លោក នុត នូវ
រហ្សនាម: 2-TCW-948
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក នុត នូវ គឺជាមេក្រុមខ្មែរក្រហមនៅភូមិអង្គរនាប ឃុំត្រាំកក់ ស្រុកត្រាំកក់ ពីឆ្នាំ១៩៧០-ឆ្នាំ១៩៧៣
1
។ នៅឆ្នាំ១៩៧៤ គាត់ផ្លាស់ទៅញ៉ែងញ៉ង ហើយទទួលបន្ទុកខាងកំណត់ហេតុ និងឯកសារហិរញ្ញវត្ថុនៅទីនោះ
2
។ បន្ទាប់មក គាត់មានតួនាទីនៅគណៈកម្មាធិការឃុំនៅឃុំលាយបូរ
3
និងជាប្រធានឃុំនៅស្រែរនោង
4
និងនៅអង្គតាសោម
5
។ លោក នុត នូវ ផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងនាមជាសាក្សីនៅក្នុងកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះសំណុំរឿង ០០២/០២ ស្តីពីរចនាសម្ព័ន្ធធ្វើសេចក្តីសម្រេចនៅ ប.ក.ក ការបែងចែកប្រភេទមនុស្ស ការបែងចែកអាហារ និងការបោសសម្អាតអ្នកដែលគេចាត់ទុកថាជាខ្មាំង។
នៅពេលដែលផ្តល់សក្ខីកម្ម លោក នុត នូវ ត្រូវគេសួរដេញដោលជាមួយនឹងភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថា គាត់ដឹកនាំយោធាឃុំនៅញ៉ែងញ៉ង។ គាត់បដិសេធភ័ស្តុតាងនេះ ដោយឆ្លើយថា គាត់ទទួលខុសត្រូវតែខាង សេដ្ឋកិច្ចទេ
6
ប៉ុន្តែ ទទួលស្គាល់ថា ប្រជាជនខ្លាចគាត់ ដោយសារគាត់មានសំឡេងខ្លាំង
7
។
រចនាសម្ព័ន្ធធ្វើសេចក្តីសម្រេច
បញ្ជាចេញពីមជ្ឈិម មកភូមិភាគ ទៅតំបន់ ទៅស្រុក
8
។ ក្នុងនាមជាមេឃុំនៅស្រែរនោង លោក នុត នូវ ចូលរួមអង្គប្រជុំនៅស្រុកត្រាំកក់ និងតំបន់១៣
9
។ ប្រធានតំបន់ ១៣ គឺ តា សោម បន្ទាប់មក តា ប្រាក់ បន្ទាប់មកទៀត តា រ៉ន
10
, តា ទិត្យ និងតា គិត
11
។ លោក នុត នូវ ឮ តា សោម ពិភាក្សាអំពីការបោសសម្អាតខ្មាំង គឺសំដៅលើនរណាដែលប្រឆាំងនឹងរបបខ្មែរក្រហម
12
។
ប៊ុន ស៊ី គឺជាប្រធានឃុំនៅញ៉ែងញង រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៧។ តា ស៊ុន មកជំនួស ប៊ុន ស៊ី
13
។ មាន គឺជាអនុប្រធានឃុំ
14
។
លោក នុត នូវ អះអាងថា សេចក្តីសម្រេចអំពីនរណាត្រូវចាប់ខ្លួន ឬស្លាប់ (“កម្ទេច”) ត្រូវធ្វើឡើងនៅថ្នាក់តំបន់ ឬថ្នាក់ភូមិភាគ
15
។ ថ្នាក់ដឹកនាំឃុំ រៀបចំរបាយការណ៍អំពីមនុស្សដែលបង្ហាញការប្រឆាំងជាមួយនឹងរបបខ្មែរក្រហម ហើយបញ្ជូនរបាយការណ៍ទៅថ្នាក់លើ ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេច
16
។ ឃុំក៏រៀបចំ របាយការណ៍អំពីមនុស្សដែលព្យាយាមរត់គេចចេញពីប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ
17
។ ឃុំរក្សាទុកកំណត់ហេតុ ហើយបញ្ជូនទៅថ្នាក់លើ
18
។ ប្រធានឃុំរក្សាទុកឯកសារពីថ្នាក់លើ
19
។
លោក នុត នូវ ប្រកែកថា គាត់មិនបានរៀបចំរបាយការណ៍បែបនេះដោយខ្លួនគាត់ទេ
20
ប៉ុន្តែ ផ្តល់សក្ខីកម្មថា ឃុំរបស់គាត់រៀបចំអង្គប្រជុំទិតៀន និងស្វ័យទិតៀន
21
