ពេជ្រ ជឹម
រហ្សនាម: TCW-505 - 2-TCW-809
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០១, សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក ពេជ្រ ជឹម ចូលបដិវត្តន៍នៅឆ្នាំ១៩៧០ នៅស្រុកត្រាំកក់ តំបន់ ១៣ ភូមិភាគនិរតី ហើយទទួលបានការតែងតាំងជាអនុប្រធានរណសិរ្សស្រុកនៅឆ្នាំនោះ
1
។ គាត់គឺជាសាច់ញាតិរបស់ តា ម៉ុក លេខាភូមិភាគនិរតី
2
។ គាត់ក្លាយជាសមាជិកពេញសិទ្ធិនៃបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា (“ប.ក.ក”) ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧១
3
ជាសមាជិកគណៈស្រុកត្រាំកក់ ប្រហែលជានៅឆ្នាំ១៩៧៥
4
បន្ទាប់មក ក្លាយជាលេខាស្រុកត្រាំកក់ចាប់តាំងពីពេលពាក់កណ្តាលឆ្នាំ១៩៧៦ រហូតដល់ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៧ ក្រោយមកផ្លាស់ទៅគ្រប់គ្រងចម្ការកៅស៊ូចម្ការ អណ្តូង នៅតំបន់ ៤២ ភូមិភាគកណ្តាល
5
។
លោក ពេជ្រ ជឹម ផ្តល់សក្ខីកម្មនៅក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០១ និងសំណុំរឿង ០០២/០២ ស្តីពីសហករណ៍ត្រាំកក់ និងមន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា តួនាទីរបស់គាត់ បង្ហាញថា គាត់ចូលរួមពាក់ព័ន្ធផ្ទាល់ជាមួយនឹងការគ្រប់គ្រងសហករណ៍ត្រាំកក់
6
ហើយអង្គជំនុំជម្រះ ពឹងផ្អែកលើភ័ស្តុតាងរបស់គាត់ អំពីរចនាសម្ព័ន្ធរដ្ឋបាល និងនយោបាយរបស់ ប.ក.ក អំពីស្រុកត្រាំកក់ និងមន្ទីរ សន្តិសុខក្រាំងតាចាន់ ព្រមទាំងប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនង ការព្រឹត្តិមកលើក្រុមគោលដៅ និងការរៀបការ។
រចនាសម្ព័ន្ធរដ្ឋបាល
ស្រុកត្រាំកក់ ឬគេហៅថា ស្រុក ១០៥ មានទីតាំងនៅតំបន់ ១៣ ដឹកនាំដោយ តា សោម លេខាតំបន់។ ក្រោយមក តា សោម ត្រូវជំនួសដោយ ប្រាក់ ដោយសារតា សោម មានជំងឺប្រហែលជានៅឆ្នាំ១៩៧៧
7
។ មន្ទីរតំបន់ ១៣ ស្ថិតនៅស្រុកត្រាំកក់ ហើយមានសាលារៀនបក្សមួយនៅក្នុងបរិវេណមន្ទីរតំបន់នេះ
8
។ លោកពេជ្រ ជឹម ទទួលបានការតែងតាំងជាអនុរណសិរ្សស្រុក ចំណែកឯ យាយ ខុម (កូនស្រីរបស់ តា ម៉ុក) គឺជាលេខាបក្សស្រុក ដែលស្ថិតនៅក្នុងតួនាទីនេះប្រហែលជារហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៦
9
។ លោក ពេជ្រ ជឹម រៀបរាប់ថា រណសិរ្ស គ្រាន់តែជា “មុខមាត់ជាសាធារណៈ” របស់ចលនាបដិវត្តន៍ ចំណែកឯ បក្ស “នៅពីក្រោយធ្វើការធម្មតា”
10
។
ដោយផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ពេជ្រ ជឹម (ក្នុងចំណោមសក្ខីកម្មផ្សេង) អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា គ្រប់ថ្នាក់នៃឋានានុក្រម គឺ ភូមិភាគ តំបន់ ស្រុក និងសហករណ៍ ត្រូវស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គណៈកម្មាធិការរបស់បក្ស
11
ហើយលេខាគណៈកម្មាធិការនៅថ្នាក់នីមួយៗ ជាទូទៅគឺជាសមាជិកនៃថ្នាក់លើបន្ទាប់ (ឬយ៉ាងហោចណាស់បានចូលរួមអង្គប្រជុំរបស់ថ្នាក់លើបន្ទាប់)
12
។ លេខាតំបន់នៅភូមិភាគនិរតី សុទ្ធតែជាសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការភូមិភាគនិរតី
