាមពិធីបែបប្រពៃណីអ្វីឡើយ
9
។ គេផ្សឹកព្រះសង្ឃទាំងអស់ក្នុងថ្ងៃតែមួយ ហើយបន្ទាប់មក ត្រូវគេបំបែកទៅកាន់ភូមិផ្សេងៗគ្នា
10
។ ប្រធានឃុំជាអ្នកមកបង្ខំព្រះសង្ឃឲ្យសឹក
11
។
មុនពេលចូលមកដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ លោក នង ណេត បានឆ្លងកាត់វត្តស្វាយរមៀត ជិតស្រុកព្រៃវែង និងបានឃើញព្រះសង្ឃទាំងអស់នៅទីនោះត្រូវបានផ្សឹក
12
។
សាលាបណ្តុះបណ្តាលនៅបុរីកីឡា
ពេលមកដល់ភ្នំពេញ លោក នង ណេត ត្រូវគេបញ្ជូនទៅសាលាបណ្តុះបណ្តាល ក-៥ នៅបុរីកីឡា ឬ សាលាបាក់ទូក
13
។ ប្រធានអង្គភាពរបស់គាត់ឈ្មោះ តា ចំរើន ដែលជាអ្នកទទួលបន្ទុកសាលាបណ្តុះបណ្តាលនោះ
14
។ សាលានោះមានទីធ្លាមួយនិងសាលារៀនធំមួយ
15
ដែលកម្មាភិបាលមកពីផ្នែកផ្សេងៗក្នុងប្រទេស ត្រូវបានហៅមករៀនសូត្រ
16
។ គាត់មិនដែលបានចូលរួមវគ្គសិក្សាណាមួយទេ
17
គាត់គ្រាន់តែជាកម្មករចិញ្ចឹមសត្វ និងចំអិនម្ហូបឲ្យអ្នកចូលរួមតែប៉ុណ្ណោះ
18
។ គាត់ត្រូវភ្លក់គ្រប់មុខម្ហូបទាំងអស់ ដូចជាបាយ និងទឹក មុនពេលភ្ញៀវហូបដើម្បីប្រាកដថាអាហារដែលរៀបចំទាំងនោះមិនមានថ្នាំពុល
19
។
វគ្គបណ្តុះបណ្តាលធ្វើឡើងពីរដងក្នុងមួយខែ
20
។ វគ្គសិក្សានីមួយៗមានរយៈពេលពីបីថ្ងៃ ទៅមួយសប្តាហ៍
21
និងមានអ្នកសិក្សាប្រមាណ៤០ ឬ ៥០ ទៅ ១០០ នាក់
22
។ គាត់បានឮថា ប៉ុល ពត និង ខៀវ សំផន មកបង្រៀនញឹកញាប់នៅទីនោះ តែមិនដែលបានឃើញមុខផ្ទាល់ទេ
23
។
ការងារនៅសហករណ៍ស្ទឹង
លោក នង ណេត បានរំលឹកថា ខណៈពេលធ្វើការនៅសហករណ៍ស្ទឹង ខាងក្រៅក្រុងភ្នំពេញ
24
គេឲ្យគាត់មើលក្របី ភ្ជួរដី និងស្ទូងស្រូវ
25
។ គេព្រមានគាត់ថា មិនត្រូវឲ្យបាត់ក្របី ឬធ្វើឲ្យបាក់នង្គ័លទេ
26
បើមិនដូច្នេះទេគេនឹងចោទគាត់ថាខ្មាំង
27
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់គាត់ បន្ថែមលើសក្ខីកម្មរបស់អ្នកផ្សេងទៀត ក្នុងការសន្និដ្ឋានអំពីអត្ថិភាពគោលនយោបាយបង្កើត និងប្រតិបត្តិការសហករណ៍ និងការដ្ឋាន ដើម្បីជាមធ្យោបាយជំរុញគោលបំណងរួមនៃការអនុវត្តបដិវត្តន៍សង្គមនិយមយ៉ាងឆាប់រហ័ស តាមរយៈ “ជំហានមហាលោតផ្លោះ មហាអស្ចារ្យ” ដើម្បីកសាង ការពារប្រទេសប្រឆាំងនឹងខ្មាំង និងកែប្រែប្រជាជនឲ្យក្លាយជាសង្គមដែលមានលក្ខណៈតែមួយនិងដែលមានតែវណ្ណៈកម្មករ-កសិករ
28
។
ការបោសសម្អាតក្នុងភូមិភាគបូព៌ា
លោក នង ណេត បានផ្តល់សក្ខីកម្មថា អ្នកដែលមកពីខេត្តព្រៃវែង និង ស្វាយរៀង ក្នុងភូមិភាគបូព៌ា ត្រូវគេចាត់ទុកថាជាខ្មាំង ដែលត្រូវលត់ដំ
29
។ គេហៅអ្នកទាំងនោះថាមនុស្សក្បាលយួនខ្លួនខ្មែរ
30
។ គេដកគាត់ចេញពីសហករណ៍ស្ទឹង ឲ្យទៅរែកដីនៅកន្លែងសាងសង់ផ្លូវរទេះភ្លើងថ្មីនៅត្រពាំងក្រឡឹង និងក្រោយមកនៅស្ទឹងហាវ
31
។
កម្មករទាំងអស់នៅស្ទឹងហាវសុទ្ធតែមកពីភូមិភាគបូព៌ា
32
។ ថ្ងៃមួយ គាត់និងកម្មករផ្សេងទៀតក្នុងកងហារ បានរួមគ្នាចាប់ប្រធានចុងភៅឈ្មោះ ហឿន និងបញ្ជូនគាត់ទៅបន្ទាយទាហាន ដោយសារ ហឿន មិនផ្តល់អាហារពួកគាត់ហូបគ្រប់គ្រាន់
33
។ ប៉ុន្តែ ចុងបញ្ចប់ ពួកគាត់ត្រូវគេព័ទ្ធចាប់ ចង និងធ្វើទារុណកម្មចំនួន ១៣ ថ្ងៃ ដែលក្នុងអំឡុងពេលនោះ គេឲ្យពួកគាត់ហូបតែដំឡូងមួយ ឬពីរដុំប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយពេល
34
។ ក្រោយមកគេយកពួកគាត់ទៅសម្លាប់
35
។
លោក នង ណេត ត្រូវគេវាយនឹងដំបងជាច្រើនដងត្រង់ក្បាល តែគាត់នៅរស់រានមានជីវិត ជាមួយនិងបុរសម្នាក់ទៀតឈ្មោះ កាន
36
។ ពួកគាត់ជួយស្រាយចំណងឲ្យគ្នា ហើយរស់នៅក្នុងរូងភ្នំដែលគេបោះបង់ចោលនៅជិតការដ្ឋានរបស់ខ្លួននោះរយៈពេលជាងមួយខែ
37
។
វីដេអូ
