ខាងក្រោមនេះគឺជាសំណួរ-ចម្លើយ ទាក់ទង នឹង សវនាការ ស្តីពី បញ្ហាកាយ សម្បទា របស់ជនជាប់ចោទក្នុង
សំណុំរឿង ០០២ ក្នុងការចូលរួមសវនាការ។ សវនាការត្រូវបានអង្គជំនុំជម្រះ សាលាដំបូងកំណត់កាល
បរិច្ឆេទបើកសវនាការពីថ្ងៃទី២៩ ដល់ថ្ងៃទី៣១ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០១១។
តើ “សមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតីរបស់ជនជាប់ចោទក្នុងការចូលរួមជំនុំជម្រះ” មានន័យថាដូចម្តេច?
“សមត្ថភាពខាងកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីរបស់ជនជាប់ចោទក្នុងការចូលរួមជំនុំជម្រះ” គឺជាគោលការណ៍ទូទៅមួយដែលជនជាប់ចោទណាម្នាក់អាចត្រូវយកមកជំនុំជម្រះបាន លុះត្រាតែជនជាប់ចោទរូបនោះមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីធួនល្មម ក្នុងការអនុវត្តសិទ្ធិរបស់ខ្លួននៅក្នុងតុលាការ។ គោលការណ៍នេះរួមមាន សមត្ថភាពក្នុងការយល់ដឹងអំពីបទចោទប្រកាន់មកលើខ្លួន ការយល់ដឹងអំពីមូលហេតុ និងបច្ច័យនៃដំណើរការនីតិវិធី ការយល់ដឹងអំពីភ័ស្តុតាង បានលម្អិត និងសមត្ថភាពក្នុងការបង្គាប់ទៅមេធាវីរបស់ខ្លួន និងការផ្តល់សក្ខីកម្ម។
ហេតុអ្វីបានជាអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងចាំបាច់ត្រូវធ្វើការវាយតម្លៃទៅលើជនជាប់ចោទមួយចំនួនទាក់ទងនឹងសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតី សម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ ?
មាត្រា ៣២ នៃវិធានផ្ទៃក្នុងនៃ អ.វ.ត.ក បានកំណត់ថា សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត អង្គបុរេជំនុំជម្រះ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ឬអង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល អាចបង្គាប់ឲ្យមានការពិនិត្យ វេជ្ជសាស្ត្រ វិកលចរិកនិងចិត្តសាស្ត្ររបស់ជនជាប់ចោទណាម្នាក់ ដោយអ្នកជំនាញ ដើម្បីកំណត់ថា តើជនជាប់ចោទនោះមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតីធួនល្មមសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះបានដែរឬយ៉ាងណា។
អៀង សារី, អៀង ធិរិទ្ធ និង នួន ជា បានស្នើសុំឲ្យមានការវាយតម្លៃទៅលើស្ថានភាពកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតីរបស់ពួកគាត់សម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានចាត់តាំងលោកសាស្រ្តាចារ្យ ចន ខេមបែល (John Campbell) មកពីប្រទេសនូវែលហ្សេឡង់ ឲ្យធ្វើការវាយតម្លៃវេជ្ជសាស្ត្រ។ នៅក្នុងផ្នែកមួយនៃការវាយតម្លៃរបស់គាត់លើជនជាប់ចោទទាំង ៣រូប លោកសាស្រ្តាចារ្យ ខេមបែល ត្រូវបានតុលាការស្នើសុំឲ្យពិនិត្យលើរបាយការណ៍ និង តេស្តវេជ្ជសាស្រ្ត ជាច្រើនដែលមានកន្លងមក និងធ្វើតេស្ត និងពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ និងវេជ្ជបណ្ឌិតដែលធ្លាប់ពិនិត្យ និងព្យាបាលជនជាប់ចោទពីពេលមុនៗមក។ នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់លោក Campbell ដែលបានដាក់ជូនអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានបញ្ជាក់ថា ការវាយតម្លែបន្ថែមពីអ្នកជំនាញ ទៅលើស្ថានភាពកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មាតីរបស់អៀង ធីរិទ្ធ គឺជាការចាំបាច់។ លោក Campbell មិនបានធ្វើអនុសាសន៍អ្វីផ្សេងដើម្បីវាយតម្លៃបន្ថែមលើ អៀង សារី ឬ នួន ជា នោះទេ។
នួន ជា និង អៀង ធីរិទ្ធ នៅតែបន្តអះអាងថា ពួកគាត់ពុំមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីធួនល្មម សម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះបានទេ។
តើនរណាជាអ្នកសម្រេចថា តើជនជាប់ចោទណាម្នាក់មានកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មាតីធួនល្មម
សម្រាប់ចូលរួមការជំនុំជម្រះ ? អ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្ត ឬក៏ ចៅក្រម?