13
ហើយលេខាបន្តបន្ទាប់នៃស្រុកត្រាំកក់ និងលេខាស្រុកផ្សេងទៀតនៅក្នុងតំបន់ ១៣ សុទ្ធតែជាសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការតំបន់ ១៣
14
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ក៏យល់ឃើញថា លក្ខខណ្ឌសម្រាប់ធ្វើជាសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការតំបន់តាមការរៀបរាប់របស់សាក្សី ពេជ្រ ជឹម រួមមាន លក្ខខណ្ឌតម្រូវជាសមាជិកពេញសិទ្ធិរបស់ ប.ក.ក និងជាកសិករក្រីក្រដែលមានឋានៈវណ្ណៈស្អាតស្អំ ប៉ុន្តែ លក្ខខណ្ឌទាំងនេះមានការបន្ធូរបន្ថយនៅពេលក្រោយមក ដោយហេតុថា សមាជិក ប.ក.ក ជាន់ខ្ពស់មកពីថ្នាក់ស្រុក ត្រូវបញ្ជូនទៅភូមិភាគផ្សេងៗ
15
។
ជីវិតនៅក្នុងសហករណ៍ត្រាំកក់ និងក្រាំងតាចាន់
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើភ័ស្តុតាងលម្អិតរបស់ លោក ពេជ្រ ជឹម អំពីរចនាសម្ព័ន្ធរបស់ស្រុកត្រាំកក់ និងក្រាំងតាចាន់
16
។
លោក ពេជ្រ ជឹម ផ្តល់សក្ខីកម្មថា មានមនុស្សជាង ២៥០.០០០ នាក់ នៅស្រុកត្រាំកក់
17
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា គាត់ស្ថិតនៅក្នុងតួនាទីពិសេសដែលអាចដឹងលម្អិតអំពីស្រុកត្រាំកក់ ប៉ុន្តែ គាត់ប៉ាន់ស្មានលើសជ្រុលអំពីចំនួនមនុស្សទូទៅនៅក្នុងឃុំ និងសហករណ៍នៅស្រុកត្រាំកក់
18
។
គណៈកម្មាធិការស្រុកត្រាំកក់ មានសមាជិក ៥ នាក់នៅពេលណាមួយនោះ ដោយសមាជិកម្នាក់ៗបំពេញមុខងារផ្សេងៗគ្នា
19
។ គណៈកម្មាធិការនេះ ធ្វើរបាយការណ៍ប្រចាំខែទៅតំបន់ អំពីស្ថានភាពការដឹកនាំ ខ្មាំង និងសេដ្ឋកិច្ច ហើយការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាធ្វើឡើងតាមចំណារ និងនិរសារ
20
ចំណែកឯ អង្គប្រជុំរវាងភូមិភាគ និងតំបន់ ត្រូវធ្វើឡើងជារៀងរាល់បីខែ ឬប្រាំមួយខែម្តង ដើម្បីពិភាក្សាអំពីផែនការការងារ
21
។ នៅពេលមួយ តា ម៉ុក មកចូលរួមវគ្គអប់រំនៅថ្នាក់តំបន់
22
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ក៏ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់សាក្សី ពេជ្រ ជឹម ក្នុងនាមជាលេខាស្រុកត្រាំកក់ ដោយសារថា គាត់ទទួល “ទង់ក្រហមកិត្តិយស” ដោយផ្ទាល់ពី តា ម៉ុក នៅក្នុងអំឡុងពេលរៀនសូត្រនៅថ្នាក់តំបន់។ តា ម៉ុក ប្រាប់គាត់ថា “ទង់ជាតិស្មើនឹងមេដាយមាស” ដែលប្រគល់ជូនស្រុកត្រាំកក់ ដែលទទួលបាន “លេខ ១”
23
។ យោងតាមសាក្សី ពេជ្រ ជឹម មានមូលហេតុចំនួនបីដែលទទួលបានរង្វាន់មេដាយនេះ គឺ [ទី១] ស្រុកមានកម្លាំងល្អដែលបានចូលរួមចំណែកដល់ចលនាបដិវត្តន៍ [ទី២] ប្រជាជនភាគច្រើននៅក្នុងស្រុក គឺជាប្រជាជនវណ្ណៈកណ្តាល និងវណ្ណៈទាបជាងនេះ ហើយស្មោះត្រង់ជាមួយនឹងបដិវត្តន៍ និង [ទី៣] ស្រុកត្រាំកក់ គឺជាស្រុកក្រីក្រ ហើយដីមានគុណភាពទាប ប៉ុន្តែ ទិន្នផលបានល្អប្រសើរជាងស្រុកផ្សេងទៀត ដោយបានទិន្នផលពីរដងក្នុងមួយឆ្នាំ
24
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា ទាំង នួន ជា ទាំង ខៀវ សំផន បានចុះទស្សនកិច្ចនៅត្រាំកក់
25
