អ្នកស្រី ជុំ សាមឿន
អ្នកស្រី ជុំ សាមឿន អាយុ ៥៤ ឆ្នាំ ឬ ៥៥ ឆ្នាំ បានចាប់ផ្តើមផ្តល់សក្ខីកម្មនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះ។ នាងត្រូវបានចោទសួរអំពីការសម្រេចចិត្តចូលរួមក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ដែលនាងបានពន្យល់ថាជាលទ្ធផលនៃការចង់ដោះលែង សម្តេច សីហនុ។ នាងត្រូវបានគេសួរអំពីភូមិកំណើត និងគ្រួសាររបស់នាង ហើយបានពន្យល់ថា បងប្អូនរបស់នាងទាំងអស់បានចូលរួមក្នុងបដិវត្តន៍។ ដើមបណ្ដឹងរដ្ឋប្បវេណីត្រូវបានគេភ្ជាប់ជាមួយនឹងអតីតរបបនេះ ដោយសារឪពុករបស់នាងមានទំនាក់ទំនងជាមួយវា។ នៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ ១៩៧៦ នាងត្រូវបានផ្ទេរទៅធ្វើការនៅអាកាសយានដ្ឋានកំពង់ឆ្នាំងជាមួយអង្គភាពរបស់នាង។ ពួកគេធ្វើការបីដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយដឹកដី និងថ្ម។ នាងបានពន្យល់ថា មិនមានអាហារពេលព្រឹក គ្មានអាហារបន្ថែម គ្មានមុង ឬកន្ទេល ហើយពួកគេត្រូវផឹកទឹកពីព្រែកដែលធ្លាប់លាងខ្លួន។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យដើរដោយសេរី ហើយត្រូវធ្វើការក្រោមភ្លៀងដោយគ្មានការការពារត្រឹមត្រូវ។ នាងបានពន្យល់ថា ដោយសារអនាម័យទាប ទើបនាងមានមេរោគនៅលើដៃ ប៉ុន្តែនាងនៅតែបន្តធ្វើការ ទោះបីជានាងមានរបួសក៏ដោយ ព្រោះគ្មានកម្មករណាហ៊ានបដិសេធមិនចូលធ្វើការ។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៨ នាងត្រូវបានគេបង្ខំឱ្យរៀបការនៅក្នុងពិធីប្រាំនាក់មួយ។ ដំបូងឡើយ នាងបានបដិសេធ ប៉ុន្តែត្រូវគេគំរាមសម្លាប់។
- Witness acronym :
2-TCCP-247
- Age at the time of testimony :
៥៥
- Appeared as :
- សំណុំរឿង : សំណុំរឿង ០០២, សំណុំរឿង ០០២/០២,
- Date(s) of testimony :