ប៊ិត បឿន

សាក្សីកើតនៅឆ្នាំ ១៩៥០ នៅខេត្តកណ្តាល ហើយបានចូលរួមបដិវត្តន៍នៅឆ្នាំ ១៩៧១។

នាងត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យធ្វើការងារផ្សេងៗមុនឆ្នាំ ១៩៧៥ ដូចជាជួយប្រជាជនធ្វើស្រែ និងជីកឬសឈើដើម្បីផលិតថ្នាំ។ អង្គភាពរបស់លោកស្រីបានមកដល់រាជធានីភ្នំពេញ បន្ទាប់ពីប្រជាពលរដ្ឋត្រូវបានជម្លៀសចេញ។ នាងមានមូលដ្ឋាននៅកីឡដ្ឋានដែលនាងត្រូវដេរសម្លៀកបំពាក់។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៧ នាងត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យទៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្មទទួលបន្ទុកការទិញ។ ប្តីរបស់នាងត្រូវបានចាប់ខ្លួនព្រោះគាត់ជាអ្នកបើករថយន្តឲតាហុង; នាងមិនដែលឃើញគាត់ទៀតទេ។ នាងបានចូលរួមវគ្គសិក្សាដែល ប៉ុល ពត នួន ជា និងខៀវ សំផន និយាយ។ ពួកគេត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យវាយខ្មាំងសត្រូវ ទោះបីសត្រូវជាឪពុកម្តាយក៏ដោយ។ នាងមានផ្ទៃពោះ ប៉ុន្តែក្រោយពីប្តីត្រូវចាប់ខ្លួន នាងត្រូវបង្ខំឱ្យរំលូតកូនចោល ។

នាងត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅអាកាសយានដ្ឋានកំពង់ឆ្នាំង។ អ្នករាល់គ្នានៅទីនោះស្គមណាស់ ហើយគ្មានកូន។ នាងបាននិយាយថា ពួកគេត្រូវបានគេអោយហូបចុកយ៉ាងលំបាក។