នៅក្នុងដីកាសម្រេចមួយដែលមានសម្អាងហេតុ ដែលធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី ៧ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១១ សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតនៃអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា (អ.វ.ត.ក.) បានបដិសេធមិនទទួលយកសំណើសុំពន្យារពេលកំណត់សម្រាប់ការដាក់ពាក្យសុំតាំងខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនៅក្នុងសំណុំរឿង ០០៣ រួមទាំងសំណើសុំឲ្យបំពេញកិច្ចស៊ើបសួរចំនួន ៣ ទៀត ដែលដាក់ដោយសហព្រះអាជ្ញាតែម្នាក់ឯង ដោយហេតុថាការដាក់ឯកសារទាំងនោះត្រូវបានធ្វើឡើងដោយមិនត្រឹមត្រូវតាមទម្រង់ច្បាប់ ។
បន្ទាប់ពីបានពិនិត្យលើកម្រងបទដ្ឋានគតិយុត្ត និងវិធានផ្ទៃក្នុងដែលអនុវត្តចំពោះដំណើរការនីតិវិធីនៅ អ.វ.ត.ក. សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតយល់ឃើញថា វិធានផ្ទៃក្នុងមិនមានទុកចន្លោះណាមួយសម្រាប់ឲ្យសហព្រះរាជ អាជ្ញាមួយរូប អាចធ្វើកិច្ចជាលក្ខណៈបុគ្គលបានឡើយ លើកលែងតែមានសេចក្តីសម្រេចផ្ទេរអំណាចដែលត្រូវធ្វើ ឡើងដោយអនុលោមតាមវិធាន ១៣(៣) នៃវិធានផ្ទៃក្នុង ឬកំណត់ហេតុនៃការខ្វែងយោបល់រវាងសហព្រះរាជអាជ្ញា ដែលធ្វើឡើងដោយស្របនឹងវិធាន ៧១(១) ។
ដោយហេតុថា ទាំងសហព្រះរាជអាជ្ញាជាតិ និងអន្តរជាតិ សុទ្ធតែបានបញ្ជាក់ថា មិនមានសេចក្តីសម្រេចផ្ទេរអំណាចណាមួយ ឬកំណត់ហេតុនៃការខ្វែងយោបល់ណាមួយត្រូវបានធ្វើឡើង សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតបាន សម្រេចបដិសេធមិនទទួលយកសំណើសុំរបស់សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិ ដោយហេតុផលថាសំណើសុំទាំងនោះ ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយមិនត្រឹមត្រូវតាមទម្រង់ច្បាប់ ។
ប៉ុន្តែ ដោយអនុលោមតាមវិធាន ៣៩(៤)(ខ) នៃវិធានផ្ទៃក្នុង តាមគំនិតផ្តួចផ្តើមរបស់ខ្លួន សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតសម្រេចទទួលស្គាល់សុពលភាពនៃពាក្យសុំតាំងខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ដែលត្រូវបានទទួលក្នុងអំឡុងពេល ៣ សប្តាហ៍ បន្ទាប់ពីពេលវេលាកំណត់នៅថ្ងៃទី ១៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ បានផុតរលត់ ។