លោក សេន ស្រ៊ុន

ជាកសិករ​មួយរូប សេន ស្រ៊ុន អាយុ​៦៧​ឆ្នាំ ត្រូវ​បាន​តុលាការ​ផ្តល់​បទសម្ភាសន៍​ជា​ផ្លូវការ​ចំនួន​៥​ដង​នៅ​គេហដ្ឋាន​របស់​គាត់​ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ចាម។ គាត់បានចូលរួមក្នុងចលនាបដិវត្តន៍នៅឆ្នាំ ១៩៧១ ហើយបានក្លាយជាសមាជិកនៃកងវរសេនាតូចលេខ ៣០៥ ភូមិភាគ ៣០៤ តំបន់ ៣០។ លោក សេន ត្រូវបានបញ្ជាឱ្យត្រឡប់ទៅភូមិកំណើតរបស់គាត់វិញនៅឆ្នាំ ១៩៧៦។ ពេលត្រឡប់មកវិញ គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងឃុំខ្លួនរយៈពេល ១០ ថ្ងៃ បន្ទាប់មកគាត់ ដោយមានការយល់ព្រមពីគ្រួសាររបស់គាត់ បានរៀបចំឱ្យរៀបការជាមួយនារីម្នាក់។ គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​បញ្ជូន​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​អង្គភាព​ចល័ត​ជា​អ្នក​ឡើង​ដើមឈើ។ លោក សេន បានរំឮកអំពីសមាហរណកម្មសាច់ញាតិរបស់ជនជាតិចាម និងខ្មែរនៅក្នុងភូមិរបស់គាត់ ទោះបីជាការកាន់សាសនាក៏ដោយ ការស្លៀកពាក់ចាម និងការនិយាយភាសាចាមត្រូវបានហាមឃាត់ទាំងអស់។ ការបោសសំអាតទ្រង់ទ្រាយធំនៃកម្មាភិបាលភូមិភាគពាយ័ព្យនៃថ្នាក់កណ្តាលដល់ថ្នាក់ខ្ពស់បានធ្វើឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៦ និង ១៩៧៧ ខណៈដែលពួកគេត្រូវបានជំនួសជាបន្តបន្ទាប់ដោយសមភាគីភាគនិរតី។ លោក សេន បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះថា លោកត្រូវបានចាត់ឱ្យទៅជាមួយក្រុមដាវវែង ដែលជាក្រុមជីវពលដែលបង្កើតឡើងដើម្បីតាមដាន និងចាប់ខ្លួនចាម។ គាត់បានពន្យល់ថា ជនជាតិចាមទាំងអស់នៅក្នុងភូមិទាំងពីរត្រូវបានចាប់ខ្លួនក្នុងមួយថ្ងៃប្រហែល ២០០-៣០០ នាក់ ហើយគាត់មានភារកិច្ចដឹកនាំប្រជាជនដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនទៅកាន់វត្តអូរត្រកួន។ នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ លោក សេន ស៊្រុន ត្រូវ​បាន​កម្មាភិបាល​ម្នាក់​ប្រាប់​ថា ជនជាតិ​ចាម​ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន​ត្រូវ​បាន​គេ​វាយ​កម្ទេច​កាល​ពី​យប់​មិញ។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៩ លោក ស្រ៊ុន ត្រូវបានតែងតាំងជាមេភូមិ បន្ទាប់មកលោកបានបញ្ជាឱ្យមានការបញ្ចុះសពធំៗជាច្រើនជុំវិញភូមិ។

Transcript from testimony

Video recordings