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងដកស្រង់ភ័ស្តុតាងរបស់លោក នុត នូវ ដែលបង្ហាញអំពីមនុស្សនៅក្នុងតួនាទីកាន់អំណាច និងរបៀបដែល ប.ក.ក ធ្វើសេចក្តីសម្រេច
22
។
ការមកដល់របស់ប្រជាជនជម្លៀស
លោក នុត នូវ អះអាងថា គាត់ដឹងដំបូងបំផុតអំពីការជម្លៀសប្រជាជនពីក្រុងនៅពេលដែលគាត់ឃើញហ្វូងមនុស្សច្រើននាក់មកដល់កន្លែងគាត់
23
។ គេនាំមកមនុស្សរាប់ពាន់នាក់នៅឆ្នាំ១៩៧៥
24
។ លោក នុត នូវ ផ្តល់សក្ខីកម្មថា ប្រជាជនជម្លៀសខ្លះត្រូវគេបញ្ជូនត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ
25
។ នៅពេលដែលមនុស្សមកដល់ ប្រធានភូមិជួបជាមួយប្រធានឃុំអំពីការធ្វើប្រវត្តិរូបមនុស្សទាំងនោះ
26
។ បន្ទាប់មក ខ្មែរក្រហមរៀបចំធ្វើប្រវត្តិរូប
27
។
ការចាត់ចែងប្រជាជន
នៅពេលដែលខ្មែរក្រហម ចូលគ្រប់គ្រងប្រទេសកម្ពុជានៅឆ្នាំ១៩៧៥ ប្រជាជនត្រូវគេចាត់ចែងជាក្រុម ប្រវាស់ បន្ទាប់មក ទៅជាសហករណ៍
28
។ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៦ មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវតែធ្វើការ ហើយហូបរួម
29
។ នៅចុង ឆ្នាំ១៩៧៧ ឬនៅដើមឆ្នាំ១៩៧៨ ប្រជាជនត្រូវគេបែងចែកទៅជាកងៗ
30
។
ដំបូង ក្រុមប្រវាស់បែងចែកអាហារ ទៅតាមសមត្ថភាពធ្វើការរបស់កម្មករ ដោយកម្មករដែលមានសមត្ថភាពខ្លាំងទទួលបានបាយបន្ថែម
31
។ ប្រជាជនត្រូវបែងចែកជា “ប្រជាជនពេញសិទ្ធិ” ដែលត្រូវចាត់ទុកថាស្មោះត្រង់ជាមួយនឹងខ្មែរក្រហម “ប្រជាជនត្រៀម” សំដៅលើអ្នកដែលមានកូនបញ្ជូនទៅរៀនសូត្រ ឬរស់នៅក្នុងតំបន់ខ្មាំង និងប្រជាជន ១៧ មេសា សំដៅលើអ្នកទីក្រុងដែលគេជម្លៀសទៅឃុំ
32
។ ជួនកាល ប្រជាជន ១៧ មេសា ត្រូវគេហៅថាជា ឈ្លើយសឹក
33
។ ស្មៀនឃុំ រៀបចំបញ្ជីឈ្មោះមនុស្សតាមប្រភេទនីមួយៗ ហើយប្រធានឃុំជាអ្នករក្សាទុកបញ្ជីឈ្មោះ
34
។ ប្រជាជនតាមប្រភេទក្រុមនីមួយៗត្រូវចាត់តាំងឱ្យរស់នៅជាមួយគ្នា
35
។
លោក នុត នូវ ផ្តល់សក្ខីកម្មថា នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៨ ការបែងចែកទាំងអស់នេះ ត្រូវបានលុបបំបាត់
36
។ នៅក្នុងសាលក្រមរបស់ខ្លួន អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងដកស្រង់សក្ខីកម្មរបស់លោក នុត នូវ អំពីការបែងចែកប្រភេទប្រជាជន និងការបែងចែកអាហារហូបរួម
37
។
ស្ថានភាពរស់នៅ
ថ្នាក់ស្រុកចែកឱ្យឃុំនូវរបបស្បៀងអាហារ។ ប្រធានឃុំបែងចែកស្បៀងអាហារទៅកងផ្សេងៗ ហើយ លោក នុត នូវ គ្រប់គ្រងការបែងចែកស្បៀងអាហារ
38
។ ជួនកាល លោក នុត នូវ ទទួលស្បៀងអាហារ ឬ សម្លៀកបំពាក់ពីថ្នាក់ស្រុក
39
ចំណែកឯអង្ករបានមកពីក្រៅប្រទេស
40
។ ខ្វះស្បៀងអាហារ
41
ជាពិសេសនៅឃុំលាយបូរ និងនៅពេលដែលលោក នុត នូវ មកដល់ស្រែរនោង
42
។ មិនមានសាលារៀនត្រឹមត្រូវទេ
43
។
ស្ថានភាពមានការលំបាក ប៉ុន្តែ ប្រជាជនខ្លាចមិនហ៊ានបង្ហាញការប្រឆាំងជាមួយនឹងខ្មែរក្រហមទេ