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ក៏ពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់សាក្សី ពេជ្រ ជឹម (ក្នុងចំណោមសក្ខីកម្មផ្សេងទៀត) អំពីស្ថានការណ៍ក្រោយការជម្លៀសក្នុងតួនាទីរបស់គាត់ជាសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការស្រុកទទួលបន្ទុកខាងរៀបចំ និងចាត់ចែងភូមិឱ្យត្រៀមទទួលប្រជាជនជម្លៀស
26
។ រចនាសម្ព័ន្ធសិទ្ធិអំណាចរបស់ ប.ក.ក ត្រូវបានប្រតិបត្តិការយ៉ាងពេញលេញ ក្នុងការទទួលចុះឈ្មោះ និងត្រួតពិនិត្យប្រជាជនជម្លៀសដែលមកដល់ស្រុកត្រាំកក់ ហើយមានការខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីផ្តល់អាហារ និងជម្រកដល់អ្នកមកដល់រាប់ពាន់នាក់
27
។ ប្រជាជនបែងចែកជាកងផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីគ្រប់គ្រងប្រជាជន
28
ហើយដាក់ឱ្យធ្វើការលើគម្រោងប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រធំៗ
29
។ គណៈកម្មាធិការស្រុក តាមដានការផលិតស្រូវនៅតាមឃុំ ហើយយកស្រូវពីឃុំដែលមានទិន្នផលលើសទៅជួយឃុំដែលខ្វះទិន្នផល
30
។ មានរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ
31
។ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល យល់ឃើញថា អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង មិនមានការភាន់ច្រឡំទេដែលធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា ប្រជាជនថ្មី ទទួលបានអាហារតិចជាងប្រជាជនមូលដ្ឋាន
32
។
មិនមានដំណើរការផ្លូវច្បាប់សម្រាប់ការចាប់ខ្លួននៅក្នុងស្រុកទេ
33
។ លោក ពេជ្រ ជឹម អះអាងថា លេខាស្រុក មិនមានសិទ្ធិអំណាចលើការចាប់ខ្លួនទេ ប៉ុន្តែ សារភាពថា ឃុំបញ្ជូនឈ្មោះមកស្រុកដើម្បីធ្វើការចាប់ខ្លួន
34
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា ថ្នាក់ភូមិភាគ និងថ្នាក់តំបន់ នៅតែត្រួតពិនិត្យលើការចាប់ខ្លួននៅស្រុកត្រាំកក់ ប៉ុន្តែថ្នាក់ស្រុកមានឆន្ទានុសិទ្ធិយ៉ាងច្រើនក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងរបាយការណ៍ពីឃុំ រួមមាន ការផ្តល់សិទ្ធិឱ្យចាប់ខ្លួន ផងដែរ
35
។
ដោយផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ពេជ្រ ជឹម (ក្នុងចំណោមសក្ខីកម្មផ្សេងទៀត) អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា មន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាកន្លែងអប់រំ និងជាកន្លែងឃុំខ្លួននៅមុនឆ្នាំ១៩៧៥
36
។ ថ្នាក់ស្រុកត្រាំកក់ ចូលរួមពាក់ព័ន្ធនឹងប្រតិបត្តិការរបស់មន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់
37
ប៉ុន្តែ តំបន់ ១៣ ដើរតួនាទីជាអ្នកត្រួតពិនិត្យ
38
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ក៏យល់ឃើញថា សាក្សី ពេជ្រ ជឹម បានបញ្ជាក់គួរឱ្យទុកចិត្តលើភាពពិតប្រាកដនៃកំណត់ត្រាស្រុកត្រាំកក់យ៉ាងច្រើន
39
ប៉ុន្តែ យល់ឃើញថា សាក្សីស្វះស្វែងកាត់បន្ថយការទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ឱ្យនៅកម្រិតអប្បបរមា ពាក់ព័ន្ធនឹងមន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់ ក្នុងនាមជាលេខាស្រុក
