លោក ស៊ាន ស៊ង់
រហ្សនាម: 2-TCW-868
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
សាវតារ និងតួនាទី
លោក ស៊ាន ស៊ង់
1
ធ្វើការនៅក្នុងកងចល័តប្រមូលផលស្រូវ
2
នៅភូមិយាង ឃុំសង្វើយ ខេត្តសៀមរាប
3
។ គាត់បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងនាមជាសាក្សីក្នុងកិច្ចដំណើរការនិតិវិធីជំនុំជម្រះ ក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ និងបានផ្តល់សក្ខីកម្មគន្លឹះអំពីការសម្លាប់រង្គាលប្រជាជនវៀតណាម នៅវត្តខ្សាច់ រួមជាមួយនឹងសាក្សី អ៊ុំ ស៊ន់ និង អ៊ី វុន។ ភ័ស្តុតាងរបស់គាត់ត្រូវបានអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងប្រើគាំទ្រការសន្និដ្ឋានរបស់ខ្លួនថា អំពើប្រល័យពូជសាសន៍បានប្រព្រឹត្តឡើងប្រឆាំងនឹងប្រជាជនវៀតណាម។
ការសម្លាប់ជនស៊ីវិលវៀតណាមទ្រង់ទ្រាយធំនៅវត្តខ្សាច់
សាក្សីផ្តល់ព័ត៌មានលម្អិតអំពីការសម្លាប់រង្គាលប្រជាជនវៀតណាមនៅវត្តខ្សាច់ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៨។ វត្តនោះត្រូវបានប្រើជាកន្លែងដាក់កម្មករ ដែលមកស្នាក់នៅទីនោះបណ្តោះអាសន្នប្រហែលពីរសប្តាហ៍ មុនពេលចាកចេញ
4
។ លោក ស៊ាន ស៊ន់ រស់នៅខាងក្រៅរបងវត្ត
5
។
ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៨ ក្នុងអំឡុងពេលប្រមូលផលស្រូវ គាត់បានឃើញគេសម្លាប់ប្រជាជនវៀតណាមទម្លាក់ចូលក្នុងរណ្តៅ
6
។ គាត់មិនបានឃើញការចាប់ខ្លួន ប្រជាជនវៀណាមណាម្នាក់ទេ ប៉ុន្តែបានឃើញថាជនជាតិវៀតណាមទាំងនោះត្រូវបានគេដាក់ក្នុងសាលាវត្តរួចទៅហើយ
7
។ ម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សក្នុងកងរបស់គាត់ឈ្មោះ នារី ចាន់ថា ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលគេចាប់ខ្លួននោះ
8
។ នារី ចាន់ថា ដំបូងបានប្រាប់គ្រប់គ្នានៅក្នុងកងចល័តថា គេផ្ទេរគាត់ទៅរៀនដេរនៅភ្នំពេញ
9
។
លោក ស៊ាន ស៊ង់ បានឮថា ប្រជាជនទាំងអស់ដែលគេយកមកវត្តនោះជាជនជាតិវៀតណាម
10
ហើយក្រោយពេលមកដល់ អ្នកទាំងនោះត្រូវបានសម្លាប់នៅយប់នោះតែម្តង
11
។ គាត់បានឃើញការសម្លាប់ នៅពេលគាត់កំពុងដើរត្រឡប់មកពីកងចល័តរបស់គាត់វិញ
12
។ នៅជិតវត្តនោះគាត់បានឮសំឡេងចេញមកពីខាងក្នុង ហើយគាត់បានលួចមើលអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅខាងក្នុងវត្តនោះ
13
។ គាត់ឃើញគេបណ្តើរមនុស្សចេញពីហោត្រៃនៅកណ្តាលវត្ត
14
។ គាត់ដឹងថាវាមានគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការចូលទៅឲ្យជិត ដូច្នេះគាត់ពួនក្នុងរណ្តៅ ហើយលបចូលទៅក្នុងវត្តដោយប្រុងប្រយ័ត្ន
15
។ គាត់បានមើលហេតុការណ៍នោះឃើញយ៉ាងច្បាស់ប្រហែលកន្លះម៉ោង ហើយបន្ទាប់មកគាត់ក៏ចាកចេញទៅ
16
។ គាត់បានឃើញទាហានប្រហែល ១០ ទៅ ១២ នាក់ អមដំណើរជនរងគ្រោះទៅកន្លែងសម្លាប់
17
។ គាត់បានមើលឃើញ និងស្តាប់ឮការសម្លាប់នោះបានយ៉ាងច្បាស់ ពីព្រោះទាហានបានអុជចង្កៀងម៉ាំងសុង
18
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានទទួលយកភ័ស្តុតាងរបស់គាត់ដែលថា ពេជ្ឈឃាតគឺជាទាហាន ដោយសារពួកគេសុទ្ធតែប្រដាប់អាវុធប្រភេទ អាកា-៤៧ ហើយមានតែទាហានក្នុងរបបនោះតែប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចកាន់កាំភ្លើងបាន
19
។ សាក្សីបានឮទាហានសួរជនរងគ្រោះថាតើ ពួកគេជាជនជាតិចិន ឬជាវៀតណាម
20