44
។ មនុស្សជាច្រើននាក់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ជាពិសេសប្រជាជនថ្មីដែលមិនធ្លាប់ធ្វើការនៅវាលស្រែចម្ការ
45
។ លោក នុត នូវ ផ្តល់សក្ខីកម្មថា អ្នកជំងឺទទួលការព្យាបាល
46
ប៉ុន្តែមានថ្នាំតិចតួច និងគ្រូពេទ្យតិចតួច
47
។ អ្នកជំងឺខ្លះស្លាប់
48
។
ការបោសសម្អាត
លោក នុត នូវ ផ្តល់សក្ខីកម្មថា ខ្មែរក្រហមថ្នាក់តំបន់ ណែនាំថ្នាក់ដឹកនាំស្រុក និងឃុំ ថា អ្នកដែលប្រឆាំងនឹងខ្មែរក្រហម គឺជាខ្មាំង
49
។ ពួកខ្មែរក្រហម ត្រូវគេបង្រៀនឱ្យ “មិនងាករេ មិនប្រឆាំង គឺដើរតាម” គោលនយោបាយរបស់បក្ស
50
។ គាត់ពន្យល់ថា បោសសម្អាត មានន័យថា បោសសម្អាតសមាជិកខ្មែរក្រហមដែលមិនស្មោះត្រង់ ហើយសូម្បីតែប្រធានឃុំក៏អាចត្រូវបោសសម្អាតផងដែរ
51
។ អ្នកដែលប្រឆាំងជាមួយនឹងខ្មែរក្រហម នឹងត្រូវចាប់ខ្លួន ហើយជាទូទៅ មិនដែលឃើញទៀតទេនៅក្នុងឃុំ។ គេប្រាប់គាត់ថា អ្នកទាំងនោះត្រូវគេបញ្ជូនទៅ “កសាងខ្លួន”
52
។ លោក នុត នូវ ចាប់អារម្មណ៍ថា អ្នកទាំងនោះត្រូវគេសម្លាប់
53
។ ថ្នាក់ឃុំ និងស្រុក ទទួលរបាយការណ៍អំពីការចាប់ខ្លួន
54
។
លោក នុត នូវ ផ្តល់សក្ខីកម្មថា មានតែអ្នករដ្ឋការ លន់ នល់ “តិចតួច”តែប៉ុណ្ណោះដែលប្រឆាំងជាមួយនឹងខ្មែរក្រហម ហើយត្រូវគេយកទៅ
55
។ នៅពេលដែលត្រូវគេសួរដេញដោលអំពីភ័ស្តុតាងសាក្សីដែលបញ្ជាក់ថា អតីតអ្នករដ្ឋការត្រូវគេប្រមូលដាក់នៅចំប៉ាលើក ហើយត្រូវគេសម្លាប់ លោក នុត នូវ បញ្ជាក់ថាគាត់មិនបានដឹងអំពីរឿងនេះទេ
56
។ នៅពេលដែលគេសួរដេញដោលអំពីភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់អំពីការបោសសម្អាតអ្នករដ្ឋការ លន់ នល់ គាត់បញ្ជាក់ថា អ្នកទាំងនោះមិនត្រូវបានបោសសម្អាតទាំងអស់នៅញ៉ែងញ៉ងទេ
57
។
តួនាទីជាប្រធានឃុំស្រែរនោង
លោក នុត នូវ ខ្លួនឯងគឺជាប្រជាជនប្រភេទទីពីរ ឬហៅថា អ្នកមូលដ្ឋាន ប៉ុន្តែ គេដាក់ឱ្យគាត់ទទួលបន្ទុកខាងឃុំមួយ ដោយសារគាត់មានលទ្ធផលការងារល្អ
58
។ គាត់ត្រូវតែងតាំងជាប្រធានឃុំដោយចៅហ្វាស្រុកឈ្មោះតា គិត, តា សាន គណៈស្រុក និង តា ជឹម
59
។ អនុរបស់គាត់ឈ្មោះ សោម ភៅ
60
។
អ្នកប្រឆាំងត្រូវគេបោសសម្អាតនៅស្រែរនោង មុនពេលគាត់ចូលកាន់តួនាទីជាប្រធានឃុំ
61
។ គាត់បញ្ជាក់ថា តា ឃុន អតីតប្រធានឃុំ ត្រូវគេដកតំណែងដោយសារឃោរឃៅ និងមិនគោរពតាមបញ្ជា
62
។ គាត់អះអាងថា មិនមានការចាប់ខ្លួនទេនៅក្នុងសម័យរបស់គាត់ធ្វើជាប្រធានឃុំ
63
។ នៅពេលដែលគេបង្ហាញជូនគាត់នូវបញ្ជីឈ្មោះមនុស្សបញ្ជូនមកពីស្រែរនោងទៅដាក់គុក នៅ ឆ្នាំ១៩៧៨ គាត់ឆ្លើយថា គាត់មិនបានដឹងអំពីឯកសារទាំងនោះទេ
64
។ គាត់ទទួលស្គាល់ថានៅឆ្នាំ១៩៧៧ មុនពេលគាត់មកដល់ ថ្នាក់ឃុំធ្វើបញ្ជីឈ្មោះជនជាតិវៀតណាម និងកម្ពុជាក្រោមនៅក្នុងឃុំ
65
។
វីដេអូ
