លោក យន់ ប៊ីន

លោក យន់ ប៊ីន កើតនៅឆ្នាំ ១៩៥៥។ លោកត្រូវបានបញ្ជូនឲ្យទៅរស់នៅកោះអូទន់សេង នៅពេលខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាច។ នៅទីនេះ គាត់ត្រូវបានគេចាត់តាំងឱ្យសាងសង់ប្រឡាយ និងទំនប់ ឈូសឆាយព្រៃ និងស្ទូងស្រូវ។

នៅថ្ងៃទី ២៥ ឧសភា ១៩៧៨ គាត់ត្រូវបានគេហៅឱ្យទៅសិក្សាជាមួយយុវជនប្រាំបួននាក់ផ្សេងទៀតមកពីស្រុកមួយចំនួន។ គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​ចង​នឹង​ខ្សែ ហើយ​យក​តាម​រថយន្ត​ទៅ​កន្លែង​ប្រហារ​ជីវិត។ សរុប​មាន​៤០​នាក់ ក្នុង​នោះ​មាន​ស្ត្រី​៤​នាក់ ។ គាត់​ត្រូវ​គេ​វាយ​នឹង​ពូថៅ​រហូត​សន្លប់ ហើយ​បោះ​ចូល​ក្នុង​អណ្ដូង។ ពេល​ដឹង​ខ្លួន​ឡើង​វិញ គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​គ្រប​ដោយ​សាកសព​បួន ឬ​ប្រាំ។​ អ្នក​ដែល​មិន​ទាន់​ស្លាប់​ស្រែក​ឡើង។ ទាហាន​បាន​គប់​គ្រាប់បែក​ដៃ​ចូល​ក្នុង​អណ្តូង​រហូត​ដល់​ស្ងាត់​ឈឹង។ លោក យន់ បាន​បួងសួងដល់ព្រលឹង​អ្នក​ស្លាប់ដែល​បាន​​ជួយ​គាត់​ឲ្យ​រួច​ផុតពីការស្លាប់ ហើយក៏គេចខ្លួនចេញពី​អណ្ដូង។ លោក​បាន​សន្យា​ថា​នឹង​រក​យុត្តិធម៌​ជូន​ពួក​គេ។ គាត់​បាន​ដោះ​ខ្លួន​គាត់​ចេញ​ពី​ខ្សែ​ដែល​ចង​ក​ដៃ​រួច​រត់​គេច​ខ្លួន។ គាត់​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ភូមិ​ឪពុក​ម្តាយ​គាត់​ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ធំ ដោយ​លាក់​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ។ 

ក្រោយមកគាត់បានភៀសខ្លួនជាមួយឪពុករបស់គាត់ទៅព្រៃ នៅពេលដែលប្រជាជនត្រូវបានបណ្តេញចេញពីភូមិនៅឆ្នាំ ១៩៧៨ ។ ឪពុករបស់គាត់បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ហើយបានទទួលមរណភាព។

Transcript from testimony

Video recordings