លោក កែវ គិន
លោក កែវ គីន អាយុ ៤៩ ឬ ៥០ ឆ្នាំ បាននិយាយថា លោកបានចូលបម្រើក្នុងរបបខ្មែរក្រហមនៅឆ្នាំ ១៩៧២។ លោកបានឈរជើងនៅអាកាសយានដ្ឋានពោធិ៍ចិនតុង បន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃទីក្រុងភ្នំពេញ រហូតដល់ដើមឆ្នាំ ១៩៧៦ នៅពេលដែលអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់លោកបានដឹងថា ឪពុករបស់លោកគឺជាផ្នែកនៃរបបមុន។ គេលែងទុកចិត្តហើយត្រូវគេបញ្ជូនទៅកន្លែងធ្វើការព្រលានយន្តហោះខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ការសាងសង់លើកំពង់ឆ្នាំងបានចាប់ផ្តើមនៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៥ ដោយក្រុមមនុស្ស ១០ នាក់ ហើយនៅឆ្នាំ ១៩៧៦ រលកថ្មីជាច្រើនបានមកដល់ សាក្សីបានទាយថាការដ្ឋានបានកើនឡើងដល់កម្មករប្រហែល ១០០០ នាក់។ ការងាររបស់សាក្សីគឺធ្វើការសាងសង់យានដ្ឋានសម្រាប់ចតយានយន្ត ហើយពេលគាត់មិនបានសាងសង់យានដ្ឋានទេ គាត់ត្រូវដឹកសំណាបស្រូវ និងដាំបន្លែ។ សាក្សីបញ្ជាក់ថា អាកាសយានដ្ឋាននេះជាគម្រោងសម្ងាត់ ហើយមានឆ្មាំមើលការដ្ឋាន ព្រោះជនស៊ីវិលធម្មតាមិនអាចចូលបាន។ ពេលសួរអំពីស្ថានភាពរស់នៅ និងការងារនៅកន្លែងធ្វើការ សាក្សីបានប្រាប់ថា កម្មករនឹងធ្វើការរហូតដល់យប់ជ្រៅ ទឹកក្នុងមូលដ្ឋានមិនសូវល្អសម្រាប់ផឹក ប្រជាពលរដ្ឋទៅសម្រាកនៅព្រៃក្បែរនោះ ប្រជាជនកើតជំងឺគ្រុនចាញ់ដោយងាយ ំមិនមានបុគ្គលិកពេទ្យនៅកន្លែងធ្វើការ មិនមានគ្រែ ឬមុងនៅកន្លែងស្នាក់នៅរបស់គាត់ទេ ខ្លួនប្រាណកម្មករមានក្លិនស្អុយ ហើយពួកគេរាគ ហើយគាត់ក៏បានឃើញកម្មករដែលរងគ្រោះថ្នាក់ដោយបំណែកថ្មពីរថយន្តដែលធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់។
- Witness acronym :
2-TCW-910
- Age at the time of testimony :
៥៩
- Appeared as :
- សំណុំរឿង : សំណុំរឿង ០០២, សំណុំរឿង ០០២/០២,
- Date(s) of testimony :