សំរិត មុយ
រហ្សនាម: 2-TCW-883
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក សំរិត មុយ កើតនៅឆ្នាំ ១៩៤៧ នៅភូមិសំបួរមាស ក ឃុំពាមជីកង ស្រុកកងមាស ខេត្តកំពង់ចាម
1
។ ដោយសារភាពក្រីក្រ សាក្សីរូបនេះបានឈប់រៀននៅអាយុ១៥ ឬ ១៦ ឆ្នាំ ទៅធ្វើការនៅចម្ការកៅស៊ូពាមជាំង ជប់។ គាត់បានធ្វើការនៅទីនោះពីឆ្នាំ១៩៦៤ ដល់ឆ្នាំ១៩៧១។ នៅឆ្នាំ១៩៧២ គាត់បានត្រឡប់ទៅភូមិកំណើតរបស់គាត់វិញដោយសារតែការទម្លាក់គ្រាប់បែក
2
។ គាត់ជាឈ្លបភូមិពីឆ្នាំ១៩៧៣ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ -ហើយនៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ១៩៧៦ គាត់ត្រូវបានចាត់តាំងជាឈ្លបឃុំនៅសហករណ៍សាច់សូ
3
។ នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៦ ឬដើមឆ្នាំ ១៩៧៧ សាក្សីត្រូវបានដកចេញពីឈ្លប ហើយត្រូវបានបញ្ជូនទៅភូមិសំបួរមាស ក នៅក្នុងសហករណ៍មួយផ្សេងទៀត
4
។ គាត់បានរស់នៅទីនោះរហូតដល់របបខ្មែរក្រហមដួលរលំ ហើយវៀតណាមចូលមកក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩
5
។ គាត់មានកូន៥នាក់ ហើយបច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិកំណើតក្នុងខេត្តកំពង់ចាម
6
។
លក្ខខណ្ឌក្នុងសហករណ៍
នៅសហករណ៍សាច់សូ គ្រួសារចាមមានចំនួនច្រើនជាងគ្រួសារខ្មែរ
7
។ ទោះបីជាលោក សំរិត មុយ ជាឈ្លបក៏ដោយ ក៏គាត់ត្រូវបានចាត់ឲ្យឃ្វាលគោក្របី និងធ្វើការក្នុងសហករណ៍ជាមួយជនជាតិចាមពេលថ្ងៃ និង យាមនៅក្នុងឃុំនៅពេលយប់
8
។ នៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៦ ឬដើមឆ្នាំ១៩៧៧ សាក្សីត្រូវបានដកចេញពីឈ្លបដោយគ្មានហេតុផល ហើយត្រូវបានបញ្ជូនទៅភូមិសំបួរមាសកក្នុងសហករណ៍មួយ ដោយត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យយាមចម្ការពោត និងភ្ជួរស្រែ
9
។
ការដឹងឮរបស់លោក សំរិត មុយ អំពីការចាប់ខ្លួន និង “ការកម្ទេច” ជនជាតិចាមនៅឆ្នាំ ១៩៧៧
បន្ទាប់ពី“ពួកនិរតី”ខ្មែរក្រហមបានមកដល់ស្រុកកងមាស អ្នកភូមិទាំងអស់ត្រូវបានកោះហៅឱ្យទៅប្រជុំនៅភូមិដំណាក់ស្នាយនៅដើមឆ្នាំ១៩៧៧
10
។ កិច្ចប្រជុំនេះ មានប្រធានបទស្តីពីការគោរពចំពោះអង្គការ និងការ ដោះស្រាយ “ខ្មាំងបង្កប់”
11
។ សាក្សីបាននិយាយថា៖
“អំបោសធំណាស់ បោសអីម៉េចទេ រួចស្តាប់បានតែប៉ុណ្ណឹង រួចខ្ញុំនាំគ្នាមកធ្វើការងារវិញមក។ បន្តបន្ទាប់មក គេអត់ហ៊ានចូលជិតគេ ”
12
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកទៅលើភស្តុតាងនេះ ក្នុងការរកឃើញថា កិច្ចប្រជុំមួយត្រូវបានធ្វើឡើងនៅភូមិដំណាក់ស្នាយនៅដើមឆ្នាំ១៩៧៧ ស្តីពីការគោរពចំពោះអង្គការ និង “ខ្មាំងបង្កប់"
13
។
លោក សំរិត មុយ បានបញ្ជាក់ថា មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំនៅឆ្នាំ១៩៧៧ គាត់បានឃើញការចាប់ខ្លួនជនជាតិចាមទាំងអស់នៅភូមិសាច់សូ
14
។ ការចាប់ខ្លួននេះធ្វើឡើងដោយ “ក្រុមដាវវែង” ជាក្រុមខ្មែរក្រហមដែលកាន់ដាវដើម្បីធ្វើការចាប់ខ្លួន
15
។ សាក្សីរូបនេះ ពេលកំពុងហូបអាហារពេលរសៀល បានឃើញជនជាតិចាមត្រូវបានបណ្តើរពីចម្ងាយទៅកាន់វត្តអូរត្រកួន ដែលត្រូវបានក្រុមនិរតីប្រែក្លាយទៅជាមន្ទីរសន្តិសុខ
16
។ តាម ទស្សនៈរបស់គាត់ ជនជាតិចាមត្រូវបាន “កម្ទេច” នៅវត្តនោះ ពីព្រោះនៅពេលមនុស្សត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅ ពេលថ្ងៃ មានការចាក់មីក្រូនៅពេលយប់ ហើយមនុស្សទាំងនោះមិនដែលត្រឡប់មកវិញទេ
17
។
វីដេអូ