សេចក្តីសម្រេចអំពីសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មាតីសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ គឺជាសេចក្តីសម្រេចតុលាការដែលត្រូវសម្រេចដោយចៅក្រម។ ចៅក្រមត្រូវធ្វើការវាយតម្លៃតាមផ្លូវច្បាប់ទៅលើលទ្ធផលដែលរកឃើញដោយអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្ត មុននឹងសម្រេចថា តើជនជាប់រូបនោះ មានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មាតីធួនល្មមសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះបាន ដែរឬយ៉ាងណានោះ។
តើអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងនឹងត្រូវចេញសេចក្តីសម្រេច អំពីសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មាតី របស់ជនជាប់ចោទនៅក្នុងអំឡុងពេល សវនាការថ្ងៃទី ២៩-៣១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១១នេះ ឬ យ៉ាងណា?
ទេ។ សវនាការនេះត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីបើកឲ្យមានការសួរដេញដោលរវាងអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រ និងរបស់មេធាវីការពារក្តីឲ្យ អៀង ធីរិទ្ធ និង នួន ជា, សហព្រះរាជអាជ្ញា និងសហមេធាវីនាំមុខតំណាងដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ទាក់ទងនឹងរបាយការណ៍ របស់អ្នកជំនាញលោកសាស្រ្តាចារ្យ Campbell ពាក់ព័ន្ធជនជាប់ចោទ នួន ជា និង អៀង ធិរិទ្ធប៉ុណ្ណោះ។
នាពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងនឹងចាត់តាំងអ្នកជំនាញផ្នែកវិកលវិទ្យាដើម្បីវាយ តម្លៃលើជនជាប់ចោទបន្ថែមទៀត។ សេចក្តីសម្រេចអំពីសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតី របស់ជនជាប់ចោទសម្រាប់ការចូលរួមជំនុំជម្រះនឹងមិនអាចធ្វើមុន ឬ នៅក្រោយពេលការវាយតម្លៃទាំងអស់នោះបានបញ្ចប់នោះបានទេ។
ប្រសិនបើជនជាប់ចោទត្រូវបានរកឃើញថា មិនមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីអាច
ចូលរួមការជំនុំជម្រះបាន តើនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើង?
វាអាស្រ័យទៅលើស្ថានភាពនៃបុគ្គលម្នាក់ៗដូចជា តើស្ថានភាពនៃកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីជា ស្ថានភាពបណ្តោះអាសន្ន ឬជានិរន្ត។ លទ្ធផលច្បាស់លាស់គឺវាអាស្រ័យទៅលើការសម្រេចរបស់អង្គជំនុំជម្រះ សាលាដំបូង ដែលផ្អែកលើបទបញ្ញត្តិច្បាប់និងការអនុវត្ត តាមច្បាប់ជាតិ និងអន្តរជាតិប៉ុណ្ណោះ។
ប្រសិនបើជនជាប់ចោទត្រូវបានរកឃើញថា មិនមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីធួនល្មមសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ តើសេចក្តីសម្រេចនោះអាចត្រូវ ប្តឹងសាទុក្ខបានដែរឬទេ?
ប្រសិនបើសេចក្តីសម្រេចរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងទាក់ទងនឹងសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតី របស់ជនជាប់ចោទមានអានុភាពបញ្ចប់កិច្ចដំណើរការនីតិវិធី សេចក្តីសម្រេចនោះអាចត្រូវប្តឹងសាទុក្ខទៅអង្គជំនុំជម្រះ តុលាការកំពូលបាន។
សេចក្តីអះអាង
ព័ត៌មាននេះត្រូវបានរៀបចំដោយផ្នែកកិច្ចការសាធារណៈនៃ អ.វ.ត.ក ក្នុងគោលបំណងចែករំលែកដល់
សាធារណជននូវចំណេះដឹងជាមូលដ្ឋានស្តីអំពីដំណើរការក្តី។ នេះពុំមែនជាឯកសារផ្លូវការទេហើយពុំ មានព័ត៌មានណាមួយនៅទីនេះមានគោលបំណងបដិសេធការរកឃើញណាមួយ ឬសេចក្តី សន្និដ្ឋានណា
មួយរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ឬអង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល ឡើយ។
សំណុំរឿង ០០២ ក្នុងការចូលរួមសវនាការ។ សវនាការត្រូវបានអង្គជំនុំជម្រះ សាលាដំបូងកំណត់កាល
បរិច្ឆេទបើកសវនាការពីថ្ងៃទី២៩ ដល់ថ្ងៃទី៣១ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០១១។
តើ “សមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតីរបស់ជនជាប់ចោទក្នុងការចូលរួមជំនុំជម្រះ” មានន័យថាដូចម្តេច?