40
។
ការប្រព្រឹត្តិមកលើក្រុមគោលដៅ
លោក ពេជ្រ ជឹម ផ្តល់ភ័ស្តុតាងអំពីការព្រឹត្តិមកលើអតីតទាហានសាធារណរដ្ឋខ្មែរ ពុទ្ធសាសនិក និងជនជាតិវៀតណាម នៅស្រុកត្រាំកក់។
គេប្រមូលផ្តុំជនជាតិវៀតណាម ហើយមានជនជាតិវៀតណាមជាច្រើននាក់ត្រូវបណ្តេញចេញ និង/ឬបាត់ ខ្លួន។ ក្រោយមក បន្ទាប់ពីមានដំណើរការផ្លាស់ប្តូរជនជាតិវៀតណាម ជាមួយនឹងខ្មែរក្រោម ប្រហែលជានៅខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧៦ និងក្រោយខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧ អ្នកដែលត្រូវគេស្គាល់ថាជាជនជាតិវៀតណាម ត្រូវគេដាក់ជាគោលដៅ ហើយសម្លាប់នៅស្រុកត្រាំកក់
41
។ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល យល់ឃើញថា អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង មិនមានការភាន់ច្រឡំទេដែលពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក ពេជ្រ ជឹម ពាក់ព័ន្ធនឹងការនិរទេសជនជាតិវៀតណាម ក្រោយខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ទោះបីជាភ័ស្តុតាងរបស់គាត់មានភាពមិន ស៊ីចង្វាក់គ្នាលើកាលបរិច្ឆេទក៏ដោយ
42
។ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល អង្កេតឃើញថា នៅពេលដែលផ្តល់សេចក្តីលម្អិតអំពីព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ សាក្សី ពេជ្រ ជឹម មានការប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីឱ្យគាត់ឃ្លាតឆ្ងាយពីការចោទប្រកាន់អំពីការសម្លាប់ខ្មែរក្រោមចំនួន ៩០ នាក់
43
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា ក្នុងនាមជាអ្នកតំណាងស្រុកត្រាំកក់ លោក ពេជ្រ ជឹម បានចូលរួមអង្គប្រជុំរៀនសូត្រនៅបុរីកីឡា ជាមួយ នួន ជា ដោយក្នុងនោះគេពិភាក្សាអំពីខ្មាំង (ដូចជា អ្នកនៅសេសសល់ពីអតីតអ្នករដ្ឋការសាធារណរដ្ឋខ្មែរ) ហើយជាទូទៅ លោក ពេជ្រ ជឹម ផ្តល់សក្ខីកម្មយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នអំពីក្រុមគោលដៅជាអតីតអ្នករដ្ឋការសាធារណរដ្ឋខ្មែរ
44
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង មិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាភាពខុសគ្នានៅក្នុងភ័ស្តុតាងរបស់គាត់ថាតើនៅចុងឆ្នាំ១៩៧៥ ឬក៏នៅឆ្នាំ១៩៧៦ ដែលអង្គប្រជុំរៀនសូត្រនៅបុរីកីឡាបានធ្វើឡើង
45
។ ក៏មានការចេញបញ្ជាផ្សេងទៀតផងដែរ ពាក់ព័ន្ធនឹងអតីតអ្នករដ្ឋការសាធារណរដ្ឋខ្មែរ ដែលសាក្សី ពេជ្រ ជឹម យល់ថា បញ្ជាក៏ចេញពីតំបន់ និងចេញពីតា ម៉ុក ផងដែរ។ បទ បញ្ជាទាំងនោះរួមមានការបញ្ជាឱ្យសម្លាប់អតីតអ្នករដ្ឋការសាធារណរដ្ឋខ្មែរនៅពេលមកដល់ស្រុកត្រាំកក់ បន្ទាប់ពីជម្លៀសប្រជាជនរួចភ្លាម (យោងតាមហេតុការណ៍នៅវត្តចំប៉ា)
46
។ នៅពេលមួយទៀត បែរជាថា មានការចេញបញ្ជាកុំឱ្យប៉ះពាល់ដល់អតីតទាហានសាធារណរដ្ឋខ្មែរ រួមមានអ្នកដែលមានឋានៈលើសពីអនុសេនីយ៍ទោ រហូតដល់វរសេនីយ៍ឯក
47