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានរំលឹកអំពីសក្ខីកម្មនេះ និងបានសន្និដ្ឋានថា អ្នកដែលត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណថាជាជនជាតិវៀតណាមត្រូវបានសម្លាប់នៅរណ្តៅនោះ
21
។
លោក ស៊ាន ស៊ន់ ក៏បានឃើញកុមារត្រូវគេសម្លាប់ផងដែរ
22
។ ទាហានផឹកស្រាខណៈពេលធ្វើការសម្លាប់
23
។ ជនរងគ្រោះមិនត្រូវបានចងទេ ខណៈពេលគេបណ្តើរទៅកាន់ទីតាំងសម្លាប់
24
ហើយអ្នកទោសខ្លះត្រូវគេដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញ
25
។ គាត់បានឃើញថាមនុស្សត្រូវគេសម្លាប់ដោយប្រើដំបងឫស្សីប្រវែងប្រហែល ១០ សង់ទីម៉ែត្រ
26
។ កុមារដែលមកដល់កន្លែងសម្លាប់ត្រូវគេសម្លាប់ ឬបោះទៅលើឲ្យធ្លាក់ចូលទៅក្នុងរណ្តៅ
27
។
សាក្សីបានឃើញជាពិសេសការសម្លាប់ស្ត្រីជនជាតិវៀតណាមម្នាក់ឈ្មោះ នារី ចាន់ថា។ នាងគឺជាជនជាតិវៀតណាមម្នាក់គត់មកពីភូមិយាង ដែលត្រូវបានយកទៅកាន់វត្តខ្សាច់
28
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានទទួលយកភ័ស្តុតាងនេះ នៅពេលសន្និដ្ឋានថា នាងត្រូវបានគេហៅឲ្យទៅរៀនសូត្រ ហើយបន្ទាប់មកត្រូវគេយកទៅសម្លាប់នៅវត្តខ្សាច់
29
។
“ពេលគេបណ្តើរចេញមក គេហៅឈ្មោះ ឈ្មោះ ចាន់ថា។ ខ្ញុំក៏តាមមើលឃើញទៅដល់រណ្តៅសម្លាប់។ គេក៏អត់ទាន់សម្លាប់ គេយកចេញពីរណ្តៅនោះចម្ងាយប្រហែលជា ១០ ម៉ែត្រ ក៏គេហ្នឹងធ្វើទារុណកម្មលើកជើងសងខាងពាក់លើក្បាល ដើម្បីវះយកប្រម៉ាត់ទៅដាក់ក្នុងឪទឹនស្រាចែកគ្នាផឹក
30
។
ក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោងដែលគាត់បានឃើញការសម្លាប់នោះ គាត់ជឿថាចំនួនមនុស្សដែលត្រូវបានសម្លាប់មានចន្លោះពី ៦០ ទៅ ៨០ នាក់
31
។ គាត់ប៉ាន់ប្រមាណថា ចំនួនសរុបនៃអ្នកដែលគេឃុំនៅក្នុងហោត្រៃមានចំនួនចន្លោះពី ៣០០ ទៅ ៤០០ នាក់
32
។ អង្គជំនុំជម្រះបានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់សាក្សីបីនាក់គឺ ស៊ាន ស៊ង់, អ៊ុំ ស៊ន់ និង អ៊ី វុន ក្នុងការសន្និដ្ឋានថា ការសម្លាប់ជនជាតិវៀតណាមទ្រង់ទ្រាយធំបានកើតឡើងនៅវត្តខ្សាច់ នៅក្នុងភូមិយាង នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៨
33
។ អង្គជំនុំជម្រះបានកត់សម្គាល់ថា ទោះបីជាភ័ស្តុតាងដែលបានបង្ហាញមិនអនុញ្ញាតឲ្យខ្លួនកំណត់ចំនួនជនរងគ្រោះពិតប្រាកដក៏ដោយ ក៏អង្គជំនុំជម្រះជឿជាក់ហួសពីវិមតិសង្ស័យថា យ៉ាងហោចណាស់ជនស៊ីវិលវៀតណាមចំនួនពី ១០ ទៅ ២០ នាក់ ត្រូវបានសម្លាប់
34
។
ដោយផ្អែកលើភ័ស្តុតាងរបស់លោក ស៊ាន ស៊ន់ រួមជាមួយនឹងភ័ស្តុតាងគាំទ្រពីសាក្សីពីរនាក់ផ្សេងទៀត
35
អង្គជំនុំជម្រះយល់ឃើញថានៅចុងឆ្នាំ១៩៧៨៖
“ជនជាតិវៀតណាមទាំងអស់ដែលរស់នៅក្នុងនិងជុំវិញភូមិយាង ស្រុកជីក្រែង (តំបន់ ១០៦) ខេត្តសៀមរាប ត្រូវបាននាំយកទៅនិងសម្លាប់ក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំនៅវត្តខ្សាច់ ដោយសារតែជាតិពន្ធុរបស់ពួកគេ និងតាមបញ្ជាពីថ្នាក់លើ”
36
។
អង្គជំនុំជម្រះបានបន្ថែមថា ភ័ស្តុតាងនេះមានភាពស៊ីចង្វាក់គ្នាជាមួយនឹងការសន្និដ្ឋានរបស់ខ្លួនដែលថា ប.ក.ក “បានកំណត់គោលដៅទាំងនៅផ្ទៃក្នុង ក៏ដូចជា ជាសាធារណៈ ទៅលើប្រជាជនវៀតណាម ថាជាក្រុមមួយ តាមរយៈឯកសារនិងសុន្ទរកថាដែលនៅសេសសល់នាសម័យនោះ និងបានអំពាវនាវយ៉ាងទូលំទូលាយចាប់ពីខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧ មក ដើម្បីឲ្យកម្ទេចពួកគេចោល”
37
។
វីដេអូ