“សមត្ថភាពខាងកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីរបស់ជនជាប់ចោទក្នុងការចូលរួមជំនុំជម្រះ” គឺជាគោលការណ៍ទូទៅមួយដែលជនជាប់ចោទណាម្នាក់អាចត្រូវយកមកជំនុំជម្រះបាន លុះត្រាតែជនជាប់ចោទរូបនោះមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីធួនល្មម ក្នុងការអនុវត្តសិទ្ធិរបស់ខ្លួននៅក្នុងតុលាការ។ គោលការណ៍នេះរួមមាន សមត្ថភាពក្នុងការយល់ដឹងអំពីបទចោទប្រកាន់មកលើខ្លួន ការយល់ដឹងអំពីមូលហេតុ និងបច្ច័យនៃដំណើរការនីតិវិធី ការយល់ដឹងអំពីភ័ស្តុតាង បានលម្អិត និងសមត្ថភាពក្នុងការបង្គាប់ទៅមេធាវីរបស់ខ្លួន និងការផ្តល់សក្ខីកម្ម។
ហេតុអ្វីបានជាអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងចាំបាច់ត្រូវធ្វើការវាយតម្លៃទៅលើជនជាប់ចោទមួយចំនួនទាក់ទងនឹងសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតី សម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ ?
មាត្រា ៣២ នៃវិធានផ្ទៃក្នុងនៃ អ.វ.ត.ក បានកំណត់ថា សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត អង្គបុរេជំនុំជម្រះ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ឬអង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល អាចបង្គាប់ឲ្យមានការពិនិត្យ វេជ្ជសាស្ត្រ វិកលចរិកនិងចិត្តសាស្ត្ររបស់ជនជាប់ចោទណាម្នាក់ ដោយអ្នកជំនាញ ដើម្បីកំណត់ថា តើជនជាប់ចោទនោះមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតីធួនល្មមសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះបានដែរឬយ៉ាងណា។
អៀង សារី, អៀង ធិរិទ្ធ និង នួន ជា បានស្នើសុំឲ្យមានការវាយតម្លៃទៅលើស្ថានភាពកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតីរបស់ពួកគាត់សម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានចាត់តាំងលោកសាស្រ្តាចារ្យ ចន ខេមបែល (John Campbell) មកពីប្រទេសនូវែលហ្សេឡង់ ឲ្យធ្វើការវាយតម្លៃវេជ្ជសាស្ត្រ។ នៅក្នុងផ្នែកមួយនៃការវាយតម្លៃរបស់គាត់លើជនជាប់ចោទទាំង ៣រូប លោកសាស្រ្តាចារ្យ ខេមបែល ត្រូវបានតុលាការស្នើសុំឲ្យពិនិត្យលើរបាយការណ៍ និង តេស្តវេជ្ជសាស្រ្ត ជាច្រើនដែលមានកន្លងមក និងធ្វើតេស្ត និងពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ និងវេជ្ជបណ្ឌិតដែលធ្លាប់ពិនិត្យ និងព្យាបាលជនជាប់ចោទពីពេលមុនៗមក។ នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់លោក Campbell ដែលបានដាក់ជូនអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានបញ្ជាក់ថា ការវាយតម្លែបន្ថែមពីអ្នកជំនាញ ទៅលើស្ថានភាពកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មាតីរបស់អៀង ធីរិទ្ធ គឺជាការចាំបាច់។ លោក Campbell មិនបានធ្វើអនុសាសន៍អ្វីផ្សេងដើម្បីវាយតម្លៃបន្ថែមលើ អៀង សារី ឬ នួន ជា នោះទេ។
នួន ជា និង អៀង ធីរិទ្ធ នៅតែបន្តអះអាងថា ពួកគាត់ពុំមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីធួនល្មម សម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះបានទេ។
តើនរណាជាអ្នកសម្រេចថា តើជនជាប់ចោទណាម្នាក់មានកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មាតីធួនល្មម
សម្រាប់ចូលរួមការជំនុំជម្រះ ? អ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្ត ឬក៏ ចៅក្រម?
