សយ ណារឿន
រហ្សនាម: 2-TCCP-1068
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី
សាវតារ និងតួនាទី
អ្នកស្រី សយ ណារឿន ត្រូវបានជម្លៀសនៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ពីភូមិស្វាយទាប ក្នុងខេត្តកំពង់ចាម ទៅកាន់ភូមិអូរទឹកត្រជាក់ក្នុងកងចល័តនារីនៅខេត្តកំពង់ចាម ជាកន្លែងដែលគាត់ត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យកាប់ឆ្ការព្រៃ និងបង្ខំឲ្យរៀបការ
1
។ គាត់បានផ្តល់សក្ខីកម្មនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងក្នុងនាមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ អំពីបទពិសោធន៍របស់គាត់ក្នុងនាមជាជនរងគ្រោះជាស្ត្រីដោយការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ ក្នុងអំឡុងរបបខ្មែរក្រហមពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩។
ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ
ថ្ងៃមួយនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ អ្នកស្រី សយ ណារឿន ត្រូវបានគេហៅពីការដ្ឋានឲ្យមកប្រជុំ តែបែរជាត្រូវប្រធានកងប្រាប់ឲ្យស្លៀកសំពត់និងអាវខ្មៅ ដើម្បីរៀបការនៅក្នុងពិធីរៀបការមួយដែលមាន ៦០ គូទៅវិញ
2
។ អ្នកស្រី សយ ណារឿន មិនស្គាល់អនាគតប្តីរបស់គាត់ជាមុនទេ
3
។ គាត់រៀបរាប់អំពីដំណើរការផ្គូផ្គងនោះថាដូច “ចាប់គូគោក្របី”
4
។
កម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម ដែលបានចូលរួមការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់គាត់ មានដូចជា គណៈតំបន់ ប្រធានស្រុក ប្រធានឃុំ និងមេកងជាច្រើនទៀត
5
។ ឪពុកម្តាយរបស់អ្នកស្រី សយ ណារឿន មិនបានដឹងអំពីការរៀបការនេះទេ
6
។
ក្នុងអំឡុងពិធីរៀបការ គូស្រករត្រូវធ្វើការប្តេជ្ញា ដោយថាតាមការណែនាំពីអង្គការ
7
។ ពួកគេត្រូវប្តេជ្ញា “បង្កើតកូនឲ្យបានច្រើនដើម្បីបំពេញតាមគោលដៅរបស់អង្គការ”
8
។
បន្ទាប់មក ឈ្លបបាននាំគាត់និងប្តីទៅកន្លែងស្នាក់នៅមួយ ដែលបានសង់សម្រាប់ប្តីប្រពន្ធដែលទើបរៀបការថ្មីថ្មោងស្នាក់នៅ
9
។ នៅយប់ថ្ងៃរៀបការនោះ អ្នកស្រី សយ ណារឿន បានឃើញឈ្លបពីរនាក់យកប្តីប្រពន្ធពីរគូចេញទៅ ហើយគាត់សន្និដ្ឋានថាប្តីប្រពន្ធទាំងពីរគូនោះមិនចុះសម្រុងគ្នា
10
។ ក្រោយពីឃើញបែបនេះ គាត់ភ័យឡើងញ័រខ្លួន ហើយគាត់ត្រូវប្រគល់ខ្លួនប្រាណឲ្យប្តីគាត់ ដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់អង្គការ
11
។
អ្នកស្រី សយ ណារឿន បាននៅជាមួយប្តីគាត់បីថ្ងៃក្រោយរៀបការហើយ ហើយពួកគាត់ត្រូវត្រឡប់ទៅកងរៀងខ្លួនវិញ
12
។ រៀងរាល់មួយសប្តាហ៍ម្តង គេអនុញ្ញាតឲ្យពួកគាត់ជួបគ្នា និងគេងជាមួយគ្នាមួយយប់
13
។ ប្រសិនបើគាត់មិនព្រមរួមដំណេកជាមួយប្តីទេនោះ គាត់នឹងប្រឈមនឹងការយកទៅសម្លាប់
14
។
ជាលទ្ធផលនៃការរួមដំណេកនេះ អ្នកស្រី សយ ណារឿន មានផ្ទៃពោះ តែនៅតែត្រូវធ្វើការ និងមិនទទួលបានអាហារគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយជាលទ្ធផលគាត់ធ្លាក់ខ្លួនស្គមស្គាំង
15
។ ក្រោយមកគាត់បាត់បង់ទារកនោះ ដោយសារគាត់កើតជំងឺគ្រុនចាញ់ និងមិនមានថ្នាំព្យាបាល
16
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់អ្នកស្រី សយ ណារឿន ក្នុងចំណោមភ័ស្តុតាងផ្សេងទៀត ក្នុងការសន្និដ្ឋានថា៖ (i) ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវបានរៀបចំឡើងពេញមួយរបបខ្មែរក្រហមទាំងមូល
17
(ii) គូស្រករត្រូវប្តេជ្ញាបង្កើតកូនជូនអង្គការដើម្បីបង្កើនចំនួនប្រជាជន
18
(iii) អវត្តមានឪពុក ម្តាយ និងសមាជិកគ្រួសារបានប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្តរបស់ជនរងគ្រោះជាច្រើន
19
និង (iv) ការបាត់បង់ព្រហ្មចារីនៅដក់ក្នុងចិត្តរបស់ជនរងគ្រោះជាច្រើននាក់
20
។
ខៀវ សំផន បានលើកឡើងនូវការជំទាស់មួយចំនួនទៅនឹងភ័ស្តុតាងដែលអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើ ឬបានមើលរំលង នៅក្នុងសំអាងហេតុរបស់ខ្លួនស្តីពីផលប៉ះពាល់នៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ
21
។ នៅក្នុងសារណាបណ្តឹងសាទុក្ខរបស់ខ្លួន ខៀវ សំផន បានតវ៉ាថា អ្នកស្រី សយ ណារឿន មិនបានបញ្ជាក់ពីការឈឺចាប់ដែលបានជួបប្រទះថាបណ្តាលមកពីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់គាត់នោះទេ
22
។
អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលបានបដិសេធទឡ្ហីករណ៍ទាំងនេះ ដោយសន្និដ្ឋានថា ភ័ស្តុតាងរបស់អ្នកស្រី សយ ណារឿន អំពីការបាត់បង់ព្រហ្មចារី និងសារៈសំខាន់នៃក្តីស្រឡាញ់សម្រាប់ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ បង្ហាញពីការខ្វះចន្លោះនៃអំណះអំណាងរបស់ ខៀវ សំផន ដែលថា ពុំមានការទទួលរងព្យនកម្មដែលបណ្តាលមកពីការរៀបការដោយបង្ខំ
23
។
សេចក្តីថ្លែងទុក្ខ
វីដេអូ