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មបស់លោក ពេជ្រ ជឹម (ក្នុងចំណោមសក្ខីកម្មផ្សេងទៀត) ដែលបញ្ជាក់ថា មានការផ្សព្វផ្សាយបញ្ជាយ៉ាងច្បាស់ពាក់ព័ន្ធនឹងពុទ្ធសាសនិក បន្ទាប់ពីអង្គប្រជុំនៅខែ ឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៥ នៅភ្នំពេញ ហើយបានផ្សព្វផ្សាយបន្តនៅក្នុងអង្គប្រជុំពិសេសមួយរបស់គណៈកម្មាធិការស្រុកត្រាំកក់ មានន័យថា លេខាស្រុក បញ្ជាឱ្យឃុំអនុវត្តការផ្សឹកព្រះសង្ឃ និងការបំផ្លាញព្រះពុទ្ធបដិមា
48
ហើយផ្នែកសំខាន់ៗនៃព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវគេដាក់គោលដៅដើម្បីលុបបំបាត់ចោល
49
។
ការរៀបការដោយបង្ខំ
សាក្សី ពេជ្រ ជឹម ផ្តល់ភ័ស្តុតាងពាក់ព័ន្ធនឹងការរៀបការនៅមុនពេល និងនៅក្នុងអំឡុងពេលរបបខ្មែរក្រហម ព្រមទាំងគោលការណ៍នៃការយល់ព្រមពីសាមីខ្លួនអំពីការរៀបការ
50
។
ដោយផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់សាក្សី ពេជ្រ ជឹម អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា មុនឆ្នាំ១៩៧៥ មានតែ “ការរៀបការតិចតួច”តែប៉ុណ្ណោះ នៅស្រុកត្រាំកក់ហើយបានរៀបចំធ្វើឡើងដោយសម្ងាត់។ គេគិតថា ពិធីរៀបការ អាចប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្តរបស់យុទ្ធជន ហើយអាចរារាំងប្រជាជនមិនឱ្យជឿលើខ្មែរក្រហម ដើម្បីទៅសមរភូមិ
51
។ បន្ទាប់មក ថ្នាក់លើ ចេញបទបញ្ជាអំពីការរៀបការ
52
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើភ័ស្តុតាងរបស់លោក ពេជ្រ ជឹម ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចពាក់ព័ន្ធនឹងការអនុញ្ញាតរបស់អង្គការអំពីការរៀបការ សេចក្តីលម្អិតអំពីការរៀបការដូចបានពិភាក្សារវាងកម្មាភិបាលនៅថ្នាក់តំបន់ និងស្រុក ស្ថិតនៅក្រោមសេចក្តីណែនាំរបស់ភូមិភាគនិរតី
53
ហើយការរៀបការមិនបានធ្វើឡើងតាមប្រពៃណីខ្មែរទេ
54
។ អង្គជំនុំជម្រះយល់ឃើញថា សាក្សី ពេជ្រ ជឹម ស្វះស្វែងកាត់បន្ថយការទទួលខុសត្រូវរបស់គាត់ឱ្យនៅកម្រិតអប្បបរមា នៅពេលដែលគាត់អះអាងថា ឪពុកម្តាយនៅតែចូលរួមពាក់ព័ន្ធក្នុងការរៀបការកូនរបស់ខ្លួន
55
។
អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល យល់ឃើញថា អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង មិនមានការភាន់ច្រឡំទេដែលច្រានចោលភ័ស្តុតាងរបស់អតីតកម្មាភិបាល ដូចជា លោក ពេជ្រ ជឹម ដែលអះអាងថា មានគោលការណ៍អំពីការយល់ព្រមពីសាមីខ្លួនចំពោះការរៀបការ។ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល ធ្វើការកត់សម្គាល់ថា “ការយល់ព្រមដែលគូស្រករបានផ្តល់ទៅឱ្យពួកគេ អាចពុំមែនជាការពិត ហើយមានបំណងចង់កាត់បន្ថយជា អប្បបរមានូវការទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន” ហើយចាត់ទុកថា លោក ពេជ្រ ជឹម មានចំណុចមួយខុសពីករណីនេះ គឺ ដោយសារគាត់បានទទួលស្គាល់ថា “អ្នកដែលស្ទាក់ស្ទើរឆ្លើយតបនៅពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ គឺពុំបានយល់ព្រម ទៅនឹងការររៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍”
56
។
វីដេអូ