សេចក្តីសម្រេចអំពីសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មាតីសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ គឺជាសេចក្តីសម្រេចតុលាការដែលត្រូវសម្រេចដោយចៅក្រម។ ចៅក្រមត្រូវធ្វើការវាយតម្លៃតាមផ្លូវច្បាប់ទៅលើលទ្ធផលដែលរកឃើញដោយអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្ត មុននឹងសម្រេចថា តើជនជាប់រូបនោះ មានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មាតីធួនល្មមសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះបាន ដែរឬយ៉ាងណានោះ។
តើអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងនឹងត្រូវចេញសេចក្តីសម្រេច អំពីសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មាតី របស់ជនជាប់ចោទនៅក្នុងអំឡុងពេល សវនាការថ្ងៃទី ២៩-៣១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១១នេះ ឬ យ៉ាងណា?
ទេ។ សវនាការនេះត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីបើកឲ្យមានការសួរដេញដោលរវាងអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រ និងរបស់មេធាវីការពារក្តីឲ្យ អៀង ធីរិទ្ធ និង នួន ជា, សហព្រះរាជអាជ្ញា និងសហមេធាវីនាំមុខតំណាងដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ទាក់ទងនឹងរបាយការណ៍ របស់អ្នកជំនាញលោកសាស្រ្តាចារ្យ Campbell ពាក់ព័ន្ធជនជាប់ចោទ នួន ជា និង អៀង ធិរិទ្ធប៉ុណ្ណោះ។
នាពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងនឹងចាត់តាំងអ្នកជំនាញផ្នែកវិកលវិទ្យាដើម្បីវាយ តម្លៃលើជនជាប់ចោទបន្ថែមទៀត។ សេចក្តីសម្រេចអំពីសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតី របស់ជនជាប់ចោទសម្រាប់ការចូលរួមជំនុំជម្រះនឹងមិនអាចធ្វើមុន ឬ នៅក្រោយពេលការវាយតម្លៃទាំងអស់នោះបានបញ្ចប់នោះបានទេ។
ប្រសិនបើជនជាប់ចោទត្រូវបានរកឃើញថា មិនមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីអាច
ចូលរួមការជំនុំជម្រះបាន តើនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើង?
វាអាស្រ័យទៅលើស្ថានភាពនៃបុគ្គលម្នាក់ៗដូចជា តើស្ថានភាពនៃកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីជា ស្ថានភាពបណ្តោះអាសន្ន ឬជានិរន្ត។ លទ្ធផលច្បាស់លាស់គឺវាអាស្រ័យទៅលើការសម្រេចរបស់អង្គជំនុំជម្រះ សាលាដំបូង ដែលផ្អែកលើបទបញ្ញត្តិច្បាប់និងការអនុវត្ត តាមច្បាប់ជាតិ និងអន្តរជាតិប៉ុណ្ណោះ។
ប្រសិនបើជនជាប់ចោទត្រូវបានរកឃើញថា មិនមានសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និងបញ្ញាស្មារតីធួនល្មមសម្រាប់ការចូលរួមការជំនុំជម្រះ តើសេចក្តីសម្រេចនោះអាចត្រូវ ប្តឹងសាទុក្ខបានដែរឬទេ?
ប្រសិនបើសេចក្តីសម្រេចរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងទាក់ទងនឹងសមត្ថភាពខាងកាយសម្បទា និង បញ្ញាស្មារតី របស់ជនជាប់ចោទមានអានុភាពបញ្ចប់កិច្ចដំណើរការនីតិវិធី សេចក្តីសម្រេចនោះអាចត្រូវប្តឹងសាទុក្ខទៅអង្គជំនុំជម្រះ តុលាការកំពូលបាន។
សេចក្តីអះអាង
ព័ត៌មាននេះត្រូវបានរៀបចំដោយផ្នែកកិច្ចការសាធារណៈនៃ អ.វ.ត.ក ក្នុងគោលបំណងចែករំលែកដល់
សាធារណជននូវចំណេះដឹងជាមូលដ្ឋានស្តីអំពីដំណើរការក្តី។ នេះពុំមែនជាឯកសារផ្លូវការទេហើយពុំ មានព័ត៌មានណាមួយនៅទីនេះមានគោលបំណងបដិសេធការរកឃើញណាមួយ ឬសេចក្តី សន្និដ្ឋានណា
មួយរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ឬអង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូល ឡើយ